Działając na podstawie:

• art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.),
• art. 9 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.),

po rozpatrzeniu wniosku P. sp. z o.o. w S. z dnia 12.10.2005 r. (...) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, iż spółka ma wypłacić dla byłego pracownika zadośćuczynienie za czas pozostawania bez pracy, będące wynikiem ugody sądowej. Zdaniem wnioskodawcy wypłacone zadośćuczynienie należy zwolnić z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uwzględniając powyższy wniosek oraz biorąc pod uwagę, iż w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po zapoznaniu się ze stanem faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę, informuje, iż stanowisko tut. organu podatkowego w przedmiocie zapytania jest następujące:

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do postanowień art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są:

• otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód.

Z kolei w myśl art. 21 ust. 1 pkt 3b tejże ustawy wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania (czyli inne niż te, których zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw), otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Analizując treść powyższych przepisów należy podkreślić, iż art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy dotyczy odszkodowań innych niż m.in. te wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy. Zatem przedmiotowy przepis nie dotyczy odszkodowań, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Ze względu na fakt, iż wysokość i zasady ustalania otrzymanego przez podatnika odszkodowania wynikają wprost z przepisów odrębnej ustawy, tj. ustawy z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) podlega ono regulacji art. 21 ust. 1 pkt 3. Zapis art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g powyższej ustawy wyraźnie wskazuje, iż otrzymane odszkodowania wynikające z zawartych umów lub ugód (w tym ugód sądowych) nie zostały objęte zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych. W związku z powyższym, stanowisko jednostki należy uznać za nieprawidłowe, a co za tym idzie odszkodowanie otrzymane przez podatnika nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Jako związane bezpośrednio ze stosunkiem pracy, stanowi źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych.