POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 216 § 1 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity - Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika dnia 20.09.2005r. (data wpływu 27.09.2005 r.) uzupełnionego w dniach 16.12.2005 r. (data wpływu 19.12.2005 r.) i 23.12.2005 r. (data wpływu 28.12.2005r.) oraz 11.01.2006 r. (data wpływu 12.01.2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prze-pisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Głubczycach uznaje za nieprawidłowe stanowisko podatnika zawarte we w/w wniosku dotyczącym opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie pytania czy "zabużańcy" posiadający prawo do ekwiwalentu za mienie pozostawione poza granicami kraju przy realizacji tego prawa winni uiszczać podatek VAT w gotówce i czy podatek ten winien być płacony zaświadczeniem lub decyzją poświadczającego prawo do ekwiwalentu.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 20.09.2005 r. (data wpływu 27.09.2005 r.) uzupełnionym w dniach 16.12.2005 r. (data wpływu 19.12.2005 r.) i 23.12.2005 r. (data wpływu 28.12.2005 r.) oraz 11.01.2006 r. (data wpływu 12.01.2006 r.) Podatnik zwrócił się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, przedstawiając stan faktyczny i własne stanowisko:

"Wszystkie nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa zbywane są przez Starostów za zgodą Wojewody, który wyrażając zgodę w pierwszej kolejności uwzględnia art. 13 ust. 1 lit. a-d ustawy z dnia 8 lipca 2005r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169m poz. 1418). Przepisy tej ustawy zobligowały organy administracji rządowej do realizacji odszkodowania dla osób, które pozostawiły mienie za Bugiem.

Osoby nabywające na własność nieruchomości stanowiące Skarbu Państwa zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług są zobowiązane do uiszczenia podatku VAT, lecz nie jest wyjaśnione nigdzie czy opłaty podatku VAT winny być w gotówce, czy potrącane z rekompensaty za pozostawione mienie.

Jeżeli nabywcy obciążani byliby opłatami podatku VAT w gotówce, to dopłacali by do uzyskanych odszkodowań. Nie jest nigdzie wyjaśnione kto powinien pokrywać należności podatku VAT, Skarb Państwa, który zobowiązał się do realizacji odszkodowań czy nabywca zabużanin".

"Jednostka reprezentująca Skarb Państwa umową sprzedaży zawartą w formie aktu notarialnego z dnia 14.02.2005r. rep. A .../2005 dokonała zbycia w drodze przetargu na rzecz Pana K., nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, za którą zapłaty wymieniony dokonał zaświadczeniem o posiadaniu prawa do ekwiwalentu za mienie pozostawione poza granicami kraju. Nieruchomość tą stanowi wyrobisko pocegielniane (nieużytek).

Warunkiem dokonania sprzedaży było uiszczenie w gotówce przez nabywającego podatku VAT w wysokości 22% w kwocie 1.433,30 zł, która to kwota została wpłacona na konto Podatnika w Głubczycach".
"Przy sprzedaży nieruchomości Skarbu Państwa zabużanom podatek VAT winien być potrącany z kwoty określonej w decyzji, lub zaświadczeniu".
Stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Głubczycach.

Stan prawny obowiązujący w dniu wydania niniejszego postanowienia:

W dniu 14.02.2005r. Jednostka dokonała sprzedaży nieruchomości na rzecz innego Podatnika potwierdzonej aktem notarialnym rep. A nr .../2005, w § 4 tegoż aktu stwierdza się, iż wartość transakcji została ustalona na kwotę 6.515,- zł do której został doliczony podatek VAT 22% w wysokości 1.433,30 zł. Na zapłatę tej ceny zalicza się wartość mienia pozostawionego poza obecnymi granicami kraju w kwocie 6.515,-zł zgodnie z decyzją Jednostki z dnia 19.12.2000 r. Nr G...../.../../2000 stwierdzającą prawo ekwiwalentu za mienie pozostawione poza granicami kraju.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego na dzień wydania niniejszego postanowienia Naczelnik Urzędu Skarbowego w Głubczycach informuje, iż stanowisko podatnika jest błędne.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzspólnotowa dostawa towarów.

Pojęcie odpłatna dostawa towarów, podlegającej opodatkowaniu VAT mieści się niewątpliwie sprzedaż we wszelkich jej odmianach określonych w Kodeksie cywilnym, jak i poza nim. Nie zawsze jednak wynagrodzenie ma formę pieniężną lecz jest określone w naturze. Aby jednak takie należności określone w naturze mogły zostać uznane za wynagrodzenie, musi istnieć możliwość ich określenia w pieniądzu.

Sprzedaż nieruchomości przez Jednostkę stanowi odpłatną dostawę towarów, ponieważ istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów, a wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny z którego wynika obowiązek dostawy towarów oraz wynagrodzenie które musi być wyrażone w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć postać pieniężną. Dostawa towarów pod tytułem prawnym wskazującym obowiązek dostawy towarów oraz wysokość wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Decyzja Podatnika z dnia 19.12.2000 r. Nr G..../.../../2000 stwierdzająca prawo ekwiwalentu za mienie pozostawione poza granicami kraju określa wartość wyrażoną w pieniądzu co potwierdza fakt, iż w zapłatę ceny (jaką nabywający nieruchomość zobowiązany jest zapłacić) została zaliczona wartość przedmiotowej decyzji.

Wobec powyższego czynność sprzedaży nieruchomości jest odpłatną dostawą towarów, a podatnik (Starostwo w XXX) winien odprowadzić podatek VAT od dokonanej transakcji.

Zgodnie z art. 103 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy są obowiązani bez we-zwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego.

Zatem stanowisko podatnika w powyższej sprawie jest nieprawidłowe.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie na podstawie art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.
Zażalenie wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.Wniesienie zażalenia zgodnie z ustawą z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532) podlega opłacie skarbowej.