POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 17.05.2005 r., uzupełnionego pismem z dnia 25.05.2005 r. oraz pismem z dnia 12.08.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie udokumentowania pochodzenia towarów nabytych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od kontrahenta ze Szwajcarii (działającego poprzez przedstawiciela podatkowego) dostarczonych na terytorium kraju z Włoch, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT,

stwierdza, że :

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, jest podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. W kwietniu 2005 r. Podatnik nabył od kontrahenta szwajcarskiego towary handlowe, które zostały dostarczone na terytorium kraju z Włoch. Kontrahent szwajcarski nabył przedmiotowe towary od podmiotów włoskich. Na potrzeby przedmiotowej transakcji kontrahent, posiadający siedzibę w Szwajcarii, podał Podatnikowi ważny (fakt potwierdzony przez tut. Organ) numer, pod którym został zarejestrowany poprzez przedstawiciela podatkowego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Danii.

Dokumentami potwierdzającymi nabycie towarów jest faktura od dostawcy szwajcarskiego oraz list przysłany drogą elektroniczną (email) potwierdzający wyznaczenie firmy duńskiej do reprezentacji podatkowej. Na fakturze tej kontrahent szwajcarski zawarł adnotację: ?Zastosowanie ma art. 28c (E) 3 EC? oraz wskazał Podatnika jako podmiot zobowiązany do rozliczenia podatku.

W związku z powyższym stanem faktycznym Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy ?unijne? pochodzenie towaru w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów musi być dodatkowo poświadczone przez inny dokument niż faktura.

Podatnik uważa, że posiadana dokumentacja omawianej transakcji w postaci faktury i informacji otrzymanej drogą elektroniczną (email) jest wystarczająca do uznania jej jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza co następuje:

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Podatnik dokonał nabycia towarów, które w wyniku dostawy zostały przemieszczone z terytorium Republiki Włoskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dostawca ? podmiot posiadający siedzibę na terytorium Konfederacji Szwajcarskiej (dalej Szwajcar/Duńczyk) ? podał nabywcy (Podatnikowi) ważny numer, pod którym jest zarejestrowany na potrzeby podatku od wartości dodanej (w tym transakcji wewnątrzwspólnotowych) na terytorium Królestwa Danii za pośrednictwem instytucji przedstawiciela podatkowego. W realizacji dostawy podmiot szwajcarski jest jednocześnie nabywcą od podmiotów włoskich (dalej Włoch). Na fakturze dokumentującej transakcję kontrahent szwajcarski zawarł adnotację: ?Zastosowanie ma art. 28c (E) 3 EC? ? wskazując, iż transakcja ta stanowiła element transakcji trójstronnej oraz wskazał Podatnika jako podmiot zobowiązany do rozliczenia podatku.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 4 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Natomiast w myśl przepisu art. 9 ust. 1 przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego (Rzeczypospolitej Polskiej) inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki (Republiki Włoskiej) lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Ponadto, należy zauważyć, iż przepis ust. 1, stosownie do treści ust. 2 przywoływanej regulacji, stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,
   b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a

W miejscu tym należy stwierdzić, iż podmiot szwajcarski będąc podatnikiem w rozumieniu przepisów regulujących kwestie związane z podatkiem od wartości dodanej (jako osoba prowadząca samodzielnie działalność gospodarczą ? patrz art. 4 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych ? wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/ECC), jak również art. 15 ustawy o VAT) prowadzi działalność na terytorium Wspólnoty Europejskiej podając kontrahentom numer, pod którym jest on zarejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium jednego z państw członkowskich poprzez przedstawiciela podatkowego. Mając powyższe na uwadze, w ocenie tut. Organu, uzasadnione jest stwierdzenie, iż wszystkie przesłanki wymagane dla uznania go za podatnika VAT zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium jednego z państw członkowskich (Królestwa Danii), o którym to podatniku mowa w art. 135 ust. 1 pkt 2 lit. a - zostały spełnione.

Zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów (Włoch, Szwajcar/Duńczyk, Polak) dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. Ponadto, w myśl art. 22 ust. 2 tej ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów (Włoch, Szwajcar/Duńczyk, Polak) dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę (Szwajcar/Duńczyk), który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

W miejscu tym należy zwrócić uwagę na przepis ust. 3 cytowanego artykułu, zgodnie z którym w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki (terytorium Rzeczypospolitej Polski) lub transportu towarów.

Mając powyższe na uwadze, należałoby stwierdzić, iż dostawa towarów realizowana przez podmiot szwajcarski na rzecz Podatnika stanowiłaby dostawę krajową poprzedzoną wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów na terytorium kraju przez kontrahenta ze Szwajcarii. Jednakże, w celu uproszczenia rozliczenia podatku z tytułu takich transakcji, mocą art. 135-138 ustawy o VAT w związku z art. 28c (E) ust. 3 VI Dyrektywy Rady Europejskiej wprowadzono procedurę uproszczoną w ramach tzw. wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.

I tak, stosownie do art. 135 przez wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną rozumie się transakcję w której są spełnione łącznie następujące warunki:

1. trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich (Włochy, Dania , Polska) uczestniczy w dostawie towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,
2. przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego (Szwajcar/Duńczyk) w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego (Włochy) na terytorium innego państwa członkowskiego (Polska).

Natomiast procedura uproszczona polega na tym, iż ostatni w kolejności podatnik VAT (Polak) rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT (Szwajcar/Duńczyk), jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1. dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT (Polaka) była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT (Szwajcara/Duńczyka),
2. drugi w kolejności podatnik VAT (Szwajcar/Duńczyk) dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT (Polaka) nie posiada siedziby lub miejsca zamieszkania w państwie członkowskim, w którym kończy się transport lub wysyłka (Polsce),
3. drugi w kolejności podatnik VAT (Szwajcar/Duńczyk) stosuje wobec pierwszego (Włocha) i ostatniego (Polaka) w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie (Dania) inne niż to, w którym zaczyna się (Włochy) lub kończy (Polska) transport lub wysyłka,
4. ostatni w kolejności podatnik VAT (Polak) stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się (Polska) transport lub wysyłka,
5. ostatni w kolejności podatnik VAT (Polak) został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT (Szwajcara/Duńczyka) jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej (w przedmiotowym stanie faktycznym podmiot szwajcarski zawierając adnotację o treści: ?Zastosowanie ma art. 28c (E) 3 EC? wskazał Podatnika jako podmiot zobowiązany do rozliczenia na terytorium kraju podatku od towarów i usług z tytułu przedmiotowej transakcji).

Należy zatem stwierdzić, iż zostały spełnione przesłanki wymienione w art. 136 w związku z art. 137 ust. 7 ustawy o VAT.

Ponadto, stosownie do treści art. 138 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT Podatnik jest obowiązany, oprócz danych określonych w art. 109 ust. 3, podać w prowadzonej ewidencji następujące informacje:

1. obrót z tytułu dokonanej na jego rzecz dostawy w rozumieniu art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. a oraz kwotę podatku przypadającą na tę dostawę, która stanowi u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,
2. nazwę i adres drugiego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej (Szwajcara/Duńczyka).

Zatem, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz przywołanych powyżej unormowań prawnych należy stwierdzić, iż przedmiotowa transakcja stanowi dla Podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju dokonane w ramach procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.

Równocześnie należy zauważyć, iż ustawodawca nie sprecyzował wymogów dotyczących sposobu udokumentowania ?unijnego? charakteru pochodzenia towaru. Mając na uwadze przepis art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, należy stwierdzić, iż jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

W związku z powyższym, tut. Organ zauważa, iż dowodem takim może być faktura wystawiona przez podatnika podatku od wartości dodanej (na której w przedmiotowym stanie faktycznym wskazano Republikę Włoską jako miejsce rozpoczęcia wysyłki). Wśród innych dowodów, które dodatkowo mogłyby potwierdzić miejsce rozpoczęcia wysyłki przedmiotowych towarów można wymienić: dokumenty przewozowe, korespondencję handlową z dostawcą (np. oferta, potwierdzenie zamówienia), dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu, itp.