Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Prądnik działając na podstawie art. 14 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na wniosek z dnia 22.06.2004 r., uzupełniony 08.07.2004 r. informuje, że nieprzekazanie przez właściciela pojazdu samochodowego odpisu ze świadectwa homologacji lub odpisu od decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji nie skutkuje u nabywcy automatycznie niemożnością pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w 100% zawarty w fakturze dotyczącej nabycia samochodu lub dotyczącej leasingu samochodu.

Według stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółka zamierza nabyć samochód lub użytkować samochód w ramach umowy leasingu. W obu przypadkach poprzedni właściciel nie przekaże nabywcy lub leasingobiorcy odpisu ze świadectwa homologacji lub odpisu od decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji. Zdaniem Spółki nabywca lub leasingobiorca może pomniejszyć podatek należny o 100% podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup samochodu lub ratę leasingowi, jeżeli wie, że samochód spełnia wymogi zawarte w art. 86 ust. 3 i 5

Przepis art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) stanowi, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:
DŁ = 375 kg + n x 68 kg,

gdzie:
DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,
n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem kierowcy,
- kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000 zł.

W ust. 5 art. 86 określono, że dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Art. 86 ust. 7 ustawy mówi natomiast, iż w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w ust. 3 i 5, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu, nie może jednak przekroczyć kwoty 5.000 zł.

Z przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem jego pojazdu za samochód osobowy, a w konsekwencji obniżeniem podatku należnego o 50% podatku naliczonego zawiązanego z nabyciem samochodu lub ratą leasingową. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że ładowność tego samochodu jest wyższa, niż określona wzorem. Zaznaczyć należy, że w przypadkach samochodów bezwzględnie, z istoty swojej ciężarowych, tzn.: konstrukcyjnie przeznaczonych wyłącznie do przewozu towarów, które jako samochody nowe (wyprodukowane w kraju lub sprowadzone z zagranicy) posiadały homologację na taki właśnie typ pojazdu, odliczenie podatku następować będzie na ogólnych zasadach pod warunkiem, że ich ładowność jest większa, niż ładowność określona przytoczonym wzorem.

Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono dnia 01.01.1984 r., zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 01.02.1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35). Pierwsze świadectwa homologacji typu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31.01.1984 r. Zarówno w okresie wcześniejszym, jak i obecnie świadectwa te wydaje minister właściwy ds. transportu, na podstawie wyników badań homologacyjnych. Świadectwa te są przechowywane w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot (producenta, importera), dla którego zostało ono wydane. Od 1984 r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestrującego źródłem informacji o jego danych technicznych. W przypadku używanych samochodów ciężarowych pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej, europejskie świadectwa homologacji przechowują odpowiednie władze homologacyjne państw członkowskich, które te świadectwa wydały oraz producent danego typu pojazdu. W przypadku, gdy w momencie pierwszej rejestracji pojazdu nie istniał prawny obowiązek uzyskania świadectwa homologacji, bądź decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji i dokumentów takich nie wydano, wymóg posłużenia się danymi zawartymi w ww. dokumentach nie może mieć zastosowania. W takim przypadku, podatek naliczony od zakupu samochodu lub raty leasingowej będzie mógł być odliczany na zasadach ogólnych, o ile dopuszczalna ładowność samochodu, określona dostępnymi dokumentami (dowód rejestracyjny) jest nie mniejsza od ładowności określonej według przytoczonego wzoru, wyliczonej na podstawie tych dokumentów.

Odpowiedzi niniejszej udzielono zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym w piśmie oraz w oparciu o obowiązujące w dniu wydania interpretacji przepisy prawa podatkowego.