Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), art. 2 pkt 6, art. 7, art. 8 ust. 1, art. 22 ust. 1 pkt 1 oraz art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), w odpowiedzi na pismo z dnia 2.03.2005 r., znak G-15/2005, uzupełnione pismami: z dnia 16.03.2004 r., znak G-18/2005 oraz z dnia 16.03.2005 r., znak G-18/2005/1 (z datą wpływu 17.03.2005 r.), w sprawie udzielenia informacji o zakresie i sposobie zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy odnośnie uznania za krajową transakcji przedstawionej w stanie faktycznym zawartym w ww. piśmie za prawidłowe.

W pismach z dnia 2.03.2005 r. oraz 16.03.2005 r. Podatnik zwrócił się z wnioskiem o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz ze znajdującymi się na gruncie budynkami i budowlami. Wątpliwości Podatnika dotyczą m.in. kwestii, czy taka sprzedaż zrealizowana na rzecz kontrahenta zagranicznego stanowi sprzedaż krajową. Zdaniem Podatnika transakcję tę należy uznać za dokonana na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 pkt 3, miejscem dostawy towarów niewysyłanych ani nie nietransportowanych, jest miejsce, w którym znajdują się one w momencie dostawy. Oznacza to, że sprzedaż budynków i budowli posadowionych na gruncie, w stosunku do którego zbywca ma prawo wieczystego użytkowania na terytorium kraju stanowi sprzedaż krajową, bez względu na to, kto jest nabywcą w przedmiotowej transakcji. Z kolei do przeniesienia prawa wieczystego użytkowania będą mieć zastosowanie przepisy o miejscu świadczenia usług. Dzieje się tak, gdyż użytkowanie wieczyste, nie mieści się w definicji towarów zawartej w przepisie art. 2 pkt 6 przez która to rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle, lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej oraz grunty.

Stosownie więc do powyższego sprzedaż prawa wieczystego użytkowania nie mieści się w kategorii dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy. W konsekwencji zgodnie z art. 8 ust. 1, który stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, sprzedaż prawa wieczystego użytkowania należy uznać za świadczenie usług.

W związku z powyższym w celu określenia miejsca świadczenia należy wziąć pod uwagę zapis art. 27 ust. 1 zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług, miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności.

Z relacji powyższych przepisów wynika zatem, iż transakcję sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na gruncie budynkami i budowlami na rzecz kontrahenta zagranicznego, należy uznać za wykonaną na terytorium kraju.