Stan faktyczny:

Spółka co miesiąc otrzymuje fakturę wystawianą przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą z siedzibą w Czechach, z którą została podpisana umowa zlecenie. Zakres tej umowy obejmuje m.in.:

• podtrzymywanie i rozwijanie stałych kontaktów z czeskimi przedsiębiorcami zainteresowanymi korzystaniem z usług oferowanych przez Pytającego,
• utrzymywanie stałych kontaktów z polskimi instytucjami i firmami mogącymi mieć istotne znaczenie dla interesów Pytającego,
• organizowanie imprez promocyjnych na rynkach lokalnych.

Czeski przedsiębiorca zamieszcza na fakturze adnotację, że nie jest płatnikiem podatku VAT, nie podaje swojego numeru identyfikacji podatkowej oraz numeru VAT UE Pytającego.

Ocena prawna stanu faktycznego:

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że w zaprezentowanej sytuacji – nie należy do właściwości polskich organów podatkowych określanie statusu usługodawcy. O tym czy czeski przedsiębiorca jest podatnikiem decydują właściwe jemu organy podatkowe. Z faktu prowadzenia działalności gospodarczej można jedynie domniemywać, że jest on podatnikiem w myśl przepisów o VAT. Zgodnie bowiem z art. 15 ust.1 ustawy podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust.2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zaznaczyć także należy, że posiadanie statusu podatnika, wiąże się z podleganiem obowiązkowi podatkowemu, czyli powinnością świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w ustawie podatkowej, np. odpłatnym świadczeniem usług, odpłatną dostawą towarów. Natomiast status płatnika nabywa się z mocy prawa i wiąże się on z czynnościami mającymi charakter ściśle materialno-rachunkowy, do których należą obliczenie podatku, pobranie go od podatnika i wpłacenie we właściwym terminie.

Ponadto organ podatkowy stwierdza, że Spółka w przedstawionym stanie faktycznym określiła jedynie charakter świadczonych na jej rzecz usług, bez wskazania przypisanego im symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Zaliczenie określonego wyrobu lub usługi do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta lub świadczącego usługę. Organ podatkowy nie jest właściwy do zakwalifikowania wykonywanych, w ramach przedmiotowej umowy zlecenia czynności do tzw. usług niematerialnych, o których mowa w art. 27 ust.4 ustawy o VAT. Właściwym do wydawania opinii klasyfikacyjnych wg obowiązujących standardów , w tym PKWiU jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Uwzględniając jednak przedstawiony stan faktyczny organ podatkowy stwierdza, że w sytuacji, gdy usługodawca – rozumiany jako podatnik świadczący usługi, o których mowa w przepisach art.27 ust.4 ustawy – świadczy te usługi na rzecz podatnika mającego siedzibę na terytorium Wspólnoty, ale w innym kraju niż kraj świadczącego usługę, wówczas miejscem świadczenia tych usług będzie na podstawie art. 27 ust.3 ustawy – miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę (stałe miejsce prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania). Przyjmując w/w założenia w przypadku, świadczenia tzw. usług niematerialnych przez czeskiego podatnika na rzecz polskiego podatnika – miejscem świadczenia będzie terytorium Polski.

W myśl art. 2 pkt 9 ustawy: świadczenie usług, z tytułu wykonania, których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, (tj. usługobiorca usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju) jest importem usług.

Podsumowując, w przypadku świadczenia przez czeskiego przedsiębiorcę – mającego status podatnika, tzw. usług niematerialnych, których katalog został zawarty w art.27 ust.4 ustawy, na rzecz podatnika polskiego, dla których to usług miejscem świadczenia jest terytorium RP oznacza, że w sprawie wystąpi import usług, o którym mowa w art.2 pkt 9 ustawy. W takich okolicznościach podatnikiem podatku od towarów i usług będzie usługobiorca.