W dniu 1 grudnia 2005r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca nie tworzy Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych ze względu na ilość pracowników (poniżej 20 osób). W 2005 roku Wnioskodawca ma zamiar zakupić towary ze środków obrotowych z przeznaczeniem na poczęstunek świąteczny w siedzibie Spółki dla pracowników.

W związku z powyższym, Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy tego typu wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu jako wykazujące pośredni związek z uzyskanym przychodem, gdyż nie wykraczają one poza przyjęte powszechnie zwyczaje?

Wnioskująca wskazała, iż art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż nie są kosztami uzyskania przychodów wydatki pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych. W opinii Spółki punkt ten dotyczy pracodawców tworzących Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Zakup towarów (ryby, mięso itp.) do przygotowania poczęstunku świątecznego dla wszystkich pracowników, to wydatki racjonalne i gospodarczo uzasadnione. Taki pracownik, dobrze zmotywowany, dba o podnoszenie efektywności oraz jakości pracy. Dobra atmosfera i zacieśnienie więzi wśród pracowników w Firmie ma znaczący wpływ na osiągany przez Wnioskującą przychód. Koszty związane z organizacją poczęstunku świątecznego dla pracowników w firmie nie tworzącej Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie stanowią przychodu ze stosunku pracy i nie kwalifikują się do wydatków z tytułu działalności socjalnej. Mają - w opinii Spółki - pośredni związek z uzyskanym przychodem i stanowią koszt uzyskania przychodu.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...).

Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów - dla celów podatku dochodowego - składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

- konieczność faktycznego - co do zasady - poniesienia wydatku,

- poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu.

Drugi z tych elementów określić można mianem przesłanki negatywnej, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie został ujęty w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Do katalogu tego należą wydatki, które nie są zaliczane do kosztów podatkowych po przekroczeniu ustawowo określonych limitów, bądź gdy nie zostaną spełnione określone warunki, ze względu na swój charakter nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, jednak w określonych okolicznościach są za nie uznawane, bezwzględnie nie stanowią kosztów podatkowych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy podatkowej, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (...).

Tutejszy organ podatkowy pragnie podkreślić, iż przywołana regulacja odnosi do wszystkich pracodawców (podatników podatku dochodowego od osób prawnych) ponoszących wydatki na działalność socjalną, nie zaś - jak sugeruje Wnioskodawca - tylko do tych, którzy utworzyli zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

Definicja legalna działalności socjalnej zawarta została w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jednolity Dz. U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm.), stanowiącym, iż użyte w ustawie określenia oznaczają: działalność socjalna - usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form krajowego wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Pracodawca tworzący zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, ponoszący wydatki na działalność socjalną, nieobciążające - z mocy art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy - rachunku kosztów podatkowych, znajduje się w sytuacji korzystniejszej od pracodawcy, który ponosi wydatki na działalność socjalną, a nie utworzył funduszu.

Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy podatkowej, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Zgodnie zaś z przepisem art. 6 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, odpisy i zwiększenia, o których mowa w art. 3-5 i 6a, (...) obciążają koszty działalności pracodawcy.

W opinii organu podatkowego, wydatki poniesione ze środków obrotowych związane z zakupem towarów (ryby, mięso itp.) do przygotowania poczęstunku świątecznego dla wszystkich pracowników, nie mieszczą się w przywołanej definicji działalności socjalnej.

Wobec zatem powyższego, wydatki te mogłyby stanowić koszty uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, iż zostałyby poniesienie w celu osiągnięcia przychodów.

Zauważyć należy, iż zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w przywołanym przepisie art. 15 ust. 1 nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

- przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

- potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez Podatnika w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten spodziewanego przychodu nie przysporzy.

Obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

W zaistniałym stanie faktycznym, zważywszy na argumentację przedstawioną we wniosku Podatnika, nie można uznać przedmiotowych wydatków za koszty uzyskania przychodów.

Organ podatkowy stwierdza, iż Wnioskująca nie wykazała bowiem związku (nawet pośredniego) pomiędzy wydatkami ponoszonymi na zakup towarów do przygotowania poczęstunku świątecznego dla wszystkich pracowników, a uzyskiwanymi przez Wnioskującą przychodami.

W szczególności nie wskazano, że świąteczny poczęstunek motywuje pracowników do podnoszenia efektywności oraz jakości pracy, co z kolei przekładać się ma znacząco na osiągany przez Wnioskującą przychód.

Mając powyższe na względzie, wydatki poniesione na zakup towarów do przygotowania poczęstunku świątecznego dla pracowników nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, gdyż nie wykazują związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie nie ma żadnego wpływu na generowanie przychodu Wnioskodawcy.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.