INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2012r. (data wpływu 30 maja 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 sierpnia 2012r. (data wpływu 28 sierpnia 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy świadczenie przez Wnioskodawcę Usług na terytorium kraju byłoby zwolnione od podatku od towarów i usług oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy świadczenie przez Wnioskodawcę Usług na terytorium kraju byłoby zwolnione od podatku od towarów i usług oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 sierpnia 2012r. (data wpływu 28 sierpnia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 16 sierpnia 2012r. znak: IBPP2/443-528/12/IK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Sp. z o.o. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Spółka składa deklaracje VAT-7, przy czym pierwszą z nich złożyła za listopad 2011r. (pod poprzednią nazwą „A. sp. z o.o.”).

W zakresie swojej działalności gospodarczej, Spółka zamierza świadczyć usługę tzw. „back office” (dalej „Usługa” lub Usługa „back office”), polegającą na administracyjnym i operacyjnym wsparciu klientów innych podmiotów z grupy (dalej „Grupa”). Do takich klientów Grupy (dalej „Klienci”) należą z jednej strony banki, a z drugiej instytucje zbiorowego inwestowania (np. fundusze inwestycyjne, fundusze ubezpieczeniowe, fundusze emerytalne, fundusze powiernicze, razem dalej „Fundusze”). Podkreślenia wymaga, że usługobiorcami świadczonej przez Spółkę Usługi będą wyłącznie inne podmioty z Grupy. Podmioty te wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności. Podmioty z Grupy będą wykorzystywać Usługę „back office” wykonywaną przez Spółkę, w toku świadczenia przez siebie usług na rzecz Klientów.

Inne niż Spółka podmioty z Grupy świadczą różnego rodzaju usługi dla sektora inwestycyjnego, które można pogrupować w trzy główne ich rodzaje:

• Usługi inwestorskie – ta grupa obejmuje w szczególności usługi kustodialne, usługi administrowania Funduszami, usługi agenta transferowego, pożyczanie papierów wartościowych, usługi brokerskie i dotyczące wymiany walut. Omawiana grupa usług generuje znaczącą większość przychodów Grupy .
• Zarządzanie inwestycjami i majątkiem – jako zarządzający różnego rodzaju aktywami, Grupa świadczy usługi na rzecz klientów instytucjonalnych, jak i prywatnych.
• Bankowość i Doradztwo – Grupa nawiązuje relacje biznesowe w zakresie bankowości komercyjnej oraz zarządzania finansami w przedsiębiorstwie (tzw. „corporate finance”) ze średniej wielkości, prywatnymi spółkami lub spółkami publicznymi o niewielkim akcjonariacie, mogącymi pochwalić się doskonałą historią kredytową.
  
  

Usługa „back office”, świadczona przez Spółkę, będzie dotyczyć pierwszej z powyższych grup (tj. usług inwestorskich) i będzie stanowić wsparcie działalności departamentów: operacyjnego, systemowego, kontroli, oraz departamentu administracyjnego wsparcia usług inwestorskich, funkcjonujących w Grupie.

Nabywcy Usługi „back office", tj. inne podmioty z Grupy, posiadają siedziby poza terytorium RP (w krajach Unii Europejskiej, jak i w krajach trzecich). Nie posiadają one przy tym na terenie Polski żadnego miejsca prowadzenia działalności, dla którego Wnioskodawca będzie świadczył Usługę.

W ramach świadczonej przez Spółkę Usługi „back office" na rzecz podmiotów z Grupy, będą wykonywane następujące czynności:

Rachunkowość

Spółka będzie dokonywać szacowania wartości netto jednostek uczestnictwa w Funduszach, za pomocą specjalistycznego oprogramowania informatycznego. Celem tego procesu będzie ustalenie ceny jednostek uczestnictwa w tych Funduszach.

Zasadniczo, wartość wspomnianych jednostek, będzie szacowana poprzez odjęcie od aktywów danego Funduszu (obejmujących wartość rynkową inwestycji Funduszu, posiadaną przez niego gotówkę oraz należne mu przychody), jego zobowiązań (w tym zarachowanych wydatków Funduszu). Otrzymany wynik będzie stanowił wartość netto aktywów Funduszu, którą należy podzielić przez całkowitą liczbę jednostek danego Funduszu, w celu uzyskania wartości aktywów przypadających na jedną jednostkę.

Proces szacowania wartości jednostek Funduszy będzie obejmował w szczególności:

• sprawdzenie stosownych transakcji i rozliczeń, przeprowadzonych przez dany Fundusz,
• rozpoznanie należnych przychodów Funduszu (np. odsetek, dywidend),
• rozpoznanie zarachowanych wydatków Funduszu (np. opłat za zarządzanie aktywami, opłat należnych bankowi depozytariuszowi, opłat należnych agentowi transferowemu),
• analizę wpływu wahań walutowych i rynkowych na wartość jednostki, a także porównaniu zmiany łącznej wartości rynkowej aktywów Funduszu z indeksami obrazującymi zachowanie się rynków finansowych,
• rozpoznanie wpływu zdarzeń dotyczących papierów wartościowych, znajdujących się w portfelu inwestycyjnym danego Funduszu (np. wypłata dywidendy, emisja nowych papierów wartościowych, fuzje i przejęcia, wezwania do sprzedaży papierów wartościowych, podziały akcji, odkupy własnych papierów wartościowych),
• rozpoznanie wpływu tzw. późnych transakcji (tj. transakcji zaksięgowanych jeden dzień po dacie ich przeprowadzenia),
• sprawdzenie cen wszystkich papierów wartościowych znajdujących się w portfelu danego Funduszu,
• badanie przeterminowanych pozycji księgowych i usuwanie wszelkich niezgodności danych.
  
  

Poza powyższymi czynnościami, Spółka będzie także w ramach rachunkowości Funduszy:

• wykonywać codzienną obsługę Klientów, obejmującą udzielanie odpowiedzi na ich zapytania,
• wdrażać nowe klasy Funduszy i jednostek uczestnictwa,
• przygotowywać różnego rodzaju raporty (np. miesięczne raporty dla zarządzających, miesięczne plany działalności zarządzających, raporty składane do organów nadzoru finansowego, codzienne raporty dla Funduszy),
• szacować wysokość podatków związanych z działalnością Funduszy.
  
