POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie uznaje przedstawione w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego stanowisko za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 17.01.2006 r. wpłynął wniosek Państwa o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Państwa indywidualnej sprawie w którym przedstawili Państwo następujący stan faktyczny:

Prowadzicie Państwo podatkową księgę przychodów i rozchodów stosując od początku działalności zasadę potrącania kosztów uzyskania przychodu w momencie poniesienia wydatku, według metody zwanej "kasową".

W związku z tym zwrócili się Państwo do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie z pytaniem czy za datę poniesienia wydatku należy uznać datę otrzymania faktury czy też datę zapłaty, formując własne stanowisko w sprawie, iż datą poniesienia wydatku jest to data otrzymania przez podatnika dokumentu np. faktury, potwierdzającego zobowiązanie podatnika do dokonania wydatku.

Zgodnie z art. 14 a § 1 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości miejscowej naczelnik urzędu skarbowego, na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Zgodnie z zapisem zawartym w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Decyzję o wyborze sposobu ewidencjonowania pozostałych kosztów w księdze przychodów i rozchodów podejmuje przedsiębiorca. Możliwość ta wynika z § 17 ust 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem przy ewidencjonowaniu wydatków innych niż zakup materiałów podstawowych i towarów handlowych, należy uwzględnić zasady określone w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast zapisów dotyczących zakupu materiałów podstawowych oraz towarów handlowych dokonuje się w księdze niezwłocznie po ich otrzymaniu, przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży (§ 17 ust. 1 cyt. rozporządzenia).

W w/w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych funkcjonują dwie metody zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów - metoda "kasowa" i "memoriałowa".

Stosownie do zasady wyrażonej w art. 22 ust. 4 cyt. ustawy, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i ust. 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

W świetle powyższego przepisu w stosunku do podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów o momencie zaliczenia konkretnego wydatku do kosztów danego roku podatkowego decyduje dzień zapłaty, a więc moment faktycznego dokonania tego wydatku. Powyższe potwierdza m.in. NSA w wyroku z dnia 14.04.2004 r. Sygn. akt FSK 113/04 wskazując, iż "Wykładnia językowa użytego sformułowania "koszty poniesione" wskazuje na czas dokonany, co oznacza, iż chodzi tu o taki stan, w którym nastąpiło obciążenie kosztem nie tylko w sensie ewidencyjnym, ale w znaczeniu realnym, a wiec w faktycznym poniesieniu wydatku". Zasada ta określana jest jako tzw. metoda "kasowa".

Jednakże ustawa wprowadza odstępstwa od tej zasady na rzecz metody "memoriałowej". Stosownie do zapisu art. 22 ust.5 cyt. ustawy - u podatników prowadzących księgi rachunkowe (handlowe) koszty uzyskania przychodów objętych tymi księgami są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą tj. są potrącane także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczą przychodów roku podatkowego, oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, choć ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe, w tym wypadku są one potrącane w roku w którym zostały poniesione.

Zgodnie z ust. 6 cyt. wyżej artykułu zasada memoriałowa znajduje zastosowanie również w stosunku do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem, że w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Wobec powyższego podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów ma do wyboru dwie metody ewidencjonowania kosztów tj. w momencie ich poniesienia lub w okresie, w którym uzyskuje przychód związany z danym kosztem. Jednakże ustawodawca zastrzegł, że raz przyjęta metoda ewidencji kosztów powinna być stosowana konsekwentnie w każdym roku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów w stosunku do wszystkich kosztów.

W związku z powyższym przy kasowej metodzie prowadzenia księgi przychodów i rozchodów, stosowanej przez Państwo od początku prowadzenia działalności gospodarczej, wydatki stanowiące koszt uzyskania przychodu (z wyjątkiem zakupu materiałów podstawowych i towarów handlowych) winny być ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w momencie faktycznego ich poniesienia tj. z chwilą dokonania zapłaty.

W/w interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14 a § 4, w związku z art. 236 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.