W złożonym wniosku Spółka wskazuje, że kupuje wczasy i kolonie, które są finansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) lub Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (ZFRON). Spółka otrzymuje od kontrahentów dokonujących sprzedaży usług kolonii i wczasów fakturę VAT- marża. Podatek naliczony od towarów i usług z tytułu nabytych usług nie jest przez Spółkę odliczany od podatku należnego. Wydatek w wartości brutto (z podatkiem od towarów i usług) obciąża odpowiedni fundusz. Następnie wczasy i kolonie przekazywane są nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie pracownikom. W przypadku częściowej odpłatności Spółka nie nalicza swojej marży. Faktura wystawiona na pracownika (lub faktura zbiorcza wystawiona na wszystkich pracowników korzystających z częściowej odpłatności) dokumentuje tylko rozliczenie finansowe pomiędzy Wnioskodawcą a pracownikiem.

Odpisy przekazane na ZFRON i ZFŚS są kosztami uzyskania przychodu i nie mogą być ponownie zakwalifikowane jako koszt uzyskania przychodu, gdyż kosztem podatkowym był już sam odpis na fundusz. W związku z tym, Spółka uważa, że nie ma prawa do odliczenia od podatku należnego kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi wydatkami - zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy towarów o podatku od towarów i usług.

W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu przedstawione przez Podatnika stanowisko jest prawidłowe.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka dokonuje zakupu usług związanych z wypoczynkiem, które są udokumentowane fakturą VAT-marża. Następnie usługi te są odprzedawane pracownikom.

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku od towarów i usług - art. 86 ust. 1 cytowanej ustawy. Przy czym, w myśl ust. 2 pkt 1a wskazanego artykułu, kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem ust. 3-7, stanowi w szczególności suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do postanowień art. 119 ust. 1 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5. Przepisy te stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługi turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1)ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;

2)działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3)przy świadczeniu usług nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;

4)prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Zgodnie z art. 119 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik, o którym mowa ust. 3, w wystawionych przez siebie fakturach nie wykazuje kwot podatku. Powoduje to, iż Spółka z tytułu zakupu usług kolonii i wczasów, nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż na fakturze nie została wyszczególniona kwota podatku. Brak możliwości odliczenia wiąże się bezpośrednio z cytowanym powyżej przepisem i brak jest podstaw do analizowania przedmiotowego zakupu usług turystycznych pod kątem zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Podsumowując powyższe należy wskazać, iż w opisanym stanie faktycznym odprzedaż przez Spółkę wczasów lub kolonii finansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) lub Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (ZFRON), zakupionych od innego kontrahenta, co zostało udokumentowane fakturą VAT-marża i nie daje Podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego. Stanowisko Podatnika jest prawidłowe jednakże wynika z innej podstawy prawnej.