Działając na podstawie art. 14a, art. 216 i art. 217 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwrotu podatku w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia - w świetle przepisów ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.

W/w wniosek dotyczył sytuacji, gdy Podatnik występuje o zwrot w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia całości nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, a kwota żądana do zwrotu mieści się w limicie wyliczonym przez zsumowanie następujących wartości: kwoty podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług zaliczanych do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów zaliczonych do środków trwałych Podatnika, 22 % obrotu Podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż stawka podstawowa (z uwzględnieniem treści art. 87 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług, a więc bez wliczania do limitu obrotu z tytułu opodatkowanych stawką 0 % zaliczek otrzymanych na poczet wewnątrzwspólnotowych dostaw, w stosunku do których nie złożono stosownego zabezpieczenia).

W związku z zaistniałym stanem faktycznym Podatnik zadał pytanie, czy warunkiem koniecznym do otrzymania zwrotu wyżej opisanej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w kwocie mieszczącej się w stosownym limicie w terminie 60 dni od złożenia rozliczenia jest posiadanie potwierdzeń zapłat faktur zakupu.

Zdaniem Spółki, występując o wyżej opisany zwrot podatku od towarów i usług, nie jest ona zobowiązana do posiadania potwierdzeń zapłat za dokonane zakupy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego stwierdza, co następuje:

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zgodnie z przepisem art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a, zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika (...), w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Na podstawie art. 87 ust. 3 w/w ustawy, różnica podatku podlegająca zwrotowi w kwocie przekraczającej wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22 % obrotu podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż określona w art. 41 ust. 1 oraz obrotu z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w w art. 86 ust. 8 pkt 1, podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej. Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, wlicza się obrót z tytułu otrzymania należności, dla którego obowiązek powstał zgodnie z art. 19 ust. 12 albo art. 20 ust. 3, pod warunkiem przedstawienia w urzędzie skarbowym zabezpieczenia majątkowego w kwocie odpowiadającej kwocie podatku jaka byłaby należna gdyby obrót ten dotyczył dostawy towarów na terytorium kraju, do czasu przedstawienia dokumentów potwierdzających eksport towarów albo wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, objętych tą należnością (art. 87 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.06.2005r.).

Ponadto art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1.06.2005 r., stanowi, iż na umotywowany wniosek podatnika złożony wraz z deklaracją podatkową urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, a w przypadku kwoty, o której mowa w ust. 3 - w terminie 60 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji, wynikają z faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 02.07.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.).

Jak wynika z powyższych przepisów, w przypadku występowania o zwrot w terminie 60 dni nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, której kwota mieści się w limicie wyliczonym zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 87 ust. 3 i art. 87 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest konieczne dysponowanie potwierdzeniami zapłat za faktury.

Posiadanie dowodów zapłaty byłoby natomiast konieczne, gdyby składając stosowny wniosek przewidziany przez przepis art. 87 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, Podatnik ubiegał się o uzyskanie w terminie 25 dni zwrotu różnicy podatku w kwocie nie przekraczającej limitu wskazanego w art. 87 ust. 3 ustawy lub też o uzyskanie w terminie 60 dni zwrotu podatku w kwocie przekraczającej w/w limit. Dyspozycja art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym konieczność dysponowania dowodami zapłaty za faktury, znajduje bowiem zastosowanie tylko w sytuacji, gdy podatnik żąda zwrotu w terminie 25 dni kwoty mieszczącej się w w/w limicie lub wówczas, gdy w terminie 60 dni chce otrzymać zwrot podatku naliczonego w kwocie przekraczającej limit wyliczony zgodnie z art. 87 ust. 3 i art. 87 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ w stanie faktycznym opisanym we wniosku, kwota żądana do zwrotu mieści się w limicie wyliczonym zgodnie z dyspozycją art. 87 ust. 3 i art. 87 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług, aby otrzymać taki zwrot Podatnik nie musi dysponować dowodami zapłaty za faktury.

Podsumowując, stanowisko wyrażone przez Podatnika we wniosku jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.