Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 216, art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8 poz. 60 z 2005 r. ze zmian.) po rozpatrzeniu wniosku o interpretację z dnia 16.01.2006 r. Pani W. dotyczącego udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie możliwości odliczenia od dochodu podlegającego opodatkowaniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku na zakup urządzenia wielofunkcyjnego do celu przyrządzania rozdrobnionych pokarmów, stwierdza iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

Z wniosku wynika, że Pani W. w związku z niepełnosprawnością męża zakupiła urządzenie wielofunkcyjne do celu przyrządzania rozdrobnionych pokarmów. Pan S. jest inwalidą I grupy z powodu usuniętej nerki oraz całkowicie usuniętego żołądka. Z tego powodu musi spożywać pokarmy świeżo przyrządzone, rozdrobnione, zupy kremowe.

Czy zakup takiego urządzenia podlega odliczeniu w zeznaniu rocznym w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

Zdaniem podatniczki w/w urządzenie jest urządzeniem służącym ułatwieniu i podtrzymywaniu życia niepełnosprawnego. Wydatek na jego zakup można odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kielcach wyjaśnia - zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tekst jednolity Dz. U. Nr 14 poz. 176 z 2000 r. ze zmian.) podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Warunkiem odliczenia wydatków zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. - jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
- orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
- decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
- orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Wydatki na cele rehabilitacyjne w myśl art. 26 ust. 7b w/w ustawy podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Z powyższego wynika, że podatnik może odliczyć od dochodu wyłącznie wydatki na zakup sprzętu, urządzeń lub narzędzi technicznych, które powinny jednocześnie spełniać następujące warunki:
1. indywidualnego przeznaczenia,
2. niezbędności w rehabilitacji,
3. ułatwiania w wykonywaniu czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
4. nie może to być sprzęt gospodarstwa domowego.

Pomiędzy rodzajem nabytego przedmiotu a rodzajem niepełnosprawności winien zatem zachodzić ścisły związek wskazujący na niezbędność danego wyrobu w procesie terapeutycznym i rehabilitacyjnym. Podkreślić przy tym należy, iż wyłączenie w omawianym przepisie sprzętu gospodarstwa domowego (bezsprzecznie ułatwiającego wykonywanie licznych czynności życiowych) z kategorii wyrobów, których zakup uprawnia do ulgi podatkowej, jednoznacznie potwierdza, że nie stanowi podstawy dla odliczenia podatkowego nabycie przedmiotów powszechnego użytku, ze swej istoty ogólnodostępnych do zwykłego wykorzystania przez różne osoby niezależnie od faktu ich ewentualnej niepełnosprawności.

W rozpatrywanym przypadku mąż wnioskodawczyni jest inwalidą I grupy z powodu usunięcia nerki oraz całkowicie usuniętego żołądka. Z tego powodu musi jeść pokarmy świeżo przyrządzone, rozdrobnione, zupy kremowe. Choroba Alzheimera, która również dotknęła męża jeszcze bardziej potęguje i utrudnia życie. Zakupione urządzenie zdaniem podatniczki jest niezbędnym urządzeniem dla ułatwienia i podtrzymywania życia.Urządzenie wielofunkcyjne TM31 firmy Vorwerk to bezkonkurencyjny, innowacyjny, posiadający ponad dwadzieścia patentów robot kuchenny łączy w unikalny sposób funkcje ponad dwudziestu urządzeń. To jedno urządzenie przygotowuje szybkie, łatwe i zdrowe posiłki oraz napoje. Zatem jako sprzęt gospodarstwa domowego jest urządzeniem powszechnego użytku, ze swej istoty ogólnodostępnym do wykorzystania przez inne osoby. Nie cechuje się indywidualnym przeznaczeniem i niezbędnością w rehabilitacji pomimo, iż może ułatwiać wykonywanie czynności życiowych w związku z niepełnosprawnością sprzęt ten został przez ustawodawcę w sposób wyraźny wykluczony w treści samego wyżej powołanego artykułu 26 ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego stanowisko zawarte we wniosku z dnia 16.01.2006 r. jest nieprawidłowe.