  

Czynności kustodialne

Czynności Spółki w ramach tego obszaru, będą obejmować funkcje niezwiązane z bezpośrednią obsługą Klientów, takie jak:

• wykonywanie technicznych czynności związanych z otwieraniem rachunków inwestycyjnych i pieniężnych Funduszy, prowadzonych przez inne podmioty z Grupy oraz ich utrzymywaniem (raportowanie, udzielanie odpowiedzi na zapytania w tym zakresie),
• przygotowywanie raportów związanych z funkcjonowaniem powyższych rachunków i udzielanie odpowiedzi na zapytania Funduszy,
• opracowywanie miesięcznych raportów dla zarządzających i raportów z posiedzeń zarządu dla Klientów,
• sporządzanie raportów dla organów nadzoru finansowego,
• przygotowywanie raportów, do weryfikacji przez inne europejskie biura Grupy, ukazujące listę wyżej wspomnianych rachunków posiadających ujemne saldo, wraz ze wskazaniem przyczyn takiego stanu,
• sporządzanie raportów dotyczących poszczególnych Klientów,
• rozpatrywanie wniosków Klientów o udzielenie dostępu do internetowych platform Grupy ,
• przygotowywanie informacji płatniczej,
• dokonywanie uzgodnień danych finansowych,
• odpowiadanie na zapytania Klientów.
  
  

Wsparcie finansowo-księgowe

Spółka będzie przygotowywać i wykonywać plany wydatkowe Funduszy. W tym zakresie, czynności Spółki będą polegać na:

• szacowaniu wartości wskaźnika TER (obrazującego całkowity koszt inwestowania w dany Fundusz dla jego uczestników),
• zajmowaniu się limitami wydatków w odniesieniu do różnych klas jednostek uczestnictwa w Funduszach,
• przygotowywaniu deklaracji VAT,
• szacowaniu wysokości opłat związanych z uczestnictwem w poszczególnych Funduszach,
• sporządzaniu raportów adresowanych do organów nadzoru, zarządzających oraz uczestników Funduszy,
• wprowadzaniu otrzymanych faktur do systemu księgowego,
• opracowywaniu raportów dotyczących dokonanych wydatków.
  
  

Ponadto, czynności Spółki w omawianym obszarze obejmą:

• wystawianie faktur i dokonywanie rozliczeń księgowych,
• udzielanie odpowiedzi na zapytania dotyczące przedmiotowego obszaru.
  
  

Sprawozdawczość finansowa

Spółka będzie sporządzać i składać w organach nadzoru, w terminach wynikających z obowiązujących regulacji, półroczne i roczne sprawozdania finansowe.

Ponadto, czynności Spółki w omawianym obszarze będą dotyczyć:

• kalkulacji wysokości dywidendy należnej uczestnikom Funduszy,
• szacowania wartości wskaźnika PTR (obrazującego częstotliwość dokonywania transakcji zakupu i sprzedaży aktywów przez zarządzających Funduszami),
• sporządzania materiałów do raportów zarządów Funduszy.
  
  

Administracja Funduszami

W ramach tego obszaru Spółka będzie:

• odbierać i przetwarzać instrukcje uczestników Funduszy dotyczące subskrybowania i umarzania jednostek uczestnictwa w Funduszach,
• dobierać ceny jednostek uczestnictwa w Funduszach do transakcji agenta transferowego,
• obsługiwać procesy związane z dystrybuowaniem jednostek uczestnictwa w Funduszach,
• dokonywać wewnętrznej transmisji instrukcji od Funduszy lub ich uczestników, dotyczących kursów walutowych,
• przekazywać płatności dochodowe i dywidendy wypłacane przez Fundusze ich uczestnikom,
• dokonywać weryfikacji poprawności ustalenia wartości netto jednostek uczestnictwa w Funduszach.
  
  

Obsługa Funduszy nieruchomościowych

Spółka będzie prowadzić księgi rachunkowe i inne ewidencje Funduszy inwestujących zgromadzone środki w nieruchomości oraz ich podmiotów zależnych, a także sporządzać roczne sprawozdania dla podmiotów zależnych od tych Funduszy.

Ponadto, w ramach omawianego obszaru, Spółka będzie:

• uczestniczyć w przygotowywaniu analiz finansowych i obliczaniu wartości aktywów netto,
• brać udział w sporządzaniu sprawozdań finansowych Funduszy inwestujących zgromadzone środki w nieruchomości,
• brać udział w przygotowywaniu raportów Funduszy inwestujących zgromadzone środki w nieruchomości, dla organów nadzoru,
• dokonywać czynności związanych z prowadzeniem rejestru dokumentów odnoszących się do przeprowadzanych przez te Fundusze transakcji.
  
  

Agent transferowy

W ramach zadań agenta transferowego, Spółka będzie:

• wprowadzać i zatwierdzać dane dotyczące dokonywanych w tym obszarze transakcji,
• ustalać wysokość opłat należnych pośrednikom finansowym z tytułu dokonywania przez nich sprzedaży jednostek uczestnictwa Funduszy,
• weryfikować i wprowadzać dane dotyczące transakcji pieniężnych,
• przygotowywać uzgodnienia obrotów gotówkowych,
• wprowadzać dane dotyczące uczestników Funduszy,
• odpowiadać na zapytania Klientów,
• obsługiwać procesy subskrypcji i umarzania jednostek uczestnictwa,
• przekazywać dywidendy wypłacane przez Fundusze ich uczestnikom,
• przeprowadzać procesy związane z rozliczeniami pieniężnymi pomiędzy Funduszami, a ich uczestnikami,
• przygotowywać raporty, dotyczące działalności Funduszy, dla ich uczestników,
• sporządzać różnego rodzaju raporty dla zarządzających Funduszami,
• przygotowywać korespondencję dla uczestników Funduszy,
• wykonywać techniczne czynności związane z otwieraniem kont uczestników Funduszy.
  
  

Zdarzenia dotyczące papierów wartościowych

W tym zakresie, Spółka będzie:

• gromadzić, badać i wprowadzać dane o zdarzeniach dotyczących papierów wartościowych (takich jak np. wypłata dywidendy, emisja nowych papierów wartościowych, fuzje i przejęcia, wezwania do sprzedaży papierów wartościowych, podziały akcji, odkupy własnych papierów wartościowych) (dalej „Zdarzenia"), stanowiących aktywa Klientów,
• nadzorować proces powiadamiania Klientów o Zdarzeniach,
• usuwać wszelkie niezgodności w procesie przetwarzania danych,
• dokonywać uzgodnień transakcji Funduszy i przeprowadzać procesy dotyczące należnych Klientom płatności z tytułu Zdarzeń,
• wykonywać i uzgadniać instrukcje Klientów w odniesieniu do Zdarzeń,
• prowadzić bieżącą obsługę Klientów, w tym odpowiadać na zapytania Klientów dotyczące omawianego obszaru,
• otwierać, zamykać i uaktualniać profile Klientów przypisane ich rachunkom pieniężnym i rachunkom papierów wartościowych, prowadzonych przez banki depozytariuszy.
  
  

Zarządzanie projektami

Spółka będzie zarządzać wewnętrznymi i zewnętrznymi projektami operacyjnymi. W ramach wykonywanych czynności, Spółka nie będzie: zarządzać Funduszami, podejmować decyzji inwestycyjnych w imieniu Funduszy, współpracować z kontrahentami Funduszy, podejmować żadnej podobnej działalności.

Uzgadnianie kont

Spółka będzie:

• dokonywać analizy i uzgadniania wartości rynkowej aktywów Klientów na platformach rachunkowych, z pozycjami Klientów,
• uzgadniać zapisy w ewidencji środków pieniężnych podmiotów z Grupy z pozycjami Klientów na posiadanych przez nich rachunkach.
  
  

Obsługa Funduszy powierniczych

W przedmiotowym obszarze, Spółka będzie:

• wykonywać techniczne czynności związane z otwieraniem rachunków inwestycyjnych i pieniężnych, prowadzonych przez inne podmioty z Grupy ,
• obsługiwać procesy subskrypcji i umarzania jednostek uczestnictwa,
• dokonywać analizy i uzgadniania aktywów w funduszach alternatywnych i hedgingowych, z pozycjami Klientów,
• uzgadniać, ściągać i alokować płatności,
• prowadzić codzienną obsługę.
  
  

Centrum cen

Zobowiązania Spółki w tym obszarze będą polegać na:

• zapewnieniu, by wszelkie uzyskane z zewnątrz informacje o cenach aktywów, były przetwarzane w sposób terminowy,
• rozwiązywaniu problemów dotyczących cen papierów wartościowych. Wspomaganie procesu rozliczania transakcji.
  
  

Wspomaganie procesu rozliczania transakcji

W omawianym zakresie Spółka będzie:

• monitorować "otwarte" transakcje (tj. transakcje zawarte z brokerami papierów wartościowych, przed ich rozliczeniem),
• odpowiadać na zapytania Klientów,
• zapewniać środki komunikacji między Klientami a brokerami papierów wartościowych,
• przetwarzać dane związane z odrzuconymi zleceniami rozliczeniowymi, od stron wewnętrznych, brokerów i Klientów,
• sporządzać na koniec każdego dnia ewidencję rozliczonych transakcji,
• przygotowywać raporty dla zarządzających,
• badać nierozliczone transakcje,
• wspomagać zarządzających w procesie raportowania i udzielania odpowiedzi na inne zapytania.
  
  

Administracja

W przedmiotowym obszarze, Spółka będzie zapewniać administracyjne wsparcie w zakresie obsługi umów na usługi kustodialne, zawartych z klientami Grupy.

Obsługa informatyczna

W omawianym obszarze, Spółka będzie:

• rozwijać nowe funkcjonalności informatyczne,
• usuwać usterki oprogramowania,
• testować oprogramowanie w związku z aktualizacjami systemów informatycznych,
• przeprowadzać codzienne czynności operacyjne.
  
  

Infopośrednictwo

Spółka będzie wykonywać czynności nakierowane na wsparcie oferowanej przez inne podmioty z Grupy, usługi tzw. infopośrednictwa (polegającej na dostarczaniu wyspecjalizowanych informacji). W omawianym zakresie, Spółka wdrażałaby usługi infopośrednictwa u zainteresowanych nią Klientów poprzez:

• kontakt z Klientami w celu określenia zakresu wykorzystywania usługi i wymogów technicznych, umożliwiających korzystanie z niej, a także testowanie usługi,
• podejmowanie innych czynności ułatwiających rozpoczęcie korzystania z usługi przez nowych Klientów.
  
  

Dodatkowe wsparcie i kontrola wewnętrzna

Spółka może także wykonywać sporadycznie, następujące czynności na rzecz podmiotów z Grupy:

• audyt wewnętrzny,
• zapewnienie zgodności działania z obowiązującymi regulacjami,
• doradztwo prawne,
• usługi korporacyjne,
• zarządzanie zasobami ludzkimi,
• controlling,
• analiza i administrowanie ryzykiem,
• zarządzanie ryzykiem,
• zapewnienie ładu korporacyjnego,
• systemy.
  
  

Czynności w ramach tego obszaru będą miały wyłącznie charakter „back office”. Nie będą natomiast polegać na zarządzaniu Funduszami ani świadczeniu usług marketingowych dla nowych Klientów.

Należy podkreślić, że w związku ze świadczeniem Usługi „back office”, Spółka:

• nie będzie zarządzać Funduszami; w szczególności, wszystkie decyzje dotyczące transakcji kupna/sprzedaży instrumentów finansowych i papierów wartościowych przez Fundusze, będą podejmowane przez zewnętrznych menedżerów do spraw inwestycji lub przez zewnętrznych doradców,
• nie będzie prowadzić żadnych rachunków pieniężnych lub rachunków papierów wartościowych,
• nie będzie zaangażowana w dokonywanie transakcji; w szczególności czynności Spółki nie będą polegać na odbieraniu, przekazywaniu ani wykonywaniu zleceń kupna lub zbycia instrumentów finansowych.
  
  

Spółka zaznacza, iż nie posiada uprawnień do prowadzenia działalności finansowej udzielanych przez instytucje nadzorcze państwa, wymagane np. w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe lub ustawie z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Spółka dokonuje i będzie dokonywać rozmaitych zakupów wykorzystywanych do celów świadczenia Usługi „back office”. Zakupy te są i będą potwierdzane fakturami VAT wykazującymi kwoty podatku VAT naliczonego. Spółka posiada i będzie posiadać dokumenty potwierdzające związek zakupów wykorzystywanych dla świadczenia Usługi z tą Usługą.

