POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm), w sprawie: różnice kursowe powstałe w momencie przewalutowania kredytu

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W 2001r. Spółka z o.o. otrzymała kredyt w walucie wymienialnej (USD) z przeznaczeniem na cele inwestycyjne. Spłata rat kapitałowych następowała w walucie obcej, zgodnie z harmonogramem stanowiącym załącznik do umowy kredytowej. Inwestycja została zakończona w grudniu 2004r. Od tego momentu powstałe przy spłacie rat kapitałowych kredytu, zrealizowane dodatnie lub ujemne różnice kursowe, Spółka rozliczała jako korektę odpowiednio zmniejszającą lub zwiększającą koszty podatkowe. W marcu 2005r. Spółka podpisała aneks do umowy kredytowej zgodnie, z którym dokonano przewalutowania kredytu dewizowego na kredyt złotowy. Ustalono także nowe warunki kredytowania, a za przeprowadzenie w/w zmian pobrano prowizję. W związku ze spadkiem kursu dolara na dzień przewalutowania powstały niezrealizowane dodatnie różnice kursowe.

W opisanym stanie faktycznym wątpliwości Spółki budzi, czy powstałe w momencie przewalutowania kredytu niezrealizowane dodatnie różnice kursowe są przychodem dla celów podatkowych. Zdaniem Spółki różnice kursowe powstałe na skutek przewalutowania są jedynie różnicami statystycznymi, nie mającymi wpływu na rozliczenia podatkowe. Czynność przewalutowania pozostaje neutralna podatkowo, niezależnie od tego czy naliczone różnice kursowe są dodatnie, czy ujemne.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) do przychodów nie zalicza się między innymi otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z kolei spłata pożyczki czy kredytu nie jest kosztem uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy z dnia 15.02.1992r., który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z art. 12 ust. 4 pkt 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy z dnia 15.02.1992r. wynika, że zarówno zaciągnięcie, jak i spłata kwoty głównej kredytu nie stanowi ani przychodu, ani kosztu uzyskania przychodu. Oznacza to zatem, że rozliczenia kapitału kredytu pozostają bez wpływu na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Przewalutowanie kredytu polega na zmianie waluty, w której wyrażony jest jego kapitał. Zmiana taka może polegać na zamianie z waluty obcej na inną walutę obcą lub zamianie z waluty obcej na walutę krajową. Operacja przewalutowania nie ma wpływu na rozliczenia podatkowe. Operacja przeliczenia kredytu dewizowego na równowartość w złotych polskich powoduje bowiem w istocie tylko zmianę wysokości kapitału do spłaty.

Jeżeli przewalutowanie spowoduje zwiększenie kwoty kredytu, to spłata kredytu o zwaloryzowanej wartości stanowi nadal jego spłatę, która zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Również w razie gdyby kredytobiorca, po przewalutowaniu byłby obowiązany do spłaty do banku kwoty mniejszej niż kwota kredytu, którą pierwotnie otrzymał przy zaciągnięciu kredytu, to konsekwentnie wartość wyrażająca spadek wartości kapitału stanowiąca różnicę pomiędzy wartością nominalną kredytu a jego wartością po przewalutowaniu, z uwagi na neutralność podatkową kredytów, nie może mieć wpływu na rozliczenia podatkowe.

Różnice pomiędzy kwotą otrzymanego kredytu a kwotą kredytu do spłaty, które powstają w momencie przewalutowania kredytu nie mogą zostać uznane za różnice kursowe w ujęciu podatkowym. Różnice kursowe od własnych środków lub wartości pieniężnych liczy się w momencie spłaty raty kredytu dewizowego. W momencie przewalutowania nie następuje faktyczna spłata kredytu. Różnice powstałe na skutek przewalutowania są zatem statystycznymi różnicami kursowymi nie mającymi wpływu na rozliczenia podatkowe.

W świetle powyższego stanowisko Podatnika, iż czynność przewalutowania pozostaje neutralna podatkowo, niezależnie od tego czy naliczone różnice kursowe są dodatnie, czy ujemne jest prawidłowe.