Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 29.11.2005 r. na postanowienie Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie z dnia 22.11.2005 r., nr PD.423/95/05 w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego:- odmawiam zmiany zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

W piśmie z dnia 25.08.2005 r. Spółka wystąpiła do Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Spółka dzierżawi od firmy niemieckiej specjalistyczne cysterny kolejowe do przewozu wody utlenionej i w okresach miesięcznych otrzymuje faktury na wartość stanowiącą iloczyn ilości wagonów, ilości dni, ceny za jeden wagon powiększoną o niemiecki VAT.We wniosku Podatnik zwrócił się z zapytaniem, czy podstawę naliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego, w przypadku dokonywania wypłat z ww. tytułu na rzecz zagranicznego kontrahenta powinna stanowić wartość netto faktury, czy wartość brutto wraz z VAT-em.W ocenie Spółki skoro przedmiotem opodatkowania jest przychód, a nie wypłata jako taka i zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatek od towarów i usług nie jest zaliczany do przychodów, to wartość netto leży u podstaw obowiązku pobierania przez Spółkę, jako płatnika 5 % zryczałtowanego podatku od wypłacanych na rzecz nierezydentów uzyskujących na terytorium RP przychody z określonych w art. 21 ust. 1 ustawy podatkowej tytułów (z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania).Jak twierdzi Spółka, przepis art. 26 ust. 1 ustawy podatkowej, w którym mowa jest o pobieraniu zryczałtowanego podatku „od tych wypłat”, ma znaczenie jedynie w zakresie w jakim określa status dokonującego wypłaty, jako płatnika i nie może mieć wpływu na określenie podatkowego przychodu.Spółka nadmieniła również. że dla celów bilansowych koszty obciążane są w wartości netto, natomiast niemiecki VAT zatrzymywany jest na koncie rozliczeniowym do odzyskania od Niemieckiego Urzędu Skarbowego.

W dniu 22.11.2005 r. organ podatkowy pierwszej instancji wydał postanowienie, w którym stwierdził, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego jest nieprawidłowe. Odnosząc się do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego Naczelnik Lubelskiego Urzędu Skarbowego wskazał na mające zastosowanie w przedmiotowej sprawie przepisy art. 3 ust. 2, art. 21 i art. 26 ust. 1 ustawy podatkowej oraz w szczególności postanowienia art. 12 umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (mające pierwszeństwo przed stosowaniem ustawy podatkowej). W art. 12 ust. 2 ww. umowy mowa jest o kwocie brutto należności licencyjnych.

Na wydane postanowienie Spółka złożyła zażalenie z dnia 29.11.2005 r. podtrzymując swoje stanowisko zawarte we wniosku z dnia 25.08.2005 r.W ocenie Spółki zawarty w art. 12 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zapis mówiący o 5 % kwoty brutto należności licencyjnych należy rozumieć w ten sposób, że wartością brutto jest wartość usługi przed opodatkowaniem zryczałtowanym podatkiem dochodowym, a nie wartość netto usługi powiększoną o należny VAT.Spółka powołuje się również na zamieszczony w „Rzeczpospolitej” artykuł informujący o stanowisku Ministerstwa Finansów, mówiącym o tym, że podatek od towarów i usług, o którym mowa w ustawie o podatku od towarów i usług jest odpowiednikiem podatku od wartości dodanej, o którym mowa w przepisach VI Dyrektywy 77/388/EWG.Zdaniem Spółki w analizowanym stanie faktycznym konieczne jest uwzględnienie wykładni celowościowej i systemowej, a nie wyłącznie wykładni językowej.

Rozpatrując zarzuty zażalenia zważono, co następuje:

Zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników nie mających na terytorium RP siedziby lub zarządu, przychodów m. in. za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, ustala się w wysokości 10% tych przychodów.Jak wynika z art. 21 ust. 2 przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.Zgodnie z art. 12 ust. 2 umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005, Nr 12, poz. 90) należności licencyjne mogą być opodatkowane w umawiającym się państwie, w którym powstają ,zgodnie z jego ustawodawstwem. Jeżeli jednak osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych.Jak wynika z art. 12 ust. 3 tej umowy do należności licencyjnych zalicza się również należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat m.in. ww. należności, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy podatkowej są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, (z zastrzeżeniem ust. 2, niemającego zastosowania w przedmiotowej sprawie) w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Uwzględniając przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny należy stwierdzić, że należność wypłacana niemieckiemu kontrahentowi z tytułu dzierżawy specjalistycznych cystern kolejowych do przewozu wody utlenionej jest przychodem z należności za użytkowanie urządzenia przemysłowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy podatkowej. Obowiązkiem Spółki wynikającym z przepisów prawa podatkowego jest pobranie w dniu dokonania wypłaty tej należności 5 procentowego zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z postanowieniami art. 26 ust. 1 ustawy, a więc również z zastosowaniem zasad określonych w ww. umowie w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz przekazanie kwoty podatku na rachunek urzędu skarbowego jak również przesłanie temu urzędowi deklaracji o pobranym podatku (art. 26 ust. 3 ustawy).Podstawą naliczenia podatku jest kwota całej wypłaconej kontrahentowi należności wraz z niemieckim podatkiem VAT. Zarówno stwierdzenia zawarte w przepisach ustawy podatkowej określających obowiązek płatnika - „od tych wypłat” , jak również zawarte w zapisach umowy między RP i RFN - „kwoty brutto należności licencyjnych” nie pozostawiają co do tego żadnych wątpliwości. Nie można zgodzić się z prezentowanym przez Spółkę poglądem dotyczącym wyjaśnienia znaczenia słowa „brutto”.Słowo „brutto” oznacza „bez potrąceń” (Słownik języka polskiego PWN). Stąd uznanie, że „wartość brutto” należy rozumieć jako wartość usługi przed opodatkowaniem zryczałtowanym podatkiem dochodowym i jednocześnie nie zawierającą (po potrąceniu) podatku VAT należy uznać za nieuzasadnione.

Odnosząc się do wskazanych w uzasadnieniu zażalenia zapisów księgowych dotyczących rozliczeń z tyt. dzierżawy cystern, należy stwierdzić, że skoro koszty Spółki obciążane są w wartości netto, natomiast niemiecki VAT zatrzymywany jest na koncie rozliczeniowym do odzyskania od Niemieckiego Urzędu Skarbowego, to zapisy te korespondują z kontem rozrachunków, gdzie zobowiązanie Spółki wykazane jest w kwocie brutto. Zobowiązanie Spółki jest jednocześnie należnością niemieckiego kontrahenta, a zgodnie z przepisami właśnie od kwoty należności Spółka jest zobowiązana pobrać zryczałtowany podatek.

Jak wynika z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodu nie zalicza się podatku od towarów i usług.Wskazane w uzasadnieniu zażalenia stanowisko Ministerstwa Finansów przedstawione (bez numeru, bez daty i pełnej treści) w artykule zamieszczonym w „Rzeczpospolitej” nie dotyczy obowiązków płatników i nie jest interpretacją Ministra Finansów, o której mowa w art. 14 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Ponadto dotyczy odmiennego stanu faktycznego i nie może mieć zastosowania w przedmiotowej sprawie.

W niniejszym stanie faktycznym i prawnym stanowisko organu podatkowego pierwszej instancji w zakresie obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego należy uznać zatem za prawidłowe.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że od dnia 1.09.2005 r., zgodnie z art. 14e) Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje pisemne interpretacje w indywidualnych sprawach, w których nie toczy się i nie toczyło postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym wyłącznie w zakresie postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz innych ratyfikowanych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej.

Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji.