POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług przemieszczenia towarów Podatnika z terytorium kraju na terytorium Francji i tam dokonania sprzedaży.

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w zakresie wystawienia faktury wewnętrznej z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, natomiast jest prawidłowe w pozostałym zakresie (dla którego tut. Organ jako polski organ podatkowy jest właściwy) w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca jest podatnikiem VAT UE posiadającym numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL, jak również jest zarejestrowany na potrzeby podatku od wartości dodanej we Francji i posiada numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem FR. Podatnik, na zlecenie Kontrahenta (podatnika podatku od wartości dodanej posiadającego numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem FR), produkuje opakowania kartonowe. Opakowania te Podatnik przemieszcza na teren Francji, do wynajmowanych przez Wnioskodawcę magazynów należących do Centrum Logistycznego (podatnika podatku od wartości dodanej posiadającego numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem FR), gdzie towar jest składowany do 6 miesięcy. Podatnik posiada na dowód dostawy dokumenty takie jak: list przewozowy, potwierdzony przez Centrum Logistyczne; specyfikację ilości sztuk opakowań, wystawioną przez Podatnika; zbiorczą fakturę wewnętrzną, wystawioną przez Podatnika. Kontrahent Podatnika pobiera z Centrum Logistycznego partie opakowań, na podstawie codziennych zamówień, pod bieżące potrzeby produkcyjne. Odbywa się to zgodnie z zawartą umową, na podstawie dokumentów wydania z magazynu, wystawianych w imieniu Podatnika, przez Centrum Logistyczne. Opakowania znajdujące się w Centrum Logistycznym, zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy, pozostają własnością Podatnika do momentu wydania ich Kontrahentowi.

Dla wywozu towarów z terytorium kraju i dostarczenia opakowań do Centrum Logistycznego na terenie Francji Wnioskodawca, posługuje się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.

Jednocześnie Podatnik, posługuje się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem FR, dokonując przywozu opakowań na teren Francji.

Na podstawie dokumentów wydania towaru z Centrum Logistycznego i potwierdzenia przyjęcia opakowań przez Kontrahenta, Podatnik wystawia fakturę sprzedaży ze stawką podatku od wartości dodanej obowiązującą we Francji.

Centrum Logistyczne za swoje usługi wystawia fakturę ze stawką podatku od wartości dodanej obowiązującą we Francji, ze wskazaniem jako nabywcę usługi Wnioskodawcę, posługującego się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem FR. Podatek od wartości dodanej z tego tytułu Podatnika rozlicza we właściwym urzędzie francuskim.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie swojego stanowiska w sprawie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie opakowań do Centrum Logistycznego na terenie Francji, dla Podatnika posługującego się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL, jest wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, dla której ma zastosowanie stawka 0% podatku VAT. Natomiast czynność przywozu opakowań na teren Francji, dla Podatnika posługującego się w tym celu numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem FR, jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, rozliczanym we właściwym urzędzie francuskim.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, tut. Organ stwierdza, co następuje:

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) ? dalej zwanej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT). WDT jest, w rozumieniu przepisów art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, wywozem towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Za WDT uznaje się również, stosownie do zapisów art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Podatnik dokonuje wywozu towaru przez siebie wytworzonego (opakowań kartonowych) z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium Republiki Francuskiej celem ich późniejszej, sukcesywnej (w ciągu 6 miesięcy), sprzedaży Kontrahentowi. Nabywcą towarów jest podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Republiki Francuskiej.

Przedstawiony zatem przez Podatnika stan faktyczny w pełni potwierdza stanowisko Wnioskodawcy, iż dokonuje on WDT, w rozumieniu przepisów art. 13 ustawy o VAT.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, iż zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT w WDT stawka podatku wynosi 0 %, z zastrzeżeniem art. 42. Dopiero spełnienie warunków zawartych w art. 42 ustawy o VAT daje Podatnikowi prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%. I tak, zgodnie z art. 42 ust. 14 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-4 i 11-13 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3.

Natomiast, stosownie do przepisów art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju ? w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi), kopia faktury, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (z zastrzeżeniem ust. 4 i 5) są dowodami, że towar będący przedmiotem WDT został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy na terytorium Republiki Francuskiej.

Ponadto, tut. Organ nadmienia, iż nie jest organem właściwym do określania praw i obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego obowiązujących na terytorium Republiki Francuskiej, a które to Podatnik ujął w części przedmiotowego wniosku zatytułowanej ?Własne stanowisko? (nie objęte powyższą oceną z przytoczeniem przepisów prawa). W kwestii określenia czynności podlegających opodatkowaniu oraz prawidłowości stosowania przepisów podatkowych obowiązujących na terytorium Francji właściwym miejscowo będzie francuski organ podatkowy.

Jednocześnie, należy zauważyć, iż fakturę wewnętrzną ? stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy o VAT wystawia się w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu. Z powyższego wynika, że brak jest podstaw do wystawienia faktury wewnętrznej w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT.