Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 27.09.2005 r. (…) w sprawie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie: czy kosztem uzyskania przychodów spółki są wydatki poniesione na zapłatę opłaty prolongacyjnej ustalonej przez organ podatkowy w decyzji w sprawie rozłożenia na raty zaległości w podatku od towarów i usług wraz z odsetkami za zwłokę, wynikających z decyzji organu podatkowego w sprawie jej odpowiedzialności za zaległości podatkowe innego podatnika, działając na podstawie art. 14a § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), postanawia stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę uznać za nieprawidłowe.

W dniu 28.09.2005 r. „S.” sp. z o.o. złożyła w Drugim Urzędzie Skarbowym w Rzeszowie wniosek opatrzony datą 27.09.2005 r. (bez znaku) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa i postępowanie przed sądem administracyjnym (…). Z treści powołanego pisma wyłania się następujący stan faktyczny:

W 2003 r. spółka nabyła środki trwałe. W związku z tym, iż na zbywcy ciążyły zaległości w podatku VAT za okres sprzed daty dokonania tej transakcji, organ podatkowy, w decyzji wydanej w 2004 r., orzekł o odpowiedzialności podatkowej spółki całym majątkiem solidarnie z podatnikiem za jego zaległości w podatku od towarów i usług. Odpowiedzialnością tą zostały objęte także odsetki za zwłokę od ww. zaległości. Wspomniana decyzja została wydana m.in. w oparciu o art. 112 § 1 - § 5 ustawy z dnia 26.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.). Spłata tej zaległości wraz z tymi odsetkami została decyzją organu podatkowego rozłożona na raty. W decyzji ratalnej ustalono także wysokość opłat prolongacyjnych. Wspomniana decyzja ratalna została przez podatnika wykonana, tzn. spółka spłaciła raty wraz z opłatami prolongacyjnymi. W takim stanie faktycznym zrodziła się u podatnika wątpliwość czy wydatek poniesiony na zapłatę opłaty prolongacynej stanowi dla niego koszt uzyskania przychodów. Zdaniem spółki odpowiedź na to pytanie nie może być twierdząca, z racji m. in. przepisu art. 16 ust. 1 pkt 10b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń. Kwota ta – jak pisze spółka – nie może także zwiększać wartości początkowej nabytych środków trwałych, o których mowa na wstępie niniejszego uzasadnienia.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie stanowiska tego nie podziela:

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek za zwłokę od należności budżetowych. Wprawdzie de facto podstawą do ustalenia wysokości opłaty prolongacyjnej są odsetki za zwłokę, co wynika z przepisów art. 57 ordynacji podatkowej, jednakże opłata ta jest odrębną instytucją i skoro jako taka nie została wymieniona w powyżej powołanym przepisie ustawy podatkowej, to wyłączenie z niego wynikające do tej opłaty mieć zastosowania nie może. Opłata prolongacyjna stanowi więc koszt uzyskania przychodu. Pozostaje zatem kwestia oceny czy zapłacona opłata prolongacyjna mieści się w dyspozycji powołanego przez podatnika art. 16 ust. 1 pkt 10b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi – jak już wcześniej wspomniano – że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków na spłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji. Wyłączono zatem z kosztów uzyskania przychodów wydatki na spłatę zobowiązań innych podmiotów. Przepis ten w analizowanym przypadku nie będzie miał jednak zastosowania. O ile bowiem w przypadku zapłaty przez wnioskodawcę należności głównej i odsetek za zwłokę wynikających z decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności niewątpliwie mamy do czynienia ze spłatą zobowiązania innego podmiotu, to wydatku na zapłatę opłaty prolongacyjnej do tej kategorii zaliczyć nie można. Zgodnie bowiem z treścią art. 112 ustawy - Ordynacja podatkowa zakres odpowiedzialności nabywcy obejmuje zaległości podatkowe i odsetki za zwłokę powstałe przed dniem nabycia. Opłata prolongacyjna ustalona od rat, stanowiących spłatę zobowiązania innego podmiotu, nie mieści się więc w tych ramach. Będzie zatem stanowić koszt uzyskania przychodów spółki. W omawianej sprawie nie będzie miał natomiast zastosowania powołany przez podatnika przepis art. 16g ust. 3 ww. ustawy, który stanowi, że za cenę nabycia, będącą wartością początkową środków trwałych od której dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. Zapłata bowiem przez wnioskodawcę opłat prolongacyjnych, nie jest wydatkiem związanym z zakupem środka trwałego i dlatego nie może być uwzględniona przy ustalaniu jego wartości początkowej, nawet gdyby zapłata opłaty dokonana została przed oddaniem środka trwałego do używania.