POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, działając na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1-5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. ) w związku z Pani wnioskiem i jego uzupełnieniem w sprawie interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego

postanawia

- potwierdzić stanowisko zawarte w w/w wniosku w części dotyczącej przychodów z wynagrodzenia ze stosunku pracy.

UZASADNIENIE

W złożonym w tutejszym organie podatkowym wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawarła Pani pytanie dotyczące ustalenia podmiotu zobowiązanego do uiszczania należnych zaliczek na podatek dochodowy od przychodów z wynagrodzeń ze stosunku pracy - pracownik czy pracodawca. Natomiast w uzupełnieniu do w/w wniosku zajęła pani stanowisko, iż to pracodawca, a nie pracownik, jest zobowiązany do płacenia podatku.
Z przedstawionych przez Panią okoliczności faktycznych wynika, iż w 2004 roku była Pani zatrudniona na podstawie umowy o pracę, uzyskując z tego tytułu dochód. W związku z powyższym tutejszy organ podatkowy zauważa.
Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy" są obowiązane, jako płatnicy, obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów (...) przychodyze stosunku pracy. Z art. 30 par. 4 ustawy Ordynacja podatkowa wynika, iż jeśli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, iż płatniknie pobrał lub pobrał i nie wpłacił podatku, to organ ten wydaje decyzję o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta. Zgodnie z art. 30 par. 5 Ordynacji podatkowej, w/w przepisu nie stosuje się, jeśli odrębne przepisy stanowią inaczej albojeśli podatek nie został pobrany z winy podatnika, w tym przypadku organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatkowej podatnika.
Podkreślić jednak należy, że to podatnik ponosi odpowiedzialność ( w tym karno-skarbową ) za prawidłowość danych umieszczonych w zeznaniu, to znaczy za podanie prawidłowego stanu faktycznego. Jeśli zatem podatnik otrzyma od płatnika informację, co do której posiada wiedzę iż jest niezgodna z rzeczywistością, to powinien pod rygorem odpowiedzialności karno-skarbowej w zeznaniu podać informacje z rzeczywistym stanem faktycznym.
Jednocześnie tutejszy organ podatkowy podkreśla, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią. Jest zatem wiążąca dla tutejszego organu podatkowego w takim zakresie, w jakim stan faktyczny przedstawiony przez Panią odpowiada stanowi rzeczywistemu.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika i inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji przez organ odwoławczy.
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia, o czym stanowi art. 236 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz 60 ze zm.).