POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, iż stanowisko Spółki przedstawione w piśmie z dnia 14 października 2005 r. udokumentowania świadczonych usług dla celów podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 14 października 2005 r. ( złożonym w tut. Urzędzie dnia 14 października 2005 r.), Jednostka zwróciła się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Spółka zamierza udzielić pożyczkę Spółce z siedzibą na terytorium Niemiec na podstawie umowy pożyczki. Udzielona pożyczka jest oprocentowana na zasadach rynkowych.

Spółka zadała pytanie czy kwota odsetek, stanowiąca obrót z tytułu udzielenia pożyczki, powinna zostać wykazana przez Spółkę w całości na jednej fakturze dokumentującej zawarcie umowy pożyczki, czy też sukcesywnie na fakturach dokumentujących poszczególne faktycznie zapłacone odsetki oraz odsetki nie zapłacone, ale wymagalne?

W opinii Podatnika w przedstawionym stanie faktycznym prawidłowym jest wystawienie faktur na każdą wpłatę odsetek dokonywaną przez kontrahenta oraz na kwotę odsetek wymagalną, chociaż jeszcze nie uiszczoną. Tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do wystawienia faktury opiewającej na całą kwotę należnych odsetek już w momencie zawarcia umowy pożyczki.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w opinii tut. organu podatkowego usługa wykonana przez Spółkę jest zaklasyfikowana w PKWiU do "Usług pośrednictwa finansowego".

Zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. - zwanej dalej "ustawą") w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Zgodnie natomiast z art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy przepis ust. 3 stosuje się do usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki. Powyższe powoduje, iż miejscem opodatkowania przedmiotowych usług jest terytorium Niemiec.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem m.in. ust. 2. Zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio m.in. do świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest m.in. terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej. Powyższe oznacza, iż wykonanie przedmiotowej usługi winno być udokumentowane fakturą VAT.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm. - zwanym dalej "rozporządzeniem") fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem m.in. § 14. Zgodnie z § 14 ust. 1 jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy.

Zgodnie natomiast z § 27 ust. 1 i ust. 3 rozporządzenia przepisy m.in. § 13 i § 14 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Natomiast w przypadku świadczenia usług, o których mowa m.in. w art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi. Powyższe uregulowania przesądzają o obowiązku wystawienia faktury VAT dokumentującej świadczenie przez Spółkę usług. Faktura ta winna zostać wystawiona nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym upływa termin płatności odsetek. Natomiast w przypadku zapłaty odsetek przed terminem ich wymagalności wpłatę tę należy potraktować jako otrzymanie zaliczki.
W związku z powyższym należy uznać, iż w przypadku, gdy Spółka określiła w umowie termin zapłaty rat wraz z należnymi odsetkami to będzie zobowiązana do wystawienia faktury w terminie o którym mowa w powołanym § 13 ust. 1 rozporządzenia. Jak słusznie podkreśla Spółka nie jest w tym przypadku istotne, czy odsetki faktycznie zostały spłacone przez kontrahenta. Należy bowiem uznać, iż data płatności poszczególnych rat pożyczki, jest datą wykonania przez Spółkę usługi na rzecz kontrahenta i powinno być potwierdzone fakturą VAT a wcześniejsza ich spłata winna być potraktowana jako zaliczka i także udokumentowana fakturą VAT. Wprawdzie zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U Nr 19, poz. 93 ze zm.), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości, co mogłoby sugerować, iż wykonanie usługi następuje poprzez samo przeniesienie prawa do dysponowania pieniędzmi, to jednak udzielenie pożyczki, dla celów podatku VAT, jest traktowane, nie jako dostawa towarów, lecz odpłatne świadczenie usług. Przesądza o tym zakwalifikowanie tej czynności w PKWiU do "Usług pośrednictwa finansowego". Ponadto należy zauważyć, że w przypadku umowy pożyczki nie jest istotne jedynie przekazanie rzeczy - pieniędzy, lecz również wykonywanie prawa majątkowego przysługującego pożyczkobiorcy. Wykonywanie tego prawa następuje w czasie. Zatem dla celów podatku VAT, należy przyjąć, iż usługa ta ma na celu udostępnienie określonej sumy pieniędzy na określony czas za wynagrodzeniem w przedstawionym stanie faktycznym wynagrodzeniem tym będą odsetki. Zawarte w umowie terminy spłaty pożyczki wraz z należnymi odsetkami stanowią moment zakończenia świadczenia w części spłaconej kwoty pożyczki i otrzymania za te świadczenie należnego wynagrodzenia.

Reasumując powyższe Spółka winna udokumentować świadczenie usług fakturą VAT, faktury winny być wystawione w terminie 7 dni od dnia wymagalności poszczególnych rat, lub w terminie 7 dni od otrzymania zaliczki (wcześniejszej spłaty odsetek) natomiast jako wartość sprzedaży winna uznać kwotę należnych odsetek.

Mając na uwadze zaistniałe okoliczności postanowiono jak na wstępie.

Jednocześnie Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień jej wydania.

Ponadto informuje się, iż zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, ale jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Spółki do czasu jej zmiany lub uchylenie przez organ odwoławczy, lub zmiany przepisów prawnych.

Na podstawie art. 14a § 4, art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 223 § 1 w związku z art. 239 ustawy - Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.