INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2012 r. (data wpływu 10 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Fundacja realizuje projekt jako jeden z sześciu członków konsorcjum instytucji prowadzących fundusze pożyczkowe. Liderem konsorcjum jest Agencja Rozwoju Regionalnego. Na podstawie umowy z dnia 6 listopada 2009 r. zawartej z Województwem, konsorcjum realizuje projekt w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. W związku z realizacją projektu wyodrębniony został rachunek, na który przekazano środki (dotacje) z Województwa w ustalonych częściach członkom konsorcjum. Przekazane dofinansowanie jest dotacją, którą należy przeznaczyć na powiększenie kapitału funduszu pożyczkowego. Kapitał funduszu pożyczkowego służy wyłącznie udzielaniu pożyczek mikro, małym i średnim przedsiębiorcom na potrzeby i w ramach prowadzonej przez nich działalności. Udzielanie przez Fundację pożyczek jest realizacją zadań statutowych. Zgodnie z zawartą umową przewiduje się zwrot poniesionych przez członków konsorcjum kosztów administracji i zarządzania funduszem pożyczkowym, związanych z utrzymaniem i eksploatacją pomieszczeń, zakupem materiałów biurowych, itp. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Artykuł 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT stanowi implementację art. 135 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Usługi udzielania kredytów lub pożyczek oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę objęte są zwolnieniem, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. b) ww. Dyrektywy 112, państwa członkowskie zwalniają udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Dla potrzeb realizowanego projektu Fundacja złożyła oświadczenie, że nie może odliczyć kwoty podatku VAT zapłaconego w fakturach zakupów przeznaczonych na pokrycie kosztów niezbędnych przy realizacji tej działalności i jest on kosztem kwalifikowanym, gdyż zakupy służą sprzedaży zwolnionej i nie występuje związek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ww. ustawy, jak również Fundacja nie jest czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od dokonanych zakupów wyłącznie dla potrzeb realizowanego projektu istnieje możliwość odliczenia podatku od towarów i usług...

We własnym stanowisku Wnioskodawca powtórnie przywołał brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT oraz art. 135 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 112 i wskazał, iż nie występuje związek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Realizowany projekt służy wyłącznie czynnościom sprzedaży zwolnionej i nie ma możliwości odliczenia podatku VAT, dlatego też stanowi koszt kwalifikowany przy realizacji opisanego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu wynika, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jednocześnie przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Fundacja, jako jeden z sześciu członków konsorcjum instytucji prowadzących fundusze pożyczkowe, na podstawie umowy z dnia 6 listopada 2009 r. zawartej z Województwem realizuje projekt w ramach RPO na lata 2007-2013. Zgodnie z zawartą umową przewiduje się zwrot poniesionych przez członków konsorcjum kosztów administracji i zarządzania funduszem pożyczkowym, związanych z utrzymaniem i eksploatacją pomieszczeń, zakupem materiałów biurowych, itp. Fundacja wskazała, iż ww. zakupy służą wyłącznie sprzedaży zwolnionej (w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy) i nie występuje związek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż o ile – jak wskazano – zakupione towary i usługi służą wyłącznie sprzedaży zwolnionej od podatku od towarów i usług, to w świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy, nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od poniesionych wydatków związanych z realizowanym projektem.

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż fakt zwolnienia od podatku wykonywanych przez Fundację czynności uwzględniono jako element stanu faktycznego. Kwestia ta nie była przedmiotem rozstrzygnięcia, bowiem nie zadano w tym temacie pytania oraz nie przedstawiono własnego stanowiska.

Ponadto wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.