Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 27.12.2005 r. (data wpływu - 30.12.2005 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dot. możliwości wspólnego opodatkowania dochodów małżonków za 2005 r. stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

We wniosku z dnia 27.12.2005 r. (data wpływu - 30.12.2005 r.) podatniczka przedstawiła następujący stan faktyczny.

- Postanowieniem z dnia 19.04.2005 r. znak: OG-005/77/2005/PD II/415-25/05 Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach udzielił wiążącej interpretacji o możliwości wspólnego rozliczenia się z mężem za 2004 r.

- Decyzją z dnia 30.06.2005 r. znak: PD2-4151-34/05 Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach zmienił z urzędu ww. postanowienie z dnia 19.04.2005 r. dotyczące możliwości wspólnego opodatkowania za 2004 r.

- Decyzją z dnia 24.08.2005 r. znak: PD2-4152-3/05 Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach utrzymał w mocy zaskarżoną ww. decyzję z dnia 30.06.2005 r.

- Od 21 marca 2005 r. małżonkowie posiadali wspólność majątkową (akt notarialny z dnia 21 marca 2005 r.). Rozdzielność majątkowa trwała od 22 lipca 2002 r. do jej zniesienia 21 marca 2005 r. a więc 2 lata i 8 miesięcy, związek małżeński trwa nieprzerwanie od 16 stycznia 1974 r.

- W dacie składania zeznania podatkowego za 2005 r. (do 30 kwietnia 2006 r.) podatniczka i jej mąż będą pozostawać w związku małżeńskim oraz we wspólności majątkowej.

Podatniczka we wniosku prezentuje stanowisko, iż mając na uwadze zawarte w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach z dnia 24.08.2005 r. pouczenie - informację o treści przepisu art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej może rozliczyć się wspólnie z mężem za rok 2005.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach dokonując oceny stanu faktycznego i stanowiska wnioskodawcy przedstawionego we wniosku w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje.

Zgodnie z zasadą określoną w art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Powołana ustawa przewiduje jednak możliwość wspólnego opodatkowania małżonków, którzy łącznie spełniają powołane w ustawie warunki. Stosownie do przepisu w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym, że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Przesłankami wspólnego opodatkowania małżonków określonymi w powołanym wyżej art. 6 ust. 2 ustawy podatkowej są, zatem:

� istnienie wspólności majątkowej i pozostawanie w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy,

� złożenie wniosku o wspólne opodatkowanie w zeznaniu rocznym, przy czym zauważyć należy, iż przesłanki te muszą wystąpić łącznie. To zaś oznacza, że warunek istnienia wspólności ustawowej dotyczy całego roku podatkowego, którego dotyczy zeznanie.

W świetle powyższego, przywilej wspólnego opodatkowania dochodów małżonków będzie wyłączony w razie istnienia między małżonkami (w jakimkolwiek okresie roku podatkowego) rozdzielności majątkowej. Zatem, małżonkowie, którzy chcą korzystać ze wspólnego rozliczenia swoich dochodów za dany rok podatkowy, muszą być małżeństwem ze wspólnością majątkową przez okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia tego roku.

Przepis art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stanowi, iż organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4:

1) jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie, lub

2) z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

Zmiana albo uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy - począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi.

W rozpatrywanym stanie faktycznym decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach z dnia 30.06.2005 r. znak: PD2-4151-34/05 zmieniająca z urzędu postanowienie tut. Urzędu Skarbowego z dnia 19.04.2005 r. znak: OG-005/77/2005/PDII/415-25/05 została doręczona w roku 2005 a więc wywiera ona skutek począwszy od rozliczenia podatku za 2006 r.

W świetle powyższego mimo, iż nie istniała między małżonkami przez cały rok 2005 wspólność majątkowa mogą złożyć wspólne zeznanie podatkowe za ten rok jeśli nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

A zatem stanowisko podatniczki jest prawidłowe.