Z uwagi na to, że Spółka już dokonuje zakupów, które będą związane z wykonywaniem Usługi „back office”, Wnioskodawca przyjął iż w tym zakresie przedmiotem wniosku jest aktualny stan faktyczny, natomiast w pozostałym – zdarzenie przyszłe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy świadczenie przez Spółkę Usługi „back office" na terytorium kraju byłoby zwolnione z VAT...
2. Czy naliczony podatek VAT z tytułu nabycia towarów i usług dotyczących Usługi „back office”, która będzie świadczona przez Spółkę na rzecz podmiotów z Grupy, podlega odliczeniu...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie przez Spółkę Usługi „back office” na terytorium kraju nie byłoby zwolnione z VAT. Naliczony podatek VAT z tytułu nabycia towarów i usług dotyczących Usługi „back office”, która będzie świadczona przez Spółkę na rzecz podmiotów z grupy, podlega odliczeniu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT, co do zasady, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle art. 86 ust. 8 ustawy o podatku VAT, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Spółka będzie świadczyć Usługę „back office” na rzecz podmiotów z Grupy, które mają siedzibę na terytorium krajów Unii Europejskiej innych niż Polska oraz krajów trzecich (a więc w kraju innym niż kraj świadczącego Usługę „back office”). Zatem miejscem świadczenia Usługi „back office” w świetle polskich przepisów o podatku VAT, a co za tym idzie – miejscem jej opodatkowania podatkiem VAT – będzie miejsce, gdzie nabywca Usługi „back office” posiada siedzibę. Z tego względu w ocenie Spółki Usługa „back office”, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski.

Mając na względzie dyspozycję art. 86 ust. 8 ustawy o podatku VAT, celem oceny prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z Usługą „back office”, należy zatem ocenić czy Usługa byłaby opodatkowana VAT w przypadku jej wykonywania na terytorium kraju. W takiej sytuacji bowiem Spółka byłaby uprawniona do odliczenia naliczonego podatku VAT związanego z nabyciem wspomnianych towarów i usług związanych z jej świadczeniem, zgodnie z art. 86 ust. 1 i 8 ustawy o podatku VAT.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 41 ust. 1 ustawy o podatku VAT, odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju jest zasadniczo opodatkowane według podstawowej stawki VAT. Zwolnienie od podatku VAT, jako odstępstwo od zasady generalnego opodatkowania VAT i związanego z nim prawa do odliczenia VAT naliczonego, ma natomiast zastosowanie tylko do przypadków wprost wskazanych w treści ustawy o podatku VAT, które należy interpretować ściśle.

Mając na uwadze art. 86 ust. 1 i 8 ustawy o podatku VAT, należy stwierdzić, że prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z Usługą „back office”, która podlega systemowi VAT, nie przysługiwałoby Spółce jedynie w przypadku, gdy Usługa podlegałaby zwolnieniu od podatku VAT, w przypadku jej świadczenia na terytorium Polski.

Zdaniem Spółki, zwolnienie od podatku VAT nie ma zastosowania względem Usługi „back office”. Tym samym, Spółce przysługuje wspomniane powyżej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, związanego ze świadczeniem Usługi „back office”.

Mimo powyższego stanowiska Spółki, zgodnie z którym Usługa nie podlegałaby zwolnieniu od podatku VAT (gdy miejsce jej świadczenia, zgodnie z przepisami ustawy o podatku VAT, znajdowałoby się w kraju), celem definitywnego rozwiania wszelkich wątpliwości i wskazania argumentów popierających stanowisko Spółki, można przeprowadzić analizę następujących typów zwolnień przewidzianych w ustawie o podatku VAT:

1. usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi (art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) w związku z art. 43 ust. 8 ustawy o podatku VAT);
2. usług finansowych (art. 43 ust. 1 pkt 38-41 ustawy o VAT);
3. usług wymienionych w art. 43 ust. 13 ustawy o podatku VAT.
   
   

Wszelkie inne zwolnienia zawarte w ustawie o podatku VAT w oczywisty sposób nie mogą mieć zastosowania w omawianej sytuacji.

Poniżej Spółka szczegółowo wyjaśnia dlaczego stoi na stanowisku, iż żadne z przytoczonych zwolnień nie ma zastosowania względem Usługi „back office”.

Ad.1

W myśl artykułu 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy o podatku VAT zwalnia się od podatku VAT usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych. Zgodnie z art. 43 ust. 8 wspomnianej ustawy przez zarządzanie funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych rozumie się:

1. zarządzanie aktywami;
2. dystrybucję tytułów uczestnictwa;
3. tworzenie rejestrów uczestników i administrowanie nimi;
4. prowadzenie rachunków i rejestrów aktywów;
5. przechowywanie aktywów.
   
   

Zdaniem Spółki, żadna z czynności, które będą wykonywane przez Spółkę w ramach świadczenia Usługi „back office”, nie mieści się w zakresie zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych, w rozumieniu art. 43 ust. 8 ustawy o VAT. W szczególności, w związku ze świadczeniem Usługi, Spółka nie będzie zarządzać aktywami Funduszy, gdyż wszystkie decyzje dotyczące transakcji kupna/sprzedaży instrumentów finansowych i papierów wartościowych przez Fundusze, będą podejmowane przez zewnętrznych menedżerów do spraw inwestycji lub przez zewnętrznych doradców. Ponieważ czynności Spółki będą dotyczyć jedynie technicznego i administracyjnego wsparcia Klientów, brak jest podstaw by klasyfikować je jako polegające na kierowaniu czy zarządzaniu Funduszami. Co więcej, Spółka zaznacza również, że w świetle obowiązujących przepisów prawa, które regulują zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych, podmiotami uprawnionymi do zarządzania funduszami inwestycyjnymi są towarzystwa funduszy inwestycyjnych oraz – na ich zlecenie – podmioty prowadzące działalność maklerską lub inne podmioty posiadające doświadczenie w tym zakresie. W opinii Spółki, nie może być ona zaklasyfikowana do żadnej ze wspomnianych wcześniej kategorii podmiotów, tym bardziej, że nie posiada stosownych uprawnień w tym zakresie, tj. nie posiada np. statusu towarzystwa funduszy inwestycyjnych, czy domu maklerskiego.

