Zgodnie z treścią art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - wynoszą 127 zł 82 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.533 zł 84 gr.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że wymienieni pracownicy świadczą pracę poza miejscem zamieszkania, zatem przysługują im podwyższone koszty uzyskania przychodów.

Należy jednak zaznaczyć, że podstawą zastosowania przez zakład pracy podwyższonych kosztów uzyskania przychodu jest, stosowanie do art. 32 ust. 5 w/w ustawy, złożenie przez podatnika oświadczenia o spełnieniu warunków do ich zastosowania.