Stan faktyczny- zakład pracy zorganizował dla pracowników wycieczki, - koszt wycieczek został częściowo sfinansowany ze środków ZFŚS- pracownicy uczestniczący w wycieczce ponosili częściową odpłatność, natomiast uczestnictwo dzieci pracowników sfinansowane było w całości.

Stanowisko wnioskodawcy Zdaniem wnioskodawcy dofinansowanie wycieczki dla pracowników i ich dzieci do lat 18 stanowi przychód tych pracowników, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, od którego zakład pracy jako płatnik oblicza, pobiera i odprowadza należne zaliczki.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa. Zgodnie z treścią artykułu 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Artykuł 10 ust. 1 tej ustawy wymienia poszczególne źródła przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.Ustęp 1 pkt 1 tego przepisu określa, że źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura, renta.Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze lub ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przytoczonych przepisów wynika więc, że świadczenia rzeczowe nieodpłatnie lub częściowo odpłatne stanowią przychód podlegający opodatkowaniu.Jednocześnie jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym os osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są wartości otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 380, 00 zł. z zastrzeżeniem, iż rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Jednostka we wniosku prezentuje stanowisko, że ww. świadczenia nie podlegają zwolnieniu na mocy przepisu art. 21 ust. 1 pkt 67.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy, wynika, że zwolnienie od podatku dochodowego rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracowników możliwe jest jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:#61623; świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego,#61623; źródłem finansowania są w całości środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,#61623; wartość tych świadczeń nie przekracza w roku 2005 kwoty 380, 00 zł. Użyte przez ustawodawcę sformułowanie “sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych” odnosi się wyłącznie do źródła finansowania przez podmiot udzielający danego świadczenia, tak więc fakt dofinansowania w całości lub części nie ma znaczenia dla zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 67.

W związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne. Jak wynika z powyższego ze zwolnienia w limitowanej części korzystają jedynie świadczenia o charakterze rzeczowym np. bilety do kina, teatru, muzeum, karnetu na basen czy siłownię, paczki świąteczne itp.Natomiast nie można uznać, iż wartość wycieczki w postaci kosztów przewozu, noclegu, wyżywienia zorganizowanej i w całości lub części finansowanej przez zakład pracy jest świadczeniem rzeczowym, bowiem uczestnicy wycieczki nie otrzymują świadczenia o charakterze materialnym, tj. rzeczowym.Dopłata do wycieczki jest świadczeniem pieniężnym pracodawcy poniesionym na pokrycie kosztów wycieczki za pracownika.Pracownicy mają prawo do skorzystania z usługi turystycznej zakupionej przez pracodawcę.Wartość takiego świadczenia stanowi przychód pracownika i przychód ten nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 lub pkt 67, tym bardziej w sytuacji, gdy jest możliwość ustalenia kosztu takiej wycieczki przypadającej na każdego jej uczestnika. Przychód pracownika ustala się wg ceny zakupu danej usługi (art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).Zgodnie z treścią art. 11 ust. 2b jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną w/g zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Ponieważ wycieczki turystyczno-krajoznawcze nie są świadczeniem rzeczowym i nie korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych więc dopłaty do wycieczek nie są również objęte tym zwolnieniem. Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ciechanowie potwierdza stanowisko jednostki w sprawie i uznaje je za prawidłowe.