POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Targu działając na podstawie art. 14 a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ( tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 , poz. 60 ) po rozpatrzeniu Pana wniosku z 6 października 2005 roku w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny przedstawiony przez Podatników w złożonym wniosku:

Pan X wraz z małżonką uruchomili w 1993 r. działalność gospodarczą wznosząc między innymi budynek masarni. W kolejnych latach masarnia była prowadzona przez kolejnych członków rodziny a od 1 kwietnia 2001 r. Podmiot prowadzony jest w formie spółki cywilnej w składzie X, Y, Z, która została w dacie 20 kwietnia 2005 r. zarejestrowana jako spółka jawna w stosownym rejestrze sądowym. Spółka użytkuje budynek masarni, który mając na uwadze wpis w księgach wieczystych, stanowi własność małżeństwa XX.

Według informacji zawartej we wniosku budynek masarni był wielokrotnie rozbudowywany w latach 2001 - 2005, a łączne nakłady na rozbudowę wyniosły 300.000 zł.

W bieżącym roku spółka jawna zleciła biegłemu w zakresie wycen nieruchomości sporządzenie elaboratu szacunkowego określającego aktualną wartość budynku masarni. Rzeczoznawca wycenił nieruchomość na kwotę 1.271.000 zł, Państwo XX zamierzają dokonać darowizny gruntu wraz z przedmiotowym budynkiem masarni na rzecz aktualnych udziałowców spółki jawnej i w proporcjach identycznych z udziałami określonymi w umowie spółki jawnej - X - 40%, Y - 30%, Z - 30%. Następnie obdarowani wniosą całość nieruchomości do spółki jawnej sporządzając odpowiedni aneks do umowy spółki. W związku z powyższymi czynnościami spółka zamierza wprowadzić budynek masarni do ewidencji środków trwałych i rozpocząć amortyzację, przyjmując za wartość początkową obiektu kwotę 1.271.000 zł pochodzącą z wyceny rzeczoznawcy. Podatnicy mają jednak wątpliwość, czy istnieją podstawy prawne do amortyzowania obiektu masami z uwzględnieniem wartości początkowej jako wielkości określonej przez biegłego.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawców:

Problematykę amortyzowania środków trwałych regulują w sposób wyczerpujący przepisy art. 22 a do art. 22 m ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( j. t. Dz. U. z 2000r Nr 14, poz. 176 ze zm. ). Dla celów stosowania powyższych przepisów niezbędne jest stosowanie również przepisu § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów ( Dz. U. z 2003 r., Nr 152, poz. 1475 ze zm. ), z którego wynika, iż ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzą osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych oraz spółki osobowe osób fizycznych zawierane na podstawie Kodeksu Spółek Handlowych, o których mowa w § 2 tegoż rozporządzenia. Aby środek trwały będący nieruchomością mógł być przedmiotem amortyzacji musi stanowić własność spółki ( tu spółki jawnej ). .Jak wynika z treści art. 158 w związku z art. 73 § 2 Kodeksu Cywilnego jedyną prawidłową formą przeniesienia własności nieruchomości jest forma aktu notarialnego.

Natomiast zasady ustalenia wartości początkowej poszczególnych środków trwałych - w sytuacji ich wniesienia do spółki jawnej jako wkładu niepieniężnego co nastąpi, jak piszą udziałowcy spółki, poprzez aneks do umowy, określone są w art. 22 g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z powyższą regulacją wartość początkową środka trwałego określa się na dzień wniesienia wkładu lub udziału, jednak nie może ona być wyższa od wartości rynkowej tego środka trwałego z dnia wniesienia wkładu. Jeżeli zatem ustalona przez rzeczoznawcę wartość przedmiotowej nieruchomości nie przekracza wartości rynkowej z dnia wniesienia aportu, to nie ma przeszkód do amortyzowania budynku masarni z uwzględnieniem wartości określonej przez biegłego.

Przy czvm należy zaznaczvć, że powyższe jest właściwe jedynie w sytuacji, gdy nie zachodzą okoliczności określone w art. 22 g ust. 13 w związku z ust. 12 tegoż przepisu, tzn. gdy przed zmianą formy prawnej przedmiotowy budynek masarni nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Powyższa interpretacja
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej;
- została wydana po ustaleniu, iż w dacie jej wydania nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrolne albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pouczenie

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednietwim Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowym Targu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.