Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 10 ust. 1 pkt 6, art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 14.11.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, stwierdza, iż przedstawione przez pana we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Wnioskiem z dnia 14.11.2005 r. zwrócił się pan do tutejszego organu podatkowego z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w latach 2002 - 2005 wynajmowane były lokale mieszkalne nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, tylko jako najem, którego źródło przychodów określone jest w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W okresie tym w deklaracjach na zaliczkę miesięczną na podatek dochodowy wykazany został przychód z najmu, którego najemca faktycznie nie zapłacił. Przeciwko najemcy wytoczone zostało postępowanie o zasądzenie zaległości czynszowych i na podstawie wydanego przez sąd wyroku wszczęta została bezskuteczna egzekucja komornicza. Potwierdzeniem uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności jest także powiadomienie organów ścigania o przestępstwie oszustwa z art. 286 k.k. We wniosku zaznaczono, iż do czasu utraty przez najemcę tytułu prawnego do wynajmowanego lokalu, np. do dnia, w którym upływa umowny okres rozwiązania umowy najmu na wynajmującym ciąży obowiązek wydania najemcy faktury określającej wysokość miesięcznego przypisu, który to dokument stanowi później podstawę obliczenia przychodu z najmu. W związku z powyższym zwrócono się z zapytaniem, czy dokonując w latach 2002 - 2005 wynajmu lokali mieszkalnych w ramach prywatnego najmu (a więc poza działalnością gospodarczą) podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w 2005 r. czynsz, który nie został fizycznie zapłacony w dacie jego wymagalności, ani wyegzekwowany w drodze późniejszej egzekucji komorniczej wobec jej bezskuteczności skutkującej zawieszeniem postępowania lub jego umorzeniem, w sytuacji gdy przychód z tego najmu choć nieosiągnięty został wykazany w miesięcznych deklaracjach podatkowych. Zdaniem pana, skoro w latach 2002 - 2005 został przez podatnika w deklaracjach podatkowych wykazany przychód z najmu, którego najemca faktycznie nie zapłacił, ale pomimo tego wynajmujący przychód ten opodatkował, to wynajmującemu podatnikowi przysługuje prawo do zaliczenia nieotrzymanego i nie wyegzekwowanego od najemcy czynszu najmu za lata 2002 - 2005 do kosztów uzyskania przychodu za rok 2005.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podatnik dokonuje najmu lokali mieszkalnych, gdzie usługi najmu nie stanowią przedmiotu działalności gospodarczej (nie są objęte wpisem do ewidencji działalności gospodarczej). W takiej sytuacji najem stanowi źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozróżnienie najmu wykonywanego w ramach działalności gospodarczej oraz najmu stanowiącego odrębne od działalności źródło przychodów ma znaczenie przy ustalaniu momentu uzyskania przychodów. W myśl art. 11 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Oznacza to, że do określenia momentu uzyskania przychodu z najmu zaliczonego do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy stosować postanowienie wymienionego powyżej artykułu 11 ustawy. Przychód z prywatnego najmu powstaje w dniu faktycznego otrzymania czynszu przez wynajmującego lub postawienia czynszu przez najemcę do dyspozycji wynajmującego. W tym przypadku nie będzie miał zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 20 cyt. ustawy o podatku dochodowym, stanowiący o możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 ustawy zostały zarachowane jako przychody należne, i których nieściągalność została uprawdopodobniona. Możliwość taka istnieje tylko w przypadku uzyskiwania przez podatnika przychodów, o których mowa w art. 14 wyżej wymienionej ustawy, czyli przychodów z działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w przypadku będącym przedmiotem złożonego zapytania nie ma podstaw do uznania za koszt uzyskania przychodów w 2005 roku wierzytelności nieściągalnych z tytułu niezapłaconego w latach 2002 - 2005 czynszu.

Opierając się o przedstawiony stan faktyczny i obowiązujący stan prawny postanowiono jak w sentencji.