POSTANOWIENIE

Na podstawie art.216 oraz art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po zapoznaniu się z treścią wniosku z dnia 18 maja 2005 r. (doręczonego dnia 24 października 2005 r.), uzupełnionego pismami z dnia 14 listopada 2005 i 12 stycznia 2006 r. o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie P................................. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu

stwierdza, że

stanowisko podatnika jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art.14a wskazanej na wstępie ustawy stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Wniosek składa się do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Składając wniosek, podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Interpretacja zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa. Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Wnioskiem z dnia 18 maja 2005 r. (doręczonym dnia 24 października 2005 r.), uzupełnionym pismami z dnia 14 listopada 2005 i 12 stycznia 2006 r. P................................ zwrócił się o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Dokument ten stwierdza, że działalność gospodarcza podatnika, obejmuje między innymi działalność pomocniczą finansową oraz doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Głównym przedmiotem działalności podatnika jest pośrednictwo w rozliczaniu podatku niemieckiego z tytułu pracy najemnej na terytorium Niemiec osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania w Niemczech. W wyniku zawartej z osobą fizyczną umowy podatnik kompletuje dokumenty i zaświadczenia dostarczane przez zleceniodawcę w celu złożenia wniosku o zwrot nadpłaty podatkowej od wynagrodzenia z tytułu pracy najemnej na terenie Niemiec, wysyła dokumentację w imieniu zleceniodawcy do właściwego miejscowo urzędu finansowego w Niemczech, zleca usługi kontroli decyzji podatkowej i pośredniczy w sprawdzaniu tej decyzji przez biuro: L.................. mbH, ..............................., występuje w imieniu zleceniodawcy wobec biura L............................. mbH, .......................

W celu ustalenia kategorii statystycznej dla świadczonych przez podatnika usługi zwrócił się on dnia 28 czerwca 2005 r. do Urzędu Statystycznego w Łodzi. W odpowiedzi Urząd ten dnia 7 lipca 2005 r. opinię numer OK.-5672/KU-3848/2005, w której stwierdził, że wymienione wyżej usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 74.12 "Usługi rachunkowo- księgowe i doradztwa podatkowego".

Na tle powyższego stanu faktycznego P......................... pyta czy wskazane wyżej usługi wykonywane na rzecz osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania w Niemczech podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, a jeżeli tak to jaką stawką podatku VAT winny zostać opodatkowane.

Podatnik twierdzi, że zgodnie z art. 27 pkt 3 i 4 ustawy miejscem świadczenia usług jest miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stały adres lub miejsce zamieszkania. Z treści tego przepisu wynika zatem, że wymienione powyżej usługi nie podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie wykazuje się ich w deklaracji VAT-7.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu, po przeanalizowaniu przedstawionego wyżej stanu faktycznego stwierdza co następuje.

Świadczone przez podatników usługi opodatkowane są w państwie, w którym zgodnie z przepisami przypada miejsce ich świadczenia pozwalające na ustalenie miejsca ich opodatkowania. Podatek od towarów i usług /podatek od wartości dodanej/ jest bowiem nakładany zgodnie z zasadą terytorialnej suwerenności podatkowej, co oznacza, że o ile jest to możliwe, w danym państwie powinny podlegać opodatkowaniu jedynie te transakcje, których rzeczywista konsumpcja ma miejsce w tym kraju. Podstawowa zasada regulująca miejsce powstania obowiązku podatkowego wynika z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.). W myśl powołanego przepisu w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Jest to ogólna zasada określająca miejsce świadczenia, od której to zasady ustawodawca wprowadził szereg wyjątków. Jeden z tych wyjątków wynika z art. 27 ust. 3 pkt. 2 oraz ust. 4 pkt. 3 i pkt 11 ustawy, które to przepisy stanowią, że między innymi w przypadku usług rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1), jak również usług pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10 (tj. również usług które wyżej zostały wymienione) świadczonych na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę miejscem świadczenia tych usług, a tym samym i miejscem opodatkowania jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Pod pojęciem "podatnika" w rozumieniu wskazanej normy, rozumieć należy zarówno "podatnika", jak i "podatnika podatku od wartości dodanej".

Oznacza to, że w przypadku gdy przedmiotowe usługi niematerialne, w ramach których mieszczą się również usługi świadczone przez P................................. świadczone są na rzecz podmiotów z innego państwa członkowskiego, niebędących podatnikami (czyli na rzecz konsumentów), wówczas dla celów określenia miejsca świadczenia zastosowanie znajdować będzie reguła ogólna określona w art. 27 ust. 1 ustawy. Miejscem świadczenia takiej usługi będzie zatem miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania.

W opisanym przez podatnika stanie faktycznym miejscem opodatkowania świadczonych usług będzie zatem Polska ponieważ usługi te nie są świadczone na rzecz podatnika z innego państwa członkowskiego, ale na rzecz osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w Niemczech. Tak samo wyglądać będzie miejsce świadczenia przy usłudze pośrednictwa w świadczeniu usług wskazanych przez podatnika (art. 27 ust. 4 pkt 11). Podatnik winien zastosować stawki podatku VAT obowiązujące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Właściwą stawką dla świadczonych usług będzie stawka podatku VAT w wysokości 22%, co wynika z treści art. 41 ust. 1 ustawy. Żaden przepis powołanej ustawy, jak również wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 97 poz. 970 ze zm.) nie przewiduje dla opisanych przez podatnika usług stawki preferencyjnej innej niż 22%, bądź też zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdził, że stanowisko podatnika zawarte w złożonym wniosku jest nieprawidłowe.

W podsumowaniu tut. organ uprzejmie informuje, że powyższa interpretacja udzielana jest jedynie w opisanym przez podatnika stanie faktycznym, w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b §1 i §2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Jest natomiast wiążąca dla organu podatkowego i organu kontroli skarbowej właściwych dla podatnika i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w §5 art.14b.

Na postanowienie niniejsze przysługuje zgodnie z art.14a§4 ustawy Ordynacja podatkowa zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej. Zgodnie z art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (tj. Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.) opłacie tej podlegają podania i załączniki od podań składane w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej. Szczegółowy wykaz przedmiotów tej opłaty zawiera załącznik do ww. ustawy. Zgodnie z poz. 1 i 2, części I załącznika opłata skarbowa od podania wynosi 5 zł, a od załącznika do podania 50 gr.