POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wieliczce, działając na podstawie art. 14a par. 1 oraz par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8 poz. 60 z 2005 r.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 13.12.2005 r. w sprawie interpretacji prawa podatkowego w zakresie ordynacji podatkowej stwierdza, że stanowisko wyrażone we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny:
Powiat zamierza nabyć działkę od parafii rzymsko - katolickiej z przeznaczeniem na cele oświaty publicznej. Parafia posiada status podatnika VAT.

Pytanie brzmi:
- Starostwo zwraca się z prośbą o wydanie opinii w sprawie możliwości zwolnienia z podatku VAT (zaniechania poboru) od transakcji zakupu działki na cele budowy szkoły.

Stanowisko podatnika:
Z uwagi na fakt, iż środki na zakup działki pochodzić będą z dochodów własnych powiatu, zapłacenie podatku VAT stanowić będzie poważne obciążenie dla budżetu powiatu. Podatnik uważa, iż powinna istnieć możliwość zwolnienia przedmiotowego zakupu działki z podatku od towarów i usług (VAT).

OCENA STANOWISKA PYTAJĄCEGO:
Instytucja zaniechania poboru podatku, zwolnienia płatnika z obowiązku poboru podatku oraz ograniczenia poboru zaliczek na podatek opisana jest szczegółowo w art. 22 § 1-6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8 poz. 60 z 2005 r.).Przepis ten od dnia wejścia w życie ordynacji podatkowej t. j. od 01.01.1998 r. był wielokrotnie modyfikowany.
W obecnym kształcie ustawy, możliwość zwolnienia z poboru podatku, na indywidualny wniosek podatnika, przez organ podatkowy I stopnia istnieje tylko w przypadku gdy:
- pobór podatku odbywa się za pośrednictwem płatnika (art. 22 § 2 ust.1 i 2),
- gdy podatnik, wpłacając zaliczki, uprawdopodobni, że byłyby one niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu przewidywanego na dany rok podatkowy (art. 22 § 2a).
Możliwość zaniechania poboru podatku w całości lub części, w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników, została zarezerwowana dla Ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
Na podstawie art. 22 § 1 o.p. Minister podejmuje taką decyzję w drodze rozporządzenia, w interesie określonych grup podatników.
Podatek od towarów i usług (VAT) jest podatkiem szczególnym a obowiązek podatkowy ciąży na podatniku z chwilą wykonania usługi lub wydania towaru.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Płatnikami, zaś w oparciu o art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, są jedynie organy egzekucyjne i komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług będzie parafia jako dostawca towaru (gruntu) a podatek zawarty w cenie gruntu będzie podatkiem należnym.
Parafia nie pełni w tej transakcji funkcji płatnika toteż art. 22 § 2 ordynacji podatkowej nie znajduje w tym przypadku zastosowania.
Z powyższych względów Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wieliczce nie ma możliwości prawnych zwolnienia, czynności dostawy gruntu na rzecz Starostwa, z podatku od towarów i usług a ewentualny wniosek o zwolnienie z podatku byłby bezprzedmiotowy.

Reasumując orzeczono jak na wstępie.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i traci swą moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
- nie wiąże podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na postanowienie niniejsze służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem tut. organu w terminie 7 dni od daty otrzymania nin. postanowienia.