Ad. 2

Zgodnie z art. 43 ust. l pkt 38-41 ustawy o podatku VAT zwalnia się od podatku:

38. usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę;
39. usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę;
40. usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług;
41. usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zdaniem Wnioskodawcy, Usługa nie będzie stanowiła jakiejkolwiek z usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38-41 ustawy o VAT, gdyż będzie mieć ona wyłącznie charakter techniczny i administracyjny. Nie będzie natomiast dotyczyć istotnych elementów wymienionych w tych przepisach usług finansowych.

W szczególności, żadna z czynności Spółki wykonywanych w ramach Usługi „back office”, w żaden sposób nie będzie tworzyć, zmieniać, czy powodować wygaśnięcia praw i obowiązków stron danej transakcji finansowej, co jest kluczową przesłanką uznania określonego świadczenia za usługę finansową, zgodnie z wyrokami Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „TSUE") w sprawach C-2/95 SDC i C-235/00 CSC Financial Services. Zgodnie z wyrokiem TSUE w sprawie C-2/95 SDC, samo fizyczne czy techniczne świadczenie, takie jak dostarczenie instytucji finansowej systemu przetwarzania danych, nie może być uznane za zwolnioną z VAT usługę finansową. W wyroku tym TSUE stwierdził ponadto, iż także udostępnianie informacji finansowych instytucjom finansowym, nie jest objęte zwolnieniem z VAT. Z kolei w wyroku w sprawie C-235/00 CSC Financial Services, TSUE stanął na stanowisku, iż samo fizyczne, techniczne lub administracyjne świadczenie, nie zmienia prawnej i finansowej sytuacji stron, stąd nie stanowi usługi zwolnionej z VAT. Stosując powyższe tezy TSUE w odniesieniu do Usługi, stwierdzić należy, iż skoro obowiązki Spółki jako usługodawcy, będą ograniczone wyłącznie do aspektów technicznych i administracyjnych, oraz nie będą rozciągać się na kluczowe elementy usługi finansowej, to nie znajdzie względem niej zastosowania, zwolnienie z VAT.

Spółka pragnie zaznaczyć, że zgodnie z obowiązującymi przepisami (np. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe lub ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi) świadczenie usług finansowych w Polsce wymaga posiadania odpowiednich uprawnień. Nie posiadając wymaganych wspomnianymi przepisami zezwoleń i licencji, Spółka nie jest uprawniona do wykonywania działalności finansowej. W szczególności, Spółka nie posiada uprawnień do prowadzenia jakichkolwiek rachunków pieniężnych, czy rachunków papierów wartościowych, ani do brania udziału w dokonywaniu transakcji na rachunek innych podmiotów (np. poprzez odbieranie, przekazywanie lub wykonywanie zleceń kupna lub zbycia papierów wartościowych). Świadcząc Usługę „back Office”, Spółka będzie ograniczać się jedynie do zapewniania technicznego i administracyjnego wsparcia dla innych podmiotów z Grupy.

Ad. 3

W ocenie Spółki, względem Usługi „back office” nie ma zastosowania również art. 43 ust. 13 ustawy o podatku VAT obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011r. Zgodnie z tą regulacją zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 ustawy o podatku VAT.

Z analizy art. 43 ust. 13 ustawy o podatku VAT wynika, iż zastosowanie zwolnienia z podatku możliwe jest tylko w przypadku gdy czynności spełniają łącznie trzy warunki, tj. stanowią one odrębną całość, są właściwe oraz niezbędne do świadczenia usługi zwolnionej. Zdaniem Spółki, Usługa „back office”:

• nie będzie stanowić elementu usługi zwolnionej,
• nie będzie stanowić odrębnej całości,
• nie będzie właściwa ani niezbędna dla świadczenia usługi zwolnionej, w rozumieniu art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.
  
  

W szczególności, zdaniem Spółki, Usługa nie będzie stanowić odrębnej całości. Czynności, które będzie wykonywać Spółka, będą miały jedynie na celu zapewnienie wsparcia w stosunku do usług świadczonych przez podmioty z Grupy. Pracownicy Spółki będą dokonywać wyłącznie czynności o charakterze technicznym i administracyjnym. Czynności te nie będą tworzyć wartości samej w sobie dla nabywców usług finansowych, tj. dla klientów Grupy. Świadczenia Spółki będą tylko jednym z wielu elementów wykorzystywanych do celów świadczenia usług finansowych przez podmioty z Grupy.

Odnośnie kryterium „właściwości” usługi finansowej, to zgodnie z interpretacjami indywidualnymi Ministra Finansów, by uznać usługę za właściwą musi ona z ogólnego punktu widzenia stanowić odrębną całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi zwolnionej (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, IBPP3/443-622/11/PH, 19.09.2011, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, IPPP3/443-612/11-4/KB, 26.07.2011, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, IPTPP1/443-35/11-2/MW, 12.07.2011). Z kolei w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 lipca 2011r., ILPP1/443-595/11-4/MK i Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 września 2011r., IBPP3/443-622/11/PH, Minister stwierdził także, powołując się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-2/95 SDC, iż „usługi pomocnicze dla usług finansowych mogą korzystać ze zwolnienia z VAT tylko jeśli same w znacznym stopniu „stają się usługą finansową”.

W świetle powyższego, Usługa nie będzie spełniać kryterium właściwości, gdyż jej istota w sposób oczywisty będzie odbiegać od jakichkolwiek usług zwolnionych, wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7 i 37-41 ustawy o VAT. W żadnym z tych przepisów nie ma bowiem mowy o jakichkolwiek usługach choćby zbliżonych do czynności, które Spółka zamierza wykonywać w ramach Usługi „back office”. Istotne jest przy tym, że obowiązki Spółki będą ograniczone wyłącznie do aspektów technicznych i administracyjnych, a nie będą rozciągać się na kluczowe elementy usługi finansowej. W szczególności, Usługa „back office” nie będzie tworzyć, zmieniać, czy powodować wygaśnięcia praw i obowiązków stron danej transakcji finansowej. To, że podejmowane w ramach Usługi czynności będą dotyczyć pewnych informacji i danych o charakterze finansowym, nie ma z tego punktu widzenia żadnego znaczenia. Zgodnie z wyrokiem TSUE w sprawie C-2/95 SDC, ani udostępnienie wyspecjalizowanych systemów informatycznych służących jedynie do przetwarzania danych finansowych, ani dostarczanie informacji o takim charakterze, nie powoduje zmian sytuacji prawnej i finansowej stron, przez co świadczenia te nie stanowią zwolnionych z VAT usług finansowych. W wyroku w sprawie C-235/00 CSC Financial Services, TSUE z kolei stwierdził, iż samo fizyczne, techniczne lub administracyjne świadczenie, ze względu na to, iż nie zmienia prawnej i finansowej sytuacji stron, nie stanowi usługi zwolnionej z VAT. Zatem, skoro obowiązki Spółki jako usługodawcy, będą ograniczone wyłącznie do aspektów technicznych i administracyjnych, oraz nie będą rozciągać się na kluczowe elementy usługi finansowej, to nie mogą one podlegać zwolnieniu z VAT.

