Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tarnobrzegu działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 15 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15.09.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 19.09.2005 r.) w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług postanawia uznać stanowisko przedstawione przez Panią w powyższym wniosku za nieprawidłowe.

Wnioskiem z dnia 15.09.2005 r., (data wpływu 19.09.2005 r.) zwróciła się Pani m.in. z pytaniem czy czynności wykonywane przez nadzorcę sądowego podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004 r. (Dz. U. Nr. 54 poz. 535 ze zm.). W powyższej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe ani kontrola podatkowa ani też postępowanie przed sądem administracyjnym. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pani jako nadzorca sądowy, tymczasowy nadzorca sądowy postępowanie naprawcze mając odpowiednie uprawnienia. Wykonywanie powyższych czynności nie zostało zgłoszone do ewidencji działalności gospodarczej w gminie ani też do tut. Urzędu Skarbowego. Zdaniem Pani wykonywanie czynności nadzorcy sądowego, tymczasowego nadzorcy sądowego nie można uznać za samodzielną działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, zatem działalność prowadzona przez nadzorcę sądowego, tymczasowego nadzorcę sądowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego stanowisko przedstawione przez Panią w powyższym wniosku jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności, która obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Jednocześnie zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1.05.2005 r. do dnia 30.05.2005 r. za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1 nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 13 pkt 2-8, natomiast w brzmieniu obowiązującym od dnia 1.06.2005 r. w art. 13 pkt 2-9. Zarówno w brzmieniu ww. przepisu sprzed 1.06.2005 r., jak i po tej dacie powyższy przepis dotyczy czynności z tytuły wykonywania których osoby je wykonujące są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecenie czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (doprecyzowanie "wobec osób trzecich" dodano od dnia 1.06.2005 r.). Do czynności wykonywanych przez nadzorcę sądowego, tymczasowego nadzorcę sądowego zastosowanie znajduje przepis w art. 13 pkt 6 ustawy z dnia 26/07/1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) stanowiący, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności. Powyższe nie powoduje wykluczenia czynności wykonywanych przez nadzorcę sądowego, tymczasowego nadzorcę sądowego z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, gdyż przesłanką jest kumulatywne spełnienie warunków wynikających z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Tryb powoływania oraz zasady wykonywania czynności przez nadzorcę sądowego, tymczasowego nadzorcę sądowego określa ustawa z dnia 28.02.2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535 ze zm.). Zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy nadzorca sądowy jest wyznaczany przez sąd. Przy wykonywaniu swojej funkcji nadzorca sądowy, tymczasowy nadzorca sądowy podlega ustawie i najważniejsze decyzje musi konsultować z sędzią komisarzem. Jednakże z przepisu art. 160 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż w sprawach dotyczących masy upadłości nadzorca sądowy dokonuje czynności na rachunek upadłego, lecz we własnym imieniu. W podstawowym i zasadniczym zakresie wykonywania swoich obowiązków nadzorca sądowy, tymczasowy nadzorca sądowy jest w pełni samodzielny.

Nadzorca sądowy, tymczasowy nadzorca sądowy ma prawo do wynagrodzenia za swoje czynności odpowiadającego wykonywanej pracy. Sposób ustalenia wynagrodzenia określony został w art. 162 ww. ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze. O wynagrodzeniu i zwrocie poniesionych wydatków orzeka sąd na wniosek zainteresowanych. Wynagrodzenie pokrywane jest z masy upadłości. Zgodnie z art. 165 ust. 1 i 2 ww. ustawy ostateczna wysokość wynagrodzenia ustalana jest przez sąd po zatwierdzeniu sprawozdania nadzorcy sądowego, przy uwzględnieniu zakresu i efektów podejmowanych działań. Nadzorca sądowy, tymczasowy nadzorca sądowy nie odpowiada za zobowiązania zaciągnięte w sprawach dotyczących masy upadłości - art. 160 ust. 2 ww. ustawy, odpowiada za nie zawsze upadły - art. 372 ustawy. Natomiast za szkodę wyrządzoną nienależytym wykonaniem swoich obowiązków, zgodnie z treścią art. 160 ust. 3 ustawy odpowiada zawsze nadzorca sądowy, tymczasowy nadzorca sądowy. Z powyższego wynika, że sąd powołując nadzorcę sądowego, tymczasowego nadzorcę sądowego nie określa ściśle warunków wykonywanej przez niego pracy, orzeka o jego wynagrodzeniu jednakże nie pokrywa kosztów wynagrodzenia i nie ponosi odpowiedzialności ani za podjęte przez niego czynności, ani za szkody wyrządzone przez nienależyte wykonywanie obowiązków przez nadzorcę sądowego. Zatem czynności nadzorcy sądowego, tymczasowego nadzorcy sądowego wykonującego powierzone funkcje na podstawie postanowienia sądu nie spełniają warunków do wyłączenia z grona podatników podatku od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Wykonując obowiązki nadzorcy sądowego, tymczasowego nadzorcy sądowego prowadząc samodzielnie działalność gospodarczą jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując powyższe postanowiono jak w sentencji.

Niniejsze postanowienie odnosi się wyłącznie do stanu faktycznego i stanu prawnego wskazanego we wniosku i traci swoją ważność z dniem zmiany przepisów prawnych. Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia.