P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ? Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Strony, z dnia 07.10.2005r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj.:czy koszty, które na dzień 31 grudnia danego roku nie są udokumentowane fakturami (lub innymi dowodami księgowymi) powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym otrzymana zostanie faktura (lub inny dokument księgowy) odnosząca się do tych kosztów, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest m.in. udzielanie licencji na korzystanie z programów komputerowych. W tym celu Spółka nabywa licencje od zagranicznych kontrahentów. Ponadto Spółka nabywa od podmiotów zewnętrznych szereg usług takich jak obsługa prawna, usługi transportowe, telekomunikacyjne, obsługi technicznej. Jeżeli Spółka nie posiada faktury na dzień 31 grudnia danego roku, to dla zaksięgowania kosztu z tytułu wykonanej na rzecz Spółki usługi lub nabytego i odsprzedanego produktu (licencji), korzysta z konta ?bierne rozliczenia międzyokresowe?. Z tego względu, o ile Spółka nie otrzymała do 31 grudnia danego roku kalendarzowego faktur odnoszących się do usług wykonanych na rzecz Spółki w danym roku (oraz licencji, które zostały odsprzedane w danym roku), to wartość takich kosztów zaliczała do kosztów uzyskania przychodów w roku następnym. Zatem koszty usług wykonanych na rzecz Spółki, np. w 2004r., były uznawane za koszty uzyskania przychodu w roku 2005, jeżeli Spółka do 31.12.2004r. nie uzyskała od wykonawcy usługi faktury odnoszącej się do tej usług, co powodowało, że w bilansie na 31.12.2004r. kwoty tych kosztów wykazywane były jako bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów.

Spółka stoi na stanowisku, iż jeśli na dzień 31 grudnia danego roku nie posiadała faktur dokumentujących przedmiotowe koszty, to ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów będzie możliwe dopiero wówczas, gdy otrzyma te dokumenty od kontrahentów, czyli w następnym roku podatkowym.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego przedstawiona przez Stronę argumentacja jest nieprawidłowa. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz.654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Z powyższego wynika, iż podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że wiążą się one z prowadzoną działalnością gospodarczą lub inną działalnością zarobkową, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Jednocześnie, aby dany wydatek mógł być zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów, musi być właściwie udokumentowany, do czego obliguje podatnika art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiący, iż podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.
Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodu w danym roku podatkowym reguluje zaś art. 15 ust. 4, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania przychodów, które zostały zarachowane, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.
Z w/w przepisu wynika podstawowa zasada, że koszty poniesione w celu uzyskania przychodów można potrącić w roku podatkowym, w którym wystąpił albo racjonalnie oceniając, powinien wystąpić przychód. W przypadku jednak, gdy pewne koszty nie mogą zostać bezpośrednio powiązane z konkretnym przychodem, wykazuje się je w kosztach uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Do wydatków, które trudno powiązać z konkretnym przychodem, można zaliczyć ponoszone przez Spółkę wydatki za obsługę prawną, usługi telekomunikacyjne, usługi transportowe, obsługę techniczną. Wydatki te niewątpliwie wiążą się z prowadzoną działalnością gospodarczą i pośrednio wpływają na uzyskiwane przychody. Tym samym o zaliczeniu do danego roku podatkowego wydatków z tytułu usług wykonanych w poprzednim roku podatkowym, nie potwierdzonych fakturami na dzień 31 grudnia tego roku, nie będzie przesądzać jedynie fakt otrzymania faktury w roku nastepnym, lecz w przypadku licencji możliwość przyporządkowania kosztu jej zakupu do konkretnego przychodu z jej sprzedaży, a w przypadku pozostałych kosztów, których nie można powiązać z konkretnymi przychodami ? fakt ich poniesienia. W świetle powyższego, pomimo uzyskania faktur za wykonane usługi, Spółka nie będzie mogła uznać za koszty uzyskania przychodów kosztów nabycia licencji, dopóki nie wystąpi przychód z tytułu sprzedaży tej licencji, a kosztów obsługi prawnej, usług telekomunikacyjnych, usług transportowych oraz obsługi technicznej, dopóki Spółka nie dokona za nie zapłaty. Jeżeli natomiast przychód należny z tytułu sprzedaży licencji Spółka uzyskała przed 31 grudnia danego roku, a fakturę za zakup przedmiotowej licencji otrzymała po tej dacie, to do czasu zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok bilansowy Spółka na podstawie art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 29.09.1994r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) ma możliwość uwzględnienia kosztów, wynikających z takiej faktury, w roku wystąpienia przychodu. Przepis ten stanowi bowiem, iż jeżeli po sporządzeniu rocznego sprawozdania finansowego, a przed jego zatwierdzeniem, jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, które mają istotny wpływ na to sprawozdanie finansowe, powinna ona odpowiednio zmienić to sprawozdanie, dokonując jednocześnie odpowiednich zapisów w księgach rachunkowych roku obrotowego, którego sprawozdanie dotyczy. Z tej przyczyny Spółka koszt, wynikający z faktury otrzymanej w następnym roku, lecz dotyczący uzyskanego w danym roku przychodu, powinna rozliczyć w roku podatkowym, w którym ten przychód powstał.Reasumując, o zaliczeniu danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów nie decyduje moment otrzymania faktury, lecz fakt osiągnięcia przychodu w przypadku wydatku, który bezpośrednio przyczynia się do jego powstania bądź fakt poniesienia w przypadku kosztu pośrednio odnoszącego się do przychodu.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa). Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty jego doręczenia (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa).