POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 28.02.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu 03.03.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie: czy w świetle przepisu art. 28 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn.zm.), zwanej dalej ustawą o VAT - towar, na którym została wykonana usługa na ruchomym majątku rzeczowym musi być przemieszczony z powrotem na terytorium państwa członkowskiego, z którego został pierwotnie wywieziony

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług na materiale powierzonym (ruchomym majątku rzeczowym) na rzecz klientów z krajów Unii Europejskiej.

Materiał zostaje powierzony przez podmiot francuski ? właścicielem materiału jest cały czas ten podmiot. Jednakże fizycznie część materiału zostaje przywieziona ze Szwecji (gdyż tam zostaje zakupiona przez podmiot francuski), a część z Francji lub też cały materiał zostaje przywieziony z Francji.

Natomiast po wykonaniu usługi towary zostają wywiezione do Francji albo do Szwecji. Ich nabywca podaje numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej we Francji.

Podatnik zwraca się z zapytaniem czy towar, na którym została wykonana usługa, o której mowa w art. 28 ust. 7 ustawy o VAT musi zostać w świetle w/w przepisu wywieziony do tego samego kraju, z którego został przywieziony.

Zdaniem Podatnika z treści art. 28 ust. 7 w/w ustawy nie wynika, aby towary musiały po wykonaniu usługi zostać wywiezione do kraju, z którego zostały wcześniej przywiezione. We wskazanym przepisie ustawodawca wyraźnie wskazuje, że warunkiem zastosowania przewidzianej w nim regulacji jest wywiezienie tych towarów po wykonaniu usługi z terytorium państwa członkowskiego, na którym te usługi zostały wykonane.

W opinii Podatnika w analizowanym przypadku warunkiem zastosowania regulacji przewidzianej w art. 28 ust. 7 w/w ustawy (tj. wystawienia faktury VAT bez podatku, z adnotacją, że podatek VAT rozlicza nabywca) jest podanie przez podmiot francuski (nabywcę usługi) numeru, pod którym jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej oraz wywiezienie towarów po wykonaniu usługi z terytorium Polski. Ustawodawca nie nakłada bowiem na Podatnika obowiązku wywiezienia towarów do określonego kraju (np. kraju, z którego towary zostały przywiezione, czy też kraju, w którym ma siedzibę nabywca usługi).

Po przeanalizowaniu wniosku Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Na podstawie przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik dokonuje wysyłki towarów do krajów Unii Europejskiej (Francja lub Szwecja), wyprodukowanych na bazie materiałów powierzonych przez kontrahenta francuskiego, który podał dla tej czynności swój numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Francji. Zatem czynności te są kwalifikowane jako usługi na ruchomym majątku rzeczowym, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy o VAT.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania .

Jednakże ustawodawca w ust. 2-6 tegoż przepisu oraz w art. 28 przewidział szczególne przypadki miejsca powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług.

Przepis art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d stanowi, iż w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Jeżeli usługa jest świadczona dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane (art. 28 ust. 7 ustawy).

Ponadto tut. Organ wskazuje Wnioskodawcy na brzmienie przepisu art. 28 ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym, jeżeli świadczącym usługę jest podatnik określony w art. 15 ustawy, zasada powyższa ma zastosowanie pod warunkiem, że towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.

Warunkiem zastosowania powyższych regulacji, dotyczących miejsca świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym, jest wywiezienie towarów z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane. Z treści cyt. powyżej przepisów nie wynika natomiast, żeby towary te musiały być wywiezione do określonego kraju Wspólnoty tj. kraju, z którego zostały przywiezione materiały powierzone lub kraju, w którym nabywca usługi posiada siedzibę.