W szczególności, niezasadne byłoby zastosowanie w stosunku do Usługi „back office" zwolnienia przewidzianego na podstawie art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT (tj. zwolnienia z VAT usług stanowiących element usługi, której przedmiotem są instrumenty finansowe). Zgodnie bowiem z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (wyroki w sprawach: C-235/00 CSC Financial Services, C-540/09 Skandinaviska Enskilda Banken, C-350/10 Nordea) kluczowe dla badania przesłanek odrębności, istotności i właściwości elementu usługi finansowej mającej za przedmiot papiery wartościowe jest to, czy taki element powoduje zmianę sytuacji prawnej i finansowej stron w postaci przeniesienia papierów wartościowych z jednego podmiotu na drugi.

Konsekwentnie, art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, przewidujący zwolnienie z VAT usługi stanowiącej element usługi mającej za przedmiot instrumenty finansowe, jedynie w przypadku gdy element ten spełnia kryteria odrębności, właściwości i niezbędności, nie może w przypadku Spółki znaleźć zastosowania, gdyż w ramach żadnej z czynności wykonywanych przez Spółkę w związku ze świadczeniem Usługi „back office", nie dochodzi do jakiegokolwiek transferu papierów wartościowych, czy innych instrumentów finansowych.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że świadczenie przez Spółkę Usługi „back office" na terytorium kraju nie byłoby zwolnione z VAT, naliczony podatek VAT z tytułu nabycia towarów i usług dotyczących Usługi „back office”, która będzie świadczona przez Spółkę na rzecz podmiotów z grupy, podlega odliczeniu.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w myśl art. 8 ust. 1 tej ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W tym miejscu wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 Działu V ustawy o VAT „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług” w art. 28a ustawodawca zawarł definicję podatnika.

Zgodnie z art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   • podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   • osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Powyższy artykuł wprowadza definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

Przepis art. 28a pkt 1 lit. a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania Rozdziału 3, obejmuje pojęciem podatnika, co do zasady, nie tylko podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lecz również podmioty, które wykonują działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, czyli działalność zdefiniowaną w innych systemach prawnych niż system podatku od towarów i usług, której definicja odpowiada przyjętej w polskich przepisach.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 28b ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

W myśl art. 28b ust. 4 ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług, które są przeznaczone wyłącznie na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia, do określenia miejsca świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 28c.

Zgodnie z brzmieniem ww. przepisów, co do zasady, gdy usługa świadczona jest na rzecz podatnika (według definicji ustawowej z art. 28a ustawy), miejsce jej świadczenia będzie znajdować się w kraju, w którym posiada on siedzibę działalności gospodarczej. Ta zasada ogólna znajduje zastosowanie, gdy usługa będzie świadczona na rzecz podatnika i przepisy (art. 28b ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n ustawy) nie będą przewidywać specjalnych zasad ustalania miejsca świadczenia.

Z treści wniosku wynika, że nabywcy (tj. podmioty z grupy Brown Brothers Harriman) opisanej we wniosku usługi, polegającej na zapewnieniu wsparcia działalności usług inwestorskich departamentów: operacyjnego, systemowego, kontroli, oraz departamentu administracyjnego funkcjonujących w Grupie, świadczonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, posiadają siedziby poza Polską (w krajach Unii Europejskiej, jak i w krajach trzecich). Nie posiadają one przy tym na terenie Polski żadnego miejsca prowadzenia działalności, dla którego Wnioskodawca będzie świadczył Usługę. Nabywcami Usługi, którą Wnioskodawca zamierza świadczyć będą podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności.

Odnosząc powyższe do przytoczonych przepisów prawa stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT zastrzeżenia nie mają zastosowania, zatem miejsce świadczenia usługi należy ustalić na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym artykule. Wobec faktu, iż usługobiorcami wykonywanej przez Wnioskodawcę usługi będą podmioty posiadające status podatnika w myśl art. 28a ustawy o VAT, miejsce świadczenia przez Wnioskodawcę opisanej we wniosku usługi i ewentualnie jej opodatkowania znajduje się (znajdować się będzie) w kraju siedziby nabywcy (usługobiorcy). Co za tym idzie, przedmiotowa usługa nie jest (nie będzie) opodatkowana w Polsce.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 8 ww. ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą:

1. dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami;
2. czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7;
3. dostawy towarów, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16.
   
   

Mając na uwadze przywołane przepisy należy stwierdzić, iż podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, przy czym aby odliczyć kwoty związane z czynnościami, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju, konieczne jest aby kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju. Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych nabyć, nabycia te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezpośredni.

Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z usługami świadczonymi poza terytorium kraju, jest to, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych usług w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady zatem, usługi świadczone poza terytorium kraju powinny mieć charakter sprzedaży opodatkowanej.

Przepisy wymagają ponadto, aby podatnik miał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Jak wskazano powyżej, miejsce świadczenia usługi świadczonej przez Wnioskodawcę znajduje się (znajdować się będzie) poza terytorium kraju. Zatem, aby Wnioskodawca mógł korzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciami związanymi z tą usługą, konieczne jest, aby usługa ta nie korzystała ze zwolnienia od podatku (w sytuacji gdyby była świadczona na terytorium kraju).

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych.

Zgodnie z art. 43 ust. 8 ww. ustawy, przez zarządzanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 12, rozumie się:

1. zarządzanie aktywami;
2. dystrybucję tytułów uczestnictwa;
3. tworzenie rejestrów uczestników i administrowanie nimi;
4. prowadzenie rachunków i rejestrów aktywów;
5. przechowywanie aktywów.
   
   

Z kolei w myśl art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku:

• usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji (art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy);
• usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę (art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy);
• usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę (art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy);
• usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług (art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy);
• usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie (art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy).
  
