Z pisma skierowanego do tut. Organu dnia 24-01-2006 roku, uzupełnionego pismem z dnia 07.02.2006 roku wynika, że z dniem 31. 12. 2005 roku rozwiązano z pracownikiem umowę o pracę, z tytułu grupowego zwolnienia, z przyczyn niedotyczących pracownika. Z tego tytułu pracownikowi przysługiwało prawo do wypłaty odprawy pieniężnej:

1. na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. art. 8 ust. 1 pkt 3 o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników1) (Dz. U. z dnia 22 maja 2003 r. Nr 90, poz. 844, ze zm.),
2. oraz na podstawie § 3 pkt 1 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, Protokół dodatkowy nr 8 z dnia 22.01.2003 roku , z przyczyn niedotyczących pracownika,

Z dalszej części tego wniosku wynika, że Wasza jednostka jako płatnik ( zakład pracy), z uwagi na fakt, iż dzień 31.12.2005 roku był dniem wolnym od pracy, dzień wcześniej, tj. dnia 30.12.2005 roku, zrealizowała przelew kwoty należnej pracownikowi tytułem ww. odprawy w systemie Home Banking. Przed dokonaniem przelewu Wasza jednostka, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, z ww. kwoty brutto tego świadczenia potrąciła zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 30 % tego świadczenia ponieważ, zdaniem Waszej jednostki, dochody zwolnionego pracownika przekroczyły górną granicę skali podatkowej zawartej w art. 27 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( j.t. Dz.U. z 2000 roku, Nr 14, poz.176, ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2005 roku.

Ze względu na to, że sesje eliksir odbierane były w dniu dokonania przelewu, tj. w dniu 30.12.2005 roku do godz. 10:00 i przelew Waszej jednostki zrealizowano po godz.13-tej, w konsekwencji sesja nie została odebrana przez bank, któremu zlecono dokonanie przelewu tej należności i z tego powodu obciążenie rachunku Waszej jednostki nastąpiło dopiero pod datą 02.01.2006 roku.

Kwotę wypłaconego świadczenia płatnik zaliczył do świadczeń wypłaconych w 2005 roku i wykazał w złożonej deklaracji PIT - 4 za m-c grudzień 2005 roku.

Tak więc z przytoczonych wyżej faktów wynika, że byłemu pracownikowi postawiono do dyspozycji pieniądze dopiero w dniu 02.01.2006 roku, pomimo, że złożono przelew w banku dnia 30.12.2005 roku.

Zdaniem płatnika uzyskany przez pracownika z tego źródła przychód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Płatnik pyta czy w przedstawionym stanie faktycznym należy uznać, że wypłata świadczenia byłemu pracownikowi miała miejsce w styczniu 2006 roku i przy pobraniu zaliczki należało zastosować stawkę 19 % , czy zaliczyć wypłatę tego świadczenia do dokonanych wypłat w grudniu 2005 roku , gdzie kwota pobranej zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconych temu pracownikowi świadczeń w grudniu 2005 roku stanowiła 30% tego świadczenia i czy w związku z powyższym należy dokonać korekty terminu dokonanej wypłaty i kwoty pobranej zaliczki na podatek dochodowy oraz korekty deklaracji PIT- 4 za m-c grudzień 2005 roku oraz informacji PIT -11 wystawionej temu pracownikowi za rok 2005 ?

Zdaniem płatnika należy uznać, że w opisanym stanie faktycznym, wypłata ww. świadczenia miała miejsce 30.12.2005 roku i prawidłowo pobrano od wypłaty tego świadczenia 30% zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, pomniejszonej o miesięczne koszty uzyskania przychodu oraz 1/12 kwoty zmniejszającej podatek , bez odliczania składek ZUS i składek na powszechne ubezpieczenie zdrowotne , bowiem przychody te nie podlegają "oskładkowaniu".

Zdaniem płatnika prawidłowo wykazano wypłacone świadczenie w deklaracji PIT - 4 za m-c grudzień 2005 roku.

