POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 27.10.2005 r. (data wpływu: 28.10.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w kwestii dotyczącej uznania za koszt uzyskania przychodów odsetek zasądzonych przez Sąd wraz z odszkodowaniem z tytułu używania know-how, stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 27.10.2005 r. Spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie interpretacji w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zasądzonych przez Sąd odsetek wraz z odszkodowaniem z tytułu używania know-how.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedsiębiorstwo państwowe którego następcą prawnym jest Spółka, zawarło w 1992 roku umowę o wykorzystanie know-how do produkcji specjalistycznych produktów chemicznych. Wynagrodzenie za korzystanie z tej wiedzy miało formę opłat proporcjonalnych do uzyskanej wartości sprzedaży wyprodukowanych produktów z użyciem know-how. W 1996 roku przedsiębiorstwo państwowe po nieudanych negocjacjach obniżenia opłat z 14% na 5% jednostronnie odstąpiło od umowy, uważając, iż dostępne w literaturze fachowej know-how stało się przedmiotem domeny publicznej i nie jest już objęte tajemnicą. Licencjonodawca w 2002 roku wniósł pozew do Sądu i uzyskał korzystny dla siebie wyrok, na podstawie którego Spółka zobowiązana została do zapłaty odszkodowania za używanie know-how wraz z odsetkami za zwłokę za okres od dnia wypowiedzenia umowy do dnia wniesienia pozwu, w wysokości ustalonej w umowie t. j. 14% od wartości sprzedaży w tym okresie. Po uprawomocnieniu się wyroku Spółka zaczęła ratalną spłatę należności głównej.

W ocenie Spółki zasądzone wyrokiem sądowym odsetki od odszkodowania stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia.

Stosownie do postanowień przepisu art. 15 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Ustawodawca nie wykluczył z kosztów uzyskania przychodów odszkodowań wypłaconych na mocy wyroku sądowego za używanie know-how. Z analizy stanu faktycznego zawartego w przedmiotowym wniosku wynika, iż Spółka zobowiązana została do zapłaty odszkodowania w wysokości 14% wartości sprzedaży wyprodukowanych z użyciem know-how produktów w okresie od dnia zerwania umowy do dnia wniesienia pozwu, czyli w takiej procentowej wysokości, jakiej Spółka dokonywała tych wypłat do 1996 r. t. j. do chwili zerwania umowy. A zatem powyższe świadczy, iż zasądzone odszkodowanie jest zapłatą zaległych należności licencyjnych. Fakt naliczenia odszkodowania w wysokości 14% od wartości sprzedaży wyprodukowanych z użyciem know-how w tym okresie produktów, świadczy również, iż odszkodowanie to jest bezpośrednio związane z przychodami osiągniętymi w latach 1996-2002. W związku z powyższym zasądzone odszkodowanie wraz z odsetkami za zwłokę związane jest z działalnością podatnika i może zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszt uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). A zatem co do zasady przyjętej w tym przepisie, kosztem uzyskania przychodów są odsetki faktycznie zapłacone. W związku z powyższym stanowisko Spółki w kwestii zaliczenia przedmiotowych odsetek do kosztów uzyskania przychodów w momencie faktycznej zapłaty jest prawidłowe.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wniskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany ptrzepisów jej dotyczących,
- nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomist właście dla Wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zazalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście, w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.