  

Stosownie zaś do art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) zwalnia się od podatku usługi, w tym także usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w:

1. spółkach,
2. innych niż spółki podmiotach, jeżeli mają one osobowość prawną

– z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi.

W tym miejscu powołać należy odpowiednie uregulowania zawarte w prawie wspólnotowym. Zgodnie z przepisem art. 135 ust. 1 lit. a-d oraz f-g Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

1. transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych;
2. udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę;
3. pośrednictwo lub wszelkie działania w zakresie gwarancji kredytowych, poręczeń i wszelkich innych zabezpieczeń i gwarancji oraz zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę;
4. transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności;
5. transakcje, łącznie z pośrednictwem, jednakże z wyłączeniem przechowywania i zarządzania, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe, z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów, oraz praw lub papierów wartościowych, o których mowa w art. 15 ust. 2;
6. zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.
   
   

Dokonując analizy pojęć użytych do opisania zwolnień, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. a-d oraz f-g Dyrektywy 2006/112/WE należy podkreślić, że winny one być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Uwzględniając powyższe, wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku w przypadku usług pomocniczych do usług finansowych istotne jest to, aby określona usługa stanowiła element usługi finansowej oraz stanowiąc odrębną całość, zmierzała (była niezbędna) do realizacji zasadniczych funkcji usługi finansowej objętej zwolnieniem oraz była właściwa dla usługi głównej.

Warunkiem objęcia danej usługi zwolnieniem z VAT na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy jest łączne spełnienie następujących kryteriów, tj. dana usługa musi:

• stanowić element usługi wymienionej w art. 43 ust. 1 pkt 7 i pkt 37-41 ustawy (tzw. usługi ubezpieczeniowe/finansowe);
• stanowić odrębną całość;
• być właściwą i niezbędną do świadczenia usługi ubezpieczeniowej/finansowej (wymienionej w art. 43 ust. 1 pkt 7 i pkt 37-41 ustawy).
  
  

Kwestia objęcia zwolnieniem czynności pomocniczych wykonywanych na rzecz instytucji finansowych rozstrzygnięta została m.in. w orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w sprawie C-235/00 Commisioners of Customs Excise przeciwko CSC Financial Services Ltd. oraz C-2/95 pomiędzy Sparekassernes Datacenter (SDC) a Skatteministeriet (Dania). W orzeczeniu w sprawie C-235/00 TSUE wskazał, że operacje dotyczące papierów wartościowych oznaczają operacje, które mogą tworzyć, zmieniać lub umarzać prawa i obowiązki stron w odniesieniu do papierów wartościowych; nie oznacza to dostawy usługi jedynie materialnej, technicznej lub administracyjnej, która nie zmienia sytuacji prawnej lub finansowej. Z kolei w powołanym wyroku C-2/95 Trybunał wskazał cechy charakterystyczne usługi finansowej w kontekście ustalenia warunków stosowania zwolnienia dla konkretnych podtypów usług finansowych wymienionych w art. 13 (B) (d) pkt 3 i 5 VI Dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. d i lit. f Dyrektywy 2006/112/WE). W orzeczeniu tym zaznaczono (pkt 59, 66), iż dla zastosowania zwolnienia istotne jest, aby usługa pomocnicza, z ogólnego punktu widzenia, stanowiła osobną (odróżniającą się) całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi finansowej. Trybunał orzekł, że ani sposób wykonywania usług, ani charakter prawny usługodawcy, ani nawet brak bezpośredniej umowy podmiotu wykonującego usługi z ostatecznym odbiorcą, nie wykluczają zastosowania zwolnień, o których mowa w art. 13 (B) (d) pkt 3 i 5 VI Dyrektywy, pod warunkiem, że usługi świadczone przez dany podmiot są przez klienta banku postrzegane jako element otrzymanej usługi finansowej. Ponadto, aby świadczone usługi korzystały ze zwolnienia powinny dotyczyć specyficznych i istotnych elementów związanych z daną usługą finansową.

W sprawie tej Trybunał stwierdził, iż „zwolnienie dotyczące usług finansowych nie jest uzależnione od tego, czy usługa jest wykonywana przez instytucję, która wstępuje w prawny związek z końcowym odbiorcą. Fakt, że dana transakcja jest wykonywana przez osobę trzecią ale z punktu widzenia końcowego odbiorcy wydaje się być usługą wykonywaną przez Bank, nie wyklucza objęcia jej zwolnieniem”.

W powyższym wyroku TSUE uznał, że usługi pomocnicze dla usług finansowych mogą korzystać ze zwolnienia z VAT tylko jeśli same w znacznym stopniu „stają się usługą finansową”.

Trybunał w przedmiotowej sprawie stwierdził również, że usługi polegające na udostępnianiu finansowych informacji bankom i innym użytkownikom nie są objęte zwolnieniem przewidzianym w punktach 3 i 5 artykułu 13(B) (d) VI Dyrektywy.

Wobec tego samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym nie jest objęte zwolnieniem.

Natomiast w orzeczeniu w sprawie C-350/10 Nordea Pankki Suomi Oyj TSUE stwierdził, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, aby móc zakwalifikować świadczone usługi jako czynności zwolnione z opodatkowania w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 3 i 5 szóstej dyrektywy, powinny one tworzyć odrębną całość, która – jeśli ją oceniać globalnie – w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w tym przepisie. Trybunał wskazał m.in. że należy dokonać rozróżnienia między usługą zwolnioną w rozumieniu wspomnianej dyrektywy a dostarczaniem zwykłego świadczenia fizycznego lub technicznego, takiego jak udostępnienie bankowi systemu informatycznego.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której podmioty z grupy. korzystają ze wsparcia Wnioskodawcy dla potrzeb świadczonych przez nie usług. Do klientów Grupy należą z jednej strony banki, a z drugiej instytucje zbiorowego inwestowania. Wnioskodawca. Usługa świadczona przez Wnioskodawcę będzie polegała na administracyjnym i operacyjnym wsparciu tych klientów. Wnioskodawca podkreśla, że w związku ze świadczeniem Usługi:

• nie będzie zarządzać Funduszami; w szczególności, wszystkie decyzje dotyczące transakcji kupna / sprzedaży instrumentów finansowych i papierów wartościowych przez Fundusze, będą podejmowane przez zewnętrznych menedżerów do spraw inwestycji lub przez zewnętrznych doradców,
• nie będzie prowadzić żadnych rachunków pieniężnych lub rachunków papierów wartościowych,
• nie będzie zaangażowana w dokonywanie transakcji; w szczególności czynności Spółki nie będą polegać na odbieraniu, przekazywaniu ani wykonywaniu zleceń kupna lub zbycia instrumentów finansowych.
  