II. Ocena prawna stanu faktycznego .

Zgodnie z art. 8 ust.1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników1) (Dz. U. z dnia 22 maja 2003 r. Nr 90, poz. 844, ze zm) pracownikowi, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości:

1. jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 2 lata;
2. dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy od 2 do 8 lat;
3. trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy ponad 8 lat.

Przy ustalaniu okresu zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, przepis art. 36 § 1 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio ( art. 8 ust 2 tej ustawy ).

Odprawę pieniężną ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy ( art. 8 ust 3 tej ustawy ).

Wysokość odprawy pieniężnej nie może przekraczać kwoty 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy ( art. 8 ust 4 tej ustawy ).

Z treści przedmiotowego wniosku wynika, że ww. pracownikowi wypłacono odprawę w związku z grupowym rozwiązaniem stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 marca 2003 roku (...) oraz na podstawie §3 pkt 1 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, Protokół dodatkowy nr 8 z dnia 22.01.2003 roku (z przyczyn niedotyczących pracownika).

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( j.t. Dz.U. z 2000 roku, Nr 14, poz.176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym zarówno w 2005 jak i w 2006 roku, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 10 ust. 1 tej ustawy stanowi, że źródłem przychodów jest m.in. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta ( pkt 1).

Art. 11 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie zaś do zapisu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ( ust.1).

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4).

Z zacytowanego brzmienia przepisu art. 12 ust. 1 i 4 tej ustawy wynika, że wymienione w nim świadczenia nie zamykają zakresu przychodów ze stosunku pracy, lecz są szeroką egzemplifikacją pojęcia "wszelkiego rodzaju wypłat" oraz "wszelkich innych kwot" stanowiących świadczenia wynikające ze stosunku pracy. Jeżeli w ustępie 4 art. 12 określono, że za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy (...) - to nie może to oznaczać niczego więcej, niż zbiorcze określenie jednym słowem ("pracownik") osoby, która pozostaje w wymienionych stosunkach prawnych.

Nie ma natomiast podstawy, aby w art. 12 ust. 4 upatrywać szczególnej regulacji statusu prawnego pracownika pod względem treści stosunku prawnego, w szczególności, że w związku z tym uregulowaniem trzeba by uważać, że w ustępie pierwszym art. 12 mowa jest tylko o takich przychodach ze stosunku pracy, które otrzymuje pracownik pozostający (dosłownie) w stosunku pracy. W ustawie podatkowej nie zostały zdefiniowane stosunki pracy ani też uprawnienia pracownika jako podmiotu stosunku pracy, te są bowiem uregulowane w prawie pracy, w szczególności w Kodeksie pracy. Nie powinno więc budzić wątpliwości, że ilekroć ustawa podatkowa wiąże określone konsekwencje w sferze podatku ze stosunkiem pracy bądź ze wszelkiego rodzaju wypłatami ze stosunku pracy, to miarodajne w tych przedmiotach są przepisy prawa pracy.

Wychodząc z powyższych założeń wypłacona byłemu pracownikowi odprawa należy do zakresu przychodów ze stosunku pracy w rozumieniu art. 10 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie do przychodów, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4 tej ustawy i jest niewątpliwie instytucją prawa pracy - jest świadczeniem, które w ramach stosunku pracy uzyskuje pracownik od pracodawcy. Wprawdzie odprawy, o których mowa we wniosku nie są wynagrodzeniem za pracę w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, przede wszystkim dlatego, że prawo do niej nie zależy od ilości i jakości wykonanej pracy, ale jest to świadczenie, które może otrzymać tylko pracownik i podstawą tego świadczenia jest wyłącznie stosunek pracy.

Zatem odprawa jest bez wątpienia świadczeniem ze stosunku pracy.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że pracodawca rozwiązał stosunek pracy z pracownikiem w ramach grupowego zwolnienia z przyczyn leżących po stronie zakładu pracy i z tego tytułu zwolniony pracownik nabył prawo do odprawy pieniężnej na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników oraz na podstawie § 3 pkt 1 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, Protokół dodatkowy nr 8 z dnia 22.01.2003 roku (z przyczyn niedotyczących pracownika).

