Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Leżajsku z dnia 25.11.2005 r. (znak: US-PDM/415/P/6/2005) w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego i uznaje stanowisko strony przedstawione we wniosku za prawidłowe.

Pismem z dnia 10.10.2005 r. (uzupełnionym pismami z dnia 18.10.2005 r. oraz z dnia 14.11.2005 r.) P. sp. z o.o. w L. zwróciło się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Leżajsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Zapytanie dotyczyło zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wartości świadczeń z tytułu uprawnień do bezpłatnych i ulgowych przejazdów autobusami P., przyznawanych pracownikom, emerytom i rencistom oraz członkom ich rodzin. Zdaniem wnioskodawcy wymienione powyżej świadczenia są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ uprawnienie do ich przyznania wynika z ustawy z dnia 20.06.1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2002 r. Nr 175, poz. 1440 ze zm.).

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Leżajsku postanowieniem z dnia 25.11.2005 r. (znak: US-PDM/415/P/6/2005) uznał, że stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe. W uzasadnieniu postanowienia organ podatkowy stwierdził, że "wartość świadczeń przewozowych" przyznanych pracownikom stanowi, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ze stosunku pracy, który podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Natomiast w odniesieniu do emerytów i rencistów przedmiotowe świadczenia korzystają ze zwolnienia z opodatkowania, przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie po dokonaniu analizy akt sprawy stwierdza co następuje:

Stosownie do zapisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c tej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej, zaniechano poboru podatku. W myśl art. 21 ust. 1 pkt 84 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń z tytułu uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego, wynikających z przepisów o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego.

Przepisami uprawniającymi do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, do których odwołuje się ustawodawca w powyższej regulacji, są przepisy ustawy z dnia 20.06.1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2002 r. Nr 175, poz. 1440 ze zm.). Zgodnie z brzmieniem art. 1a ust. 3 tej ustawy, przewoźnicy wykonujący publiczny transport zbiorowy mogą wprowadzić uprawnienia do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów dla swoich pracowników albo emerytów i rencistów i najbliższych członków rodzin. Jednocześnie ustawodawca w art. 1b ust. 1 pkt 3 ww. ustawy postanowił, iż przepisów ustawy nie stosuje się do pracowników firm przewozowych kolejowych i autobusowych, emerytów, rencistów tych firm i najbliższych członków ich rodzin, w zakresie, w jakim firmy te przyznały uprawnienia do ulgowych przejazdów. Unormowanie zawarte w art. 1b ust. 1 pkt 3 ww. ustawy oznacza, że ulgi przyznane pracownikom firm przewozowych, emerytom, rencistom tych firm i najbliższym członkom ich rodzin nie podlegają zasadom finansowania wynikającym z ustawy, ponadto nie stosuje się do tych uprawnień ograniczeń co do rodzaju i klasy pociągu oraz rodzaju autobusu (ustawa narzuca ograniczenia w tym zakresie), a także ulgi te mogą być ustalane w dowolnej wysokości (ustawa natomiast precyzyjnie określa wielkość ulg). Jednakże z uwagi na fakt, iż świadczenia te wynikają z przepisów ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami transportu zbiorowego (art. 1a ust. 3 tej ustawy) są one wolne od podatku dochodowego na podstawie powołanego na wstępie art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym P. sp. z o.o. w L., o ile jest firmą przewozową wykonującą publiczny transport zbiorowy i o ile na podstawie przepisów ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego przyznaje własnym pracownikom, emerytom i członkom ich rodzin uprawnienia do ulgowych przejazdów, wartość tych świadczeń będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, na podstawie cytowanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując: w świetle zaprezentowanego stanu prawnego stanowisko płatnika w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wartości świadczeń z tytułu uprawnień do ulgowych przejazdów autobusami P., przyznanych pracownikom, emerytom i rencistom oraz członkom ich rodzin, wyrażone we wniosku jest prawidłowe.

Skoro zatem organ podatkowy I instancji uznał stanowisko płatnika za nieprawidłowe skutkuje to koniecznością zmiany postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Leżajsku z dnia 25.11.2005 r. (znak: US-PDM/415/P/6/2005) w trybie art. 14b § 5 pkt 2 ordynacji podatkowej, nakładającego na organ odwoławczy obowiązek zmiany z urzędu postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 tej ustawy, o ile postanowienie to rażąco narusza prawo.