  

Ponadto Wnioskodawca nie posiada uprawnień do prowadzenia działalności finansowej udzielanych przez instytucje nadzorcze państwa, wymagane np. w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe lub ustawie z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Wnioskodawca zamierza świadczyć dla swoich klientów (podmiotów z grupy) następującą Usługę, szczegółowo opisaną w treści wniosku:

• w zakresie rachunkowości związane z oszacowaniem wartości funduszy inwestycyjnych,
• czynności kustodialne, będą obejmować funkcje niezwiązane z bezpośrednia obsługą klientów, np. wykonywanie technicznych czynności związanych z otwieraniem rachunków inwestycyjnych,
• polegające na wsparciu finansowo – księgowym, np. przygotowywanie deklaracji VAT,
• w zakresie sprawozdawczości finansowej,
• w zakresie administracji funduszami,
• w zakresie obsługi funduszy nieruchomościowych, polegające m.in. na prowadzeniu ksiąg rachunkowych i innych ewidencji,
• w zakresie czynności dokonywanych przez agenta transferowego polegające m.in. na sporządzaniu raportów , weryfikowaniu i wprowadzaniu danych dotyczących transakcji pieniężnych,
• w zakresie gromadzenia i badania oraz wprowadzania danych o zdarzeniach dotyczących papierów wartościowych,
• w zakresie zarządzania projektami, jednakże nie będzie zarządzać Funduszami, podejmować decyzji inwestycyjnych w imieniu Funduszy, współpracować z kontrahentami Funduszy, podejmować żadnej podobnej działalności,
• polegajace na uzgadnianiu kont,
• w zakresie obsługi funduszy powierniczych,
• polegające na terminowym przetwarzaniu informacji o cenach aktywów oraz rozwiązywaniu problemów dotyczących cen papierów wartościowych,
• wspomagające proces rozliczania transakcji,
• administracyjnego wsparcia w zakresie obsługi umów na usługi kustiodialne,
• Obsługa informatyczna,
• Infopośrednictwo,
• Dodatkowe wsparcie i kontrola wewnętrzna.
  
  

Wnioskodawca podkreśla, że w związku ze świadczeniem Usługi Spółka nie świadczy żadnych usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Wszystkie decyzje dotyczące transakcji kupna/sprzedaży jednostek uczestnictwa w ramach danego funduszu inwestycyjnego, czy innych instrumentów finansowych i papierów wartościowych są podejmowane przez zewnętrznych menedżerów do spraw inwestycji lub przez zewnętrznych doradców.

W niniejszej sprawie należy zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że Usługa świadczona przez niego na rzecz podmiotów z grupy, stanowiąca usługę wsparcia technicznego w stosunku do usług świadczonych przez te podmioty na rzecz ich klientów, nie stanowi usługi finansowej, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38–41 ustawy o VAT, ani też usługi, która byłaby właściwa dla usług głównych świadczonych przez podmioty z grupy w rozumieniu cyt. wyżej orzeczenia TSUE, co za tym idzie nie można stwierdzić, iż Usługa ta jest usługą pomocniczą do usług finansowych bądź też elementem usług korzystających ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38-41 ustawy o VAT (w sytuacji, gdyby usługa ta wykonywana była na terytorium kraju).

W ocenie tut. Organu, brak jest podstaw do uznania, iż świadczona przez Wnioskodawcę usługa wsparcia technicznego stanowi element usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 38-41 ustawy, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usług zwolnionych zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38-41 ustawy o VAT. Czynności wykonywane przez Spółkę nie obejmują charakterystycznych funkcji usług finansowych (wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 38-41 ustawy) związanych z udzielaniem kredytów lub pożyczek pieniężnych, udzielaniem poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych, usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, usług których przedmiotem są instrumenty finansowe czy też usług pośrednictwa w świadczeniu ww. usług.

Z kolei zwolnienie od podatku zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, stosuje się do usługi stanowiącej element usługi finansowej wymienionej m.in. w ust. 1 pkt 38-41, jednak pod warunkiem, iż ten element sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej. Zatem nawet jeżeli przedmiotowa Usługa jest niezbędna do wykonania usług finansowych świadczonych przez podmioty z grupy, to jednak przepis art. 43 ust. 13 ustawy dotyczący zwolnienia wyraźnie wskazuje, że usługi te muszą być właściwe, specyficzne dla usług podstawowych tj. usług finansowych świadczonych przez te podmioty. Aby zatem uznać usługę za właściwą musi ona z ogólnego punktu widzenia stanowić osobną całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi zwolnionej.

Tym samym w przedmiotowej sprawie Usługi świadczonej przez Wnioskodawcę nie można uznać za usługę właściwą, gdyż nawet jeżeli stanowiłaby ona odrębną całość, jednakże nie obejmuje ona funkcji charakterystycznej dla usług finansowych zwolnionych od podatku VAT. Z treści wniosku nie wynika bowiem, aby Usługa świadczona przez Wnioskodawcę pociągała za sobą zmianę sytuacji prawnej i finansowej ostatecznego nabywcy Usług finansowych świadczonych przez podmioty z grupy, wprost przeciwnie, jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, czynności te ograniczone są wyłącznie do aspektów technicznych.

Zatem, w ocenie tut. Organu, świadczona przez Wnioskodawcę usługa „back office”, jako niespełniająca warunków określonych w art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 38-41 nie mogłaby korzystać ze zwolnienia z podatku VAT.

Przedmiotowa Usługa nie stanowi również usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem jak wskazał Wnioskodawca, nie będzie świadczył usług zarządczych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że Usługa świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów z grupy, stanowiąca usługę wsparcia technicznego w stosunku do usług świadczonych przez te podmioty na rzecz ich klientów – w sytuacji wykonywania jej na terytorium kraju – nie korzysta (nie będzie korzystać) ze zwolnienia od podatku na podstawie wskazanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, z tytułu nabycia towarów i usług na potrzeby świadczenia Usługi, Wnioskodawcy przysługuje (będzie przysługiwało) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie wskazanym w art. 86 ust. 1 i art. 86 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta, 2a 43-300 Bielsko-Biała.