Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że p. A. O. jest wspólnikiem spółki cywilnej „A”. Spółka ta prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej wyrobów chemicznych, metalowych, sprzętu i dodatkowego wyposażenia hydraulicznego a także detaliczną sprzedaż drobnych wyrobów metalowych oraz części i akcesoriów do pojazdów samochodowych. Mając na względzie przyszłą rozbudowę firmy spółka nabyła grunt ponosząc przy tym opłaty z tytułu prowizji za pośrednictwo w kupnie nieruchomości, opłaty za sporządzenie aktu notarialnego oraz wpisu aktu notarialnego. Zdaniem podatnika powyższe wydatki związane z zakupem gruntu należy traktować jako koszty uzyskania przychodu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujący w dacie wydania postanowienia stan prawny organ podatkowy stwierdza co następuje.Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 tej ustawy. Stosownie do zapisu art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a). powo-łanej ustawy wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów nie uważa się za koszty uzyskania przychodów - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działal-ności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 powołanej wyżej ustawy, bez względu na czas ich poniesienia.

Przychód jako źródło ze sprzedaży gruntu został wymieniony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy. Zgodnie z art. 22c pkt 1 w/w ustawy wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej grunt traktuje się jako środek trwały, który nie podlega dokonywanym w ciężar kosztów odpisom amortyzacyjnym. Grunt ten w myśl art. 22d ust. 2 w/w ustawy, wykazuje się w „Ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych”, a jego wartość, w przypadku nabycia w drodze kupna, ustala się zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ust.1 pkt 1 i ust. 3 tejże ustawy. Wspomniana zasada ustalania wartości początkowej stanowi, iż za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wskazano powyżej wydatki związane z nabyciem gruntu nie mogą być w przedmiotowej sprawie zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a jedynie powiększą wartość początkową środka trwałego.