POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29.08.1997r Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: z 2005r Dz.U. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru przemieszczanego z Niemiec do Polski

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik wystąpił do tut. organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w następującym stanie faktycznym:

Podatnik nabywa towary z Hongkongu i Chin. Towary dopuszczane są do obrotu na terytorium UE w Hamburgu, a następnie transportowane do Polski. W Niemczech uiszczane są należności celne. Podatnik dokonał w Niemczech rejestracji dla celów podatku VAT. Rozliczeniem należności celnych i podatkowych w Niemczech zajmuje się przedstawiciel podatkowy. Przesunięcie towarów z Niemiec do Polski nie jest udokumentowane fakturą. Do faktury wystawionej przez chińskiego dostawcę przedstawiciel podatkowy przybija jedynie pieczątkę z własnym numerem identyfikacyjnym DE. Zgodnie z warunkami dostawy towar stanowi cały czas własność polskiego podatnika.

Podatnik uważa, że w Niemczech dokonuje czynności importu towarów. Następnie przesunięcie tych towarów z Niemiec do Polski stanowi w Niemczech wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, natomiast w Polsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Jego zdaniem dla obliczenia wartości obrotu i podatku winien w tym przypadku przyjąć średni kurs NBP z dnia powstania obowiązku podatkowego w WNT.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny należy stwierdzić, że:

Zgodnie z art. 79 Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12.10.1992r ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny, zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zawłaszcza dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celnopodatkowych można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej. Obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje co do zasady z chwilą objęcia towarów procedurą dopuszczenia do obrotu, a więc z chwilą dokonania odprawy celnej. Obowiązek poboru podatku z tytułu importu spoczywa na właściwych organach dla kraju, w którym dokonano odprawy i dopuszczenia towaru do obrotu na terenie europejskiej wspólnoty celnej. Odprawienie zatem towarów w Hamburgu stanowi import towarów na terytorium Niemiec, wobec czego podlega przepisom tego państwa.

W świetle uregulowań zawartych w art. 21 ust.1, lit.a Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1997r w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (770388/EWG), w przypadku gdy płatnikiem podatku jest podatnik, który nie jest zamieszkały na terytorium danego kraju, państwa członkowskie mogą udzielić mu zezwolenia na wyznaczenie przedstawiciela podatkowego jako płatnika podatku. Możliwość taka podlega warunkom i procedurom przewidzianym w każdym państwie członkowskim.

Z wniosku wynika, że importu towarów dokonano na terytorium Niemiec, odprawa została dokonana przez przedstawiciela podatkowego, zarejestrowanego jako podatnika podatku od wartości dodanej na terenie Niemiec. Przedstawiciel podatkowy przejmuje obowiązki podatnika, którego jest przedstawicielem w zakresie rozliczania należności celnych i podatkowych. Po spełnieniu wymaganych formalności towar dopuszczono do obrotu na terytorium Wspólnoty, jednocześnie towar ten został w Niemczech zwolniony z VAT, gdyż bezpośrednio po nim dokonano przemieszczenia towarów do Polski.

Na podstawie art. 5 ust.1 ustawy z dnia 11.03.2004r o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega :

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 9 ust.1 i ust.2 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust.1 pkt.4, należy rozumieć nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy lub na ich rzecz, pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,
   b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit.a).
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt.1 lit.a.

Stosownie do art. 11 ust.1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust.1 pkt.4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

W przedstawionym wyżej stanie prawnym przywóz towarów z krajów azjatyckich do Hamburga stanowi import towarów na terenie Niemiec. Następnie przemieszczenie tych towarów przez podatnika na terytorium RP stanowi w Niemczech wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, natomiast w Polsce - wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Stosownie do §37 ust.3 w związku z ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z 27.04.2004r w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) w przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony (§37 ust.2 w/w rozporządzenia).

Zgodnie z art. 20 ust.5 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W sytuacji gdy w Niemczech nie została wystawiona faktura dokumentująca wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, przy ustalaniu podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, podatnik winien uwzględnić wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski bieżący kurs średni waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego tj. kurs z 15-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.