Stan faktyczny:

W dniu 30 marca 2004r. utworzona została spółka z o.o. prawa polskiego.

Jeden z udziałowców – spółka prawa szwedzkiego - pokrył w całości obejmowane przez siebie udziały w nowoutworzonej spółce poprzez wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci samochodu ciężarowego, natomiast drugi wspólnik pokrył swoje udziały gotówką. Udziałowiec, właściciel samochodu będącego przedmiotem aportu, jest spółką zarejestrowaną we właściwym urzędzie skarbowym na terytorium Szwecji.

Nowoutworzona spółka prawa polskiego, zarejestrowana jako podatnik VAT – UE, planuje przywieźć do Polski przedmiotowy samochód znajdujący się na terytorium Szwecji w celu wykorzystywania go do prowadzenia działalności gospodarczej.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z postanowieniami przepisu art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika, że przemieszczenie własnych towarów przez unijnego podatnika podatku od wartości dodanej na terytorium Polski traktowane jest jak wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w kraju. Pomimo tego, że nie wystąpiło przeniesienie prawa do dysponowania towarem na inny podmiot, sama czynność przemieszczenia uznawana jest za opodatkowaną.

Obowiązek opodatkowania aportu osoby zagranicznej wnoszonego do spółki prawa handlowego, znajduje potwierdzenie w art. 88 ust. 3 pkt 4 ustawy. Bowiem zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów u zyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Jednakże przepis ten nie dotyczy podatku od importu towarów oraz od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowiących wkłady niepieniężne (aporty) do spółek handlowych.

Natomiast zwolnienie na podstawie § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) nie będzie miało zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym, gdy zagraniczny udziałowiec zapytującego Podatnika wniesie do Spółki krajowej na pokrycie obejmowanych udziałów wkład niepieniężny w postaci samochodu ciężarowego.

Reasumując należy stwierdzić, że w świetle przedstawionych przepisów wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego w przypadku transakcji krajowych korzystają ze zwolnienia o którym mowa w § 8 rozporządzenia, natomiast wewnątrzwspólnotowe nabycie korzysta z możliwości odliczenia na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 3 pk