P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego po rozpatrzeniu wniosku Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków związanych z windykacją należności z tytułu odsetek od pożyczek, postanawia uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 27 października 2005 r. wpłynął wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczących uznania za koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych wydatków związanych z windykacyjną należności z tytułu odsetek od udzielonych pożyczek.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek pieniężnych pod zabezpieczenia (zastaw, przewłaszczenie na zabezpieczenie, hipoteka, weksel). W przypadku nie spłacania przez dłużników pożyczek powstają wierzytelności, na które składa się należność główna, odsetki, prowizje komisowe od weksla. W celu odzyskania należności Spółka wystąpiła do sądu powszechnego z powództwem przeciwko dłużnikowi i posiada prawomocne orzeczenia sądowe, w których zostały zasądzone należności oraz poniesione koszty sądowe.

W wyniku skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego Spółka poniosła koszty egzekucji sądowej. W związku z bezskutecznością prowadzonego postępowania egzekucyjnego Spółka, w celu wyegzekwowania należności, korzysta z usług firm zajmujących się windykacją wierzytelności. Podstawą ustalenia wynagrodzenia przez firmę windykacyjną jest należność, na którą składa się: należność główna, zasądzone odsetki, prowizje komisowe, koszty sądowe, koszty egzekucji oraz koszty windykacji. Należne Spółce odsetki wystąpią jako przychód w momencie ich faktycznego otrzymania (zasada kasowa).

Wątpliwości Podatnika dotyczą uznania za koszt uzyskania przychodów poniesionych wydatków związanych z windykacją należności z tytułu odsetek od pożyczek. Zdaniem Spółki wydatki stanowiące wynagrodzenie na rzecz firmy windykacyjnej stanowią koszty uzyskania przychodów.

Naczelnik Urzędu Skarbowego uwzględniając obowiązujące przepisy prawa podatkowego podziela stanowisko Podatnika w wyżej przedstawionej sprawie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło przychody także w przyszłości. Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie między wydatkiem, a przychodem bezpośredniego lub pośredniego związku przyczynowo skutkowego tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu oraz aby poniesione wydatki nie zostały wymienione w katalogu kosztów negatywnych nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W przypadku opodatkowania przychodów z tytułu odsetek od udzielonych pożyczek, ma zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 2 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych lecz nie otrzymanych odsetek od należności w tym również od udzielonych pożyczek. Powyższe zasady wykluczają możliwość stosowania do przychodów z odsetek art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i opodatkowania odsetek jako przychody należne związane z działalnością gospodarczą choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Czyli przychodem Spółki zgodnie z powyższymi przepisami są odsetki w dacie ich faktycznego otrzymania.

Dokonując oceny stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, pod kątem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów , wydatków związanych z windykacją należności, stwierdzono, że działania windykacyjne prowadzone przez firmę windykacyjną i związane z tym wydatki mają związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę i pośrednio z osiąganymi przez nią przychodami. Powyższe wynika z faktu, że poniesione przez Spółkę wydatki związane z opłaceniem wynagrodzenia na rzecz firmy windykacyjnej mają na celu odzyskanie należności z tytułu udzielonych a niespłaconych przez dłużników pożyczek. Na egzekwowaną przez firmę windykacyjną należność składa się : należność główna, zasądzone odsetki, prowizje komisowe, koszty sądowe, koszty egzekucji, koszty windykacji. Zasądzone odsetki, które stanowią przychód podatkowy w momencie ich faktycznego uzyskania, stanowią jeden z elementów egzekwowanej przez firmę windykacyjną wierzytelności.

Ponadto w momencie poniesienia wydatku związanego z opłaceniem wynagrodzenia na rzecz firmy windykacyjnej, nie jest możliwe określenie efektów działania firmy windykacyjnej tj. czy należności (w tym odsetki) na rzecz Spółki zostaną w ogóle wyegzekwowane przez firmę windykacyjną oraz czy należności zostaną odzyskane w roku poniesienia wydatku, czy w latach następnych.

Uwzględniając powyższe oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego, organ podatkowy stwierdza, że odpowiednio udokumentowane wydatki dotyczące windykacji należności jako nakłady związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz pośrednio z osiąganymi przez podatnika przychodami, spełniają przesłanki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem zaliczenie tych wydatków przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów należy uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia w trybie określonym w art. 14 b § 5 ww. ustawy Ordynacja podatkowa.