INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

uwzględniająca prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 marca 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2173/09

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29.03.2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2173/09 (data wpływu 01.08.2012 r.) stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25.06.2009 r. (data wpływu 29.06.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.06.2009 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zakupiła w maju 2008 r. urządzenie o wartości powyżej 3.500 zł z intencją jego używania krócej niż 1 roku. W maju 2008 r. wartość urządzenia została w całości uznana za koszt uzyskania przychodu. W kwietniu 2009 roku stwierdzono, że owo urządzenie będzie używane przez Spółkę dłużej niż 1 rok. W związku z tym w kwietniu 2009 r. wprowadzono urządzenie na stan środków trwałych i dokonano korekty kosztów podatkowych o różnicę między cena nabycia a kwotą odpisów amortyzacyjnych przypadająca na okres dotychczasowego używania. Od opisanej różnicy, o którą pomniejszono koszty uzyskania przychodów, Spółka naliczyła odsetki zgodnie z art. 16e ust. 1 pkt 4 i art. 16e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zapłata odsetek nastąpi do 20 maja 2009 r. Odsetki, o których mowa powyżej nie stanowią odsetek za zwłokę w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odsetki zapłacone przez podatnika na podstawie art. 16e ust. 1 pkt 4 i art. 16e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są kosztem podatkowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki z racji tej, że nie są odsetkami za zwłokę i nie są wymienione w ustawie o podatku dochodowym jako koszt niestanowiący kosztu uzyskania przychodu, to mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu.

W dniu 18.08.2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną Nr IPPB5/423-354/09/JC stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25.06.2009 r. (data wpływu 29.06.2009 r.) jest nieprawidłowe.

Organ wskazał, iż odsetki na podstawie art. 16e ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są także odsetkami, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy, wobec tego nie stanowią one kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Spółka wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w dniu 08.09.2009 r. (data wpływu 10.09.2009 r.) polegającego na uznaniu przez Organ, iż stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Odpowiedzi na powyższe wezwanie udzielono pismem z dnia 06.10.2009 r. znak Nr IPPB5/423-354/09-4/JC (skutecznie doręczonym w dniu 08.10.2009 r.).

W dniu 09.11.2009 r. Spółka wniosła do tut. Organu podatkowego skargę na ww. interpretację, w której wnioskowała o zmianę zaskarżonej interpretacji w całości i potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku.

W ocenie Spółki wydana interpretacja indywidualna naruszała przepisy prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 16 ust. 1 pkt 21 oraz art. 16e ust. 1 pkt 1-4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wyrokiem z dnia 29 marca 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2173/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W ocenie Sądu, odsetki, o których mowa w art. 16e ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią koszt uzyskania przychodu, gdyż nie są objęte wyłączeniem zawartym w art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy. Zdaniem Sądu nie są to odsetki za zwłokę we wpłacie należności budżetowych ani nie są wyliczane w oparciu o zaległą należność, ani też nie są to odsetki, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.

Z tych też względów Sąd uchylił zaskarżoną interpretację na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Od powyższego wyroku WSA, w dniu 01.06.2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 07.03.2012 r., sygn. akt II FSK 1669/10 oddalił skargę kasacyjną złożoną przez tut. Organ podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku z dnia 25.06.2009 r., po uwzględnieniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29.03.2010 r. (data wpływu 01.08.2012 r.) sygn. akt III SA/Wa 2173/09, w sprawie oceny prawnej przedstawionego w nim stanu faktycznego, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16e ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 i art. 16b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3 500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok, podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

1. zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia,
2. zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, zwanym dalej „Wykazem stawek amortyzacyjnych”, a dla wartości niematerialnych i prawnych przy zastosowaniu zasad określonych w art. 16m,
3. stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych,
4. wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok, i naliczoną kwotę odsetek wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1; odsetki od różnicy, o której mowa w pkt 2, są naliczane według stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych obowiązującej w dniu zaliczenia składnika majątku do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zaliczenia wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku o wartości początkowej przekraczającej 3 500 zł do kosztów uzyskania przychodów, a następnie zaliczenia tych składników do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przed upływem roku od dnia ich nabycia lub wytworzenia; w tym przypadku odsetki nalicza się do dnia zaliczenia ich do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (ust. 2 ).

Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka zakupiła w maju 2008 r. urządzenie o wartości powyżej 3.500 zł z intencją jego używania krócej niż 1 roku. W maju 2008 r. wartość urządzenia została w całości uznana za koszt uzyskania przychodu. W kwietniu 2009 roku stwierdzono, że owo urządzenie będzie używane przez Spółkę dłużej niż 1 rok. W związku z tym w kwietniu 2009 r. wprowadzono urządzenie na stan środków trwałych i dokonano korekty kosztów podatkowych o różnicę między cena nabycia a kwotą odpisów amortyzacyjnych przypadająca na okres dotychczasowego używania. Od opisanej różnicy, o którą pomniejszono koszty uzyskania przychodów, Spółka naliczyła odsetki zgodnie z art. 16e ust. 1 pkt 4 i art. 16e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zapłata odsetek nastąpi do 20 maja 2009 r.

W świetle przepisów art. 15 i art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przy wprowadzeniu urządzenia na stan środków trwałych, dokonaniu korekty kosztów podatkowych nie ma przeszkód aby naliczone z tego tytułu odsetki zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W szczególności w niniejszej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej. W przypadku tym nie mamy bowiem do czynienia z odsetkami za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych. Określone w art. 16e ww. ustawy odsetki nie są odsetkami z tytułu zwłoki, lecz z tytułu rekompensaty wpływów budżetowych uszczuplonych w sytuacji – dozwolonego prawem – niezakwalifikowania składnika majątku do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w momencie oddania ich do używania, a dopiero po roku czasu. Zwłoka w tym przypadku wystąpi dopiero gdy podatnik w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym minął rok używania składnika majątku, nie dokonał wpłaty odsetek, o których stanowi art. 16e ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

Reasumując, należy potwierdzić prawidłowość stanowiska Spółki, iż odsetki zapłacone na podstawie art. 16e ust. 1 pkt 4 i art. 16e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią koszt uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.