Prawo do odprawy jest głównie uwarunkowane jedną okolicznością - zwolnieniem pracownika z pracy z przyczyn jego niedotyczących. Funkcją odprawy jest złagodzenie dla pracownika ekonomicznych i społecznych skutków utraty zatrudnienia. Patrząc z tego punktu widzenia ma ona głównie cel socjalny (alimentacyjny).

Ponieważ odprawa przysługuje pracownikowi "w związku z rozwiązaniem stosunku pracy" (art. 8 ust. 1 ww. ustawy z dnia 13 marca 2003 roku (...), zatem prawo do odprawy pracownik nabywa z upływem ostatniego dnia trwania stosunku pracy.

Ponieważ w myśl art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b) powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, zatem wypłacone byłemu pracownikowi dwie odprawy, o których mowa w przedmiotowym wniosku, na podstawie powołanych wyżej przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przychód, o którym mowa w art. 11 ust. 1, w związku z art. 12 ust. 1 ww. ustawy podatkowej, w sytuacji przekazania należnych świadczeń pracownikowi ( byłemu pracownikowi) za pośrednictwem banku na jego konto bankowe powstaje w momencie wpływu tych środków na jego konto, bowiem dopiero z chwilą wpływu tych środków pieniężnych na konto pracownika zostają postawione jemu do dyspozycji, (wg Słownika j. polskiego dysponować - oznacza rozporządzać czymś, móc czegoś użyć według własnego uznania).

W przedstawionym we wniosku przypadku przychód został postawiony do dyspozycji byłemu pracownikowi, nie w dniu złożenia przelewu do banku tj. w dniu 30.12.2005 roku, ale w dniu obciążenia przez bank rachunku płatnika i wpływu pieniędzy na konto pracownika, czyli w dniu 02.01.2006 roku.

Nadleśnictwo, w przypadku wypłaty odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie ww. przepisów, jako płatnik winien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z treścią art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali ( tj. 37.024 zł ) - 19% dochodu uzyskanego w danym miesiącu (ust. 1 pkt 1).

Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok zamierza opodatkować dochody łącznie z małżonkiem bądź na zasadach określonych w art. 6 ust. 4, a za rok podatkowy przewidywane, określone w oświadczeniu dochody podatnika nie przekroczą górnej granicy pierwszego przedziału skali, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej - zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 19% dochodu uzyskanego w danym miesiącu i są dodatkowo pomniejszane za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej ( ust.1a pkt 1).

Płatnicy, którym podatnik złożył oświadczenie wymienione w ust. 1a, pobierają zaliczki według zasad określonych w ust. 1a pkt 1 i 2 począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało złożone oświadczenie ( ust. 1b).

Za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 (podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy - wynoszą 102 zł 25 gr miesięcznie), lub 3 (miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - wynoszą 127 zł 82 gr miesięcznie) oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne (jeżeli przychody te podlegają "oskładkowaniu"), o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b).

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1, 1a i 2 zmniejsza się, zgodnie z art. 32 ust.3 ww. ustawy o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że:

1. nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika,
2. nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną,
3. nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3,
4. nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia lub od biura terenowego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
5. określa ten zakład pracy jako właściwy do stosowania odliczenia, o którym wyżej mowa, w przypadku gdy równocześnie osiąga od innych zakładów pracy dochody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy lub wykonywania pracy nakładczej.

Oświadczenia, o którym mowa w ust. 3, nie składa się, jeżeli stan faktyczny wynikający z oświadczenia złożonego w latach poprzednich nie uległ zmianie ( art. 32 ust. 3a ww. ustawy).

Zdaniem tut. Organu, nie będzie miał zastosowanie przepis art. 32 ust. 1a i ust.3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w dniu 31.12. 2005 roku wygasł stosunek pracy pomiędzy Waszą jednostką i pracownikiem, któremu 02.01.2006 roku postawiono do dyspozycji ww. świadczenie, zarówno z brzmienia tych przepisów jak i opisu znajdującego się w nagłówku oświadczenia PIT-2 wynika, że oświadczenie składa pracownik. A zatem w sytuacji gdy osoba fizyczna nie jest już pracownikiem , a jedynie przysługują jej należności związane ze stosunku pracy - fakt złożenia przez nią takiego oświadczenia nie uprawnia płatnika do zmniejszenia zaliczki na podatek o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, obowiązującej w pierwszym przedziale skali podatkowej.

