Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie, działając na podstawie art. 14 a § 1 i § 4, art. 217 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 16.09.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez pracodawcę prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą w związku z zapewnieniem pracownikom zakwaterowania oraz wartości świadczeń z tytułu w/w zakwaterowania, które podlegają zwolnieniu przedmiotowemu - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym przez Panią wniosku z dnia 16.09.2005 r. (data doręczenia do tutejszego organu podatkowego: 20.09.2005 r.).

Pismem z dnia 16.09.2005 r. (data doręczenia do tutejszego organu podatkowego: 20.09.2005 r.), które zostało przez Panią uzupełnione w dniu 06.12.2005 r. zwróciła się Pani do Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie z wnioskiem dotyczącym udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Panią jako pracodawcę prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą w związku z zapewnieniem pracownikom zakwaterowania oraz wartości świadczeń z tytułu w/w zakwaterowania, które podlegają zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie wyżej powołanej ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z przedstawionego przez Panią stanu faktycznego wynika,że siedziba prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej znajduje się w Łodzi.Jako pracodawca zatrudnia Pani w roku 2005 na podstawie umowy o pracę pracowników będących obywatelami polskimi dla których miejscem pracy jest zakład w Holandii.
Zgodnie z umową o pracę zapewnia Pani tym pracownikom zakwaterowanie na terenie Niemiec, blisko granicy z Holandią.Jako pracodawca jest Pani najemcą domów, które to domy wynajmują Pani na terenie Niemiec osoby fizyczne.
Domy te są przeznaczone do jednoczesnego wykorzystania w tym samym czasie przez więcej niż jednego pracownika.
Jak pisze Pani w swoim wniosku ,, średnia liczba pracowników zamieszkujących te domy to 10 -14 osób".
Koszt najmu powyższych domów wynosi około 1500 Euro, co w przeliczeniu na złote wynosi 6.000,00 zł.
Pracownicy nie korzystają z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przedstawiając własne stanowisko w sprawie stwierdziła Pani, że ,,cały koszt poniesiony na wynajem dzielę przez liczbę zamieszkujących pracowników. Jeżeli suma na jednego pracownika wychodzi powyżej 500,00 zł, to wartość powyżej 500,00 zł opodatkowuję, doliczając na liście płac. Cały koszt poniesiony na wynajęcie tych mieszkań stanowi koszt uzyskania przychodu".
Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie po sprawdzeniu, że zostały spełnione warunki określone w art. 14 a § 1 i § 2 wyżej powołanej ustawy - Ordynacja podatkowa, udziela poniższej interpretacji.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 wyżej powołanej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu.Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.
Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 w/w ustawy.
Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.
Warunkiem zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest zatem istnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a uzyskanym przychodem.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.
Ponoszone przez Panią wydatki na zakwaterowanie pracowników stanowią koszt uzyskania przychodów, w takiej wysokości w jakiej faktycznie zostały poniesione, co powinno być potwierdzone odpowiednimi dowodami księgowymi określonymi w § 12 ust. 3 pkt 1 i 2 oraz § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) pod warunkiem, że mają związek z powstaniem przychodu firmy.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 19 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01.01.2005 r.) wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14 w:
a) hotelach pracowniczych,
b) kwaterach prywatnych wynajmowanych na cele zbiorowego zakwaterowania
- do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500,00 zł.
Zgodnie z treścią ust. 14 zwolnienie, o którym mowa powyżej, ma zastosowanie do pracowników których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy.
Biorąc powyższe pod uwagę, w przypadku spełnienia wszystkich warunków określonych przez ustawodawcę, wartość świadczenia otrzymywanego przez pracownika z tytułu zakwaterowania w prywatnej kwaterze, która została wynajęta pracodawcy na cele zbiorowego zakwaterowania do kwoty nieprzekraczającej miesięcznie 500,00 zł. jest wolna od podatku dochodowego.
W przypadku natomiast, gdy wartość przedmiotowego świadczenia przekroczy kwotę 500,00 zł. miesięcznie, nadwyżkę ponad tę kwotę, pracodawca jako płatnik, obowiązany jest doliczyć do przychodów pracownika podlegających opodatkowaniu za dany miesiąc i odprowadzić należną zaliczkę na podatek dochodowy.
Obowiązek pobrania zaliczki wystąpi również w przypadku, gdy nie zostaną spełnione wymagania o których mowa w art. 21 ust. 14 wyżej powołanej ustawy i to bez względu na wysokość świadczenia.
Zgodnie z art. 14 a § 1 wyżej w/w ustawy - Ordynacja podatkowa niniejsze postanowienie zawiera interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dla określonego we wniosku stanu faktycznego i w stanie prawnym obowiązującym w roku 2005.
Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14 b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.