POSTANOWIENIE

Na podstawie przepisów art. 14 § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.97 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Spółki złożonego w tut. Urzędzie dnia 22.02.2005 roku, uzupełnionego pismem złożonym dnia 5.04.2005 roku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług w sprawie prawa do odliczania podatku naliczonego przy zakupach związanych z używaniem samochodów będących własnością spółki cywilnej w sytuacji gdy te samochody zostaną przerejestrowane na poszczególnych wspólników

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik - posiada cztery samochody: trzy osobowe, jeden ciężarowy w rozumieniu art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej firmy. Wszystkie te samochody są zarejestrowane na współwłaścicieli spółki. W związku z tym obaj wspólnicy odpowiadają za szkody solidarnie. Samochody te zostały zakupione jako środki trwałe w czasie prowadzenia działalności.

Wspólnicy spółki cywilnej zamierzają przerejestrować dwa samochody na jednego współwłaściciela i kolejne dwa na drugiego, bez zniesienia współwłasności.

Podatnik pyta, czy nadal będzie można odliczać podatek przy zakupach związanych z używaniem samochodów (w tym zakupy paliwa w przypadku jednego z samochodów posiadającego homologację oraz spełniającego warunki ładowności określone w art. 86 ust. 3 w. wym. ustawy).

Zdaniem podatnika przerejestrowanie samochodów nie spowoduje zmian w zastosowaniu prawa podatkowego i nadal będzie można odliczać podatek przy zakupach związanych z używaniem samochodów.

Stwierdzić należy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Na mocy art. 88 ust. 3 pkt 1 przepis powyższy nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów. W art. 87 ust. 3 mowa jest o nabyciu towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do brzmienia przepisu art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 22.07.1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (teks jednolity z 2000 roku Dz. U. Nr 34, poz. 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy za środki trwałe podlegające amortyzacji uznaje się stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.

W wypadku spółki cywilnej mamy do czynienia z wyodrębnionym majątkiem wspólników, który stanowi współwłasność łączną każdego ze wspólników. Oznacza to, że w wypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej, odpisom amortyzacyjnym podlegają tylko te środki trwałe, które wchodzą w skład majątku spółki. Odpisom tym nie podlegają natomiast środki trwałe wchodzące w skład majątku odrębnego wspólników.

W przypadku zatem, gdy samochody nabyte przez spółkę przestaną być jej własnością (poprzez zniesienie współwłasności łącznej) samochody te nie będą środkami trwałymi spółki a odpisy amortyzacyjne nie będą kosztem uzyskania przychodów.

Wyjątek, o którym mówi art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie zostanie zatem spełniony. W związku z tym zastosowanie ma przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług w świetle, którego obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Powyższy przepis ustawy ma zastosowanie, w przypadku gdy podatnik przy nabyciu towaru poniósł wydatek, który nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Fakt, iż na podstawie przedstawionego stanu faktycznego samochodów tych nie będzie można zaliczyć do środków trwałych spółki oraz brak innego tytułu prawnego, na podstawie którego Spółka użytkowałaby przedmiotowe samochody - powoduje niemożność zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z eksploatacją samochodów, a tym samym w świetle przepisu art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w podatku VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko zawarte we wniosku podatnika uznać należy za niewłaściwe.