POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31.10.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej sprzedaży środka trwałego na zakup którego został zaciągnięty kredyt bankowy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.10.2005r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2003r. zakupił Pan samochód Fiat Seicento Young, który wprowadzony do ewidencji środków trwałych stanowił środek trwały w prowadzonej przez Pana działalności. Na zakup tego samochodu zaciągnął Pan kredyt. Odsetki od kredytu jako koszt wykazywane były w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Na skutek niewywiązywania się przez Pana z umowy kredytowej, bank przejął samochód i dokonał jego sprzedaży, informując Pana o kwocie uzyskanej z tej sprzedaży oraz o wysokości kredytu pozostającego do spłaty.

Pana zdaniem kwota za którą został sprzedany samochód stanowi przychód z tytułu prowadzonej działalności, a odsetki od pozostałej części kredytu będą kosztami uzyskania przychodu.

Odpowiadając na powyższe zapytanie stwierdza sie co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. (tj. z 2000r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi, ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych. Natomiast dochodem ze sprzedaży tych środków zgodnie z art. 24 ust. 2 jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych o których mowa w art. 22h ust.1 pkt 1, dokonywanych od tych środków. Mając na uwadze powyższe przepisy powinien Pan w dacie sprzedaży środka trwałego wykazać przychód z jego sprzedaży, a w koszty zaliczyć niezamortyzowaną jego część.

Do momentu rozliczenia sie z bankiem zapłacone odsetki od kredytu stanowić będą koszt uzyskania przychodu. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Zwrot „wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, że do kosztów można zaliczyć każdy wydatek, jeżeli wykaże sie jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Warunkiem zakwalifikowania wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest jego faktyczne poniesienie. Kredyt z którego sfinansowano zakup samochodu był związany z prowadzoną działalnością, dawał możliwość prowadzenia i uzyskiwania przychodów z tej działalności. W świetle powyższej zasady należy uznać, że podatnikowi do momentu rozliczenia się bankiem przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych zapłaconych odsetek od kredytu.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Postanowienie na mocy art. 143 § 2 Ordynacji podatkowej wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej- 43 -300 Bielsko Biała ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.

Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.