P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest zakup i sprzedaż towarów handlowych w kraju, import, eksport, handel w ramach Unii Europejskiej. W czerwcu 2004r.w ramach realizacji transakcji sprzedaży Spółka przewiozła do Słowacji koks zakupiony w Polsce. Ostatecznie do transakcji sprzedaży nie doszło (nie wystawiono faktury) i Spółka zmuszona była do składowania koksu na terenie Słowacji do czasu znalezienia nabywcy, tj. do września 2005r. W Polsce nie dokonano odprawy celnej koksu. We wrześniu 2005r. koks został sprzedany, odprawiony celnie na terenie Słowacji i dostarczony kontrahentowi z Serbii. Towar przekroczył granice Unii Europejskiej we wrześniu 2005r.. Spółka nie jest zidentyfikowana w Słowacji na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Spółka zadeklarowała w/w transakcję jako eksport w deklaracji VAT-7 za październik 2005r., gdyż dokumenty SAD otrzymała w listopadzie 2005r., przed datą złożenia deklaracji za październik 2005r..

Zdaniem Podatnika sprzedaż i wywóz towaru do Serbii Spółka winna wykazać jako eksport ze stawką 0%.

Zgodnie z art. 2 pkt. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonywany przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis oraz fakt, iż towar w postaci koksu nie został odprawiony w Polsce, należy wykluczyć, iż w przedstawionej sytuacji miał miejsce eksport towarów, gdyż wywóz towaru z kraju nie został potwierdzony przez urząd celny. Zatem nie ma w tej sytuacji zastosowania również art. 41 ust. 4 w/w ustawy.

W myśl art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy (tj. podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą), lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej inne niż terytorium Polski, które zostały przez tego podatnika na terytorium Polski w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium Polski w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Przepis ten rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zdefiniowanej w art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, na czynności polegające na przemieszczaniu towarów Spółki z Polski do innego kraju Wspólnoty, w którym mają one posłużyć wykonywanym tam przez nią jako podatnika czynnościom, chyba, że w przedmiotowej sprawie występuje jedna z przesłanek negatywnych, określonych w art. 13 ust. 4 ustawy.

W myśl tego ostatniego przepisu przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy:

1. towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz;

2. przemieszczenie towarów następuje w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju;

3. towary są przemieszczane na pokładach statków, samolotów lub pociągów w trakcie transportu pasażerskiego wykonywanego na terytorium Wspólnoty z przeznaczeniem dokonania ich dostawy przez tego podatnika na pokładach tych pojazdów;

4. towary mają być przedmiotem eksportu towarów przez tego podatnika, pod warunkiem że podatnik posiada dokument celny potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozu na terytorium kraju, jeżeli wywóz z terytorium Wspólnoty jest potwierdzany przez urząd celny określony w przepisach celnych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5. towary mają być przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonanej przez tego podatnika, jeżeli przemieszczenie towarów następuje na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, do którego dokonywana jest ta wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;

6. na towarach mają zostać wykonane usługi na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, na rzecz tego podatnika, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium kraju;

7. towary mają być czasowo używane na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, w celu świadczenia usług przez tego podatnika;

8. towary mają być czasowo używane przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, pod warunkiem że import takich towarów z terytorium państwa trzeciego z uwagi na ich przywóz czasowy byłby zwolniony od cła;

9. przemieszczeniu podlega gaz w systemie gazowym lub energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym.

Na podstawie cytowanych powyżej przepisów można zatem stwierdzić,że przemieszczenie towaru w postaci koksu należącego do Spółki z terytorium Polski na terytorium Słowacji stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, bowiem towar ten ma służyć czynnościom wykonywanym przez Spółkę jako podatnika na terytorium tego państwa członkowskiego (sprzedaż koksu dla spółki z Serbii), a przedstawiony stan faktyczny wyklucza zastosowanie art. 13 ust. 4 ustawy.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu zauważa, iż w przedstawionym stanie faktycznym transakcje zawierane pomiędzy Spółką, a kontrahentem z Serbii, w stosunku do towarów znajdujących się na terenie Słowacji, nie będą podlegały polskim przepisom o podatku od towarów i usług.

Kwestie opodatkowania podatkiem od wartości dodanej na terenie Słowacji reguluje obowiązujący tam system podatkowy. Zatem obowiązki podatkowe np. w zakresie rejestracji należy ustalać w oparciu o obowiązujące w tym państwie członkowskim przepisy, a organami właściwymi w tej sprawie są władze podatkowe Słowacji.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko strony należy uznać za nieprawidłowe.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa) w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.