Natomiast zaliczkę obliczoną w sposób określony art. 32 ust. 3 ww. ustawy zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ( art. 32 ust. 3b ww. ustawy o podatku doch. od os. fiz.).

Zakład pracy przy obliczaniu zaliczki stosuje koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 pkt 3, jeżeli podatnik złoży oświadczenie o spełnieniu warunku określonego w tym przepisie; przepisy ust. 3a i 4 stosuje się odpowiednio (art. 32 ust.5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklarację według ustalonego wzoru( PIT- 4) : jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji.

W myśl art. 39 ust. 2 tej ustawy, jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31 (...), zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy są zobowiązani sporządzić informację określoną w ust. 1 ( inf. PIT- 11) i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 5.

Mając na względzie powyższe ustalenia tut. Organ stwierdza, że postawione do dyspozycji byłemu pracownikowi dnia 02.01.2006 roku świadczenie, o którym mowa we wniosku stanowi przychód osiągnięty przez tego podatnika w miesiącu styczniu 2006 roku, a nie w miesiącu grudniu 2005 roku, wobec czego należało pobrać zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 19 % dochodu, o którym mowa w art. 32 ust.2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszoną o pobrane składki na ubezpieczenie zdrowotne ( jeżeli od przychodu tego należało pobrać te składki), bez pomniejszania należnej zaliczki o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek.

Kwotę wypłaconego świadczenia oraz pobranej zaliczki z tego tytułu należało wykazać w złożonej deklaracji PIT-4 za miesiąc styczeń 2006 roku, a nie za miesiąc grudzień 2005 roku oraz w informacji PIT-11 sporządzonej dla tego pracownika za rok 2006, a nie za rok 2005.

Z tego względu należy skorygować błędnie złożoną deklarację PIT -4 w trybie art. 75 § 2 pkt 2 lit. b) ustawy Ordynacja podatkowa, składając w tym zakresie wniosek o stwierdzenie nadpłaty wraz z korektą tej deklaracji oraz sporządzić korektę informacji PIT -11 wystawionej na tego pracownika za rok 2005 wraz z odpowiednim wyjaśnieniem - w trybie art. 81 § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa.
Mając na względzie powyższe ustalenia tut. Organ po rozpoznaniu wniosku z dnia 24.01.2006 r., uzupełnionego pismem z dnia 07.02.2005 roku w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Waszej jednostki - w opisanym stanie faktycznym:

1) podziela stanowisko zajęte w tym wniosku przez płatnika, że otrzymany przez (byłego) pracownika przychód w formie pieniężnej, w tym :

• na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. art. 8 ust. 1 pkt 3 o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników1) (Dz. U. z dnia 22 maja 2003 r. Nr 90, poz. 844, ze zm.),
• oraz na podstawie § 3 pkt 1 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, Protokół dodatkowy nr 8 z dnia 22.01.2003 roku z przyczyn niedotyczących pracownika

- podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,

2) natomiast nie podziela stanowiska wyrażonego w przedmiotowym wniosku dotyczącym:

• okresu, w którym powstał przychód u pracownika,
• sposobu naliczenia i poboru należnej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tego świadczenia,
• prawidłowości sporządzonej deklaracji na zaliczkę miesięczną na podatek dochodowy od łącznej kwoty dokonanych wypłat - PIT-4 za m-c grudzień 2005 roku oraz prawidłowości sporządzonej informacji dla tego pracownika o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za okres od dnia 01.01.2005 do dnia 31.12.2005 roku PIT -11.

Niniejsza interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie płatnika jest aktualna według stanu prawnego obowiązującego na dzień zaistnienia zdarzenia i obowiązuje do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez płatnika w przedmiotowym wniosku.