POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku podatnika z dnia 06.01.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości wspólnego rozliczenia się z małoletnim dzieckiem mimo braku prawomocnego wyroku rozwodowego oraz braku prawomocnego wyroku orzekającego separację w świetle celowościowej (funkcjonalnej) interpretacji art. 6 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatniczka dnia 23.10.1999r. zawarła związek małżeński. Do 2003r. małżonkowie korzystali ze wspólnego rozliczenia, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 22.11.2003r. podatniczka wyprowadziła się z małoletnim dzieckiem z domu męża i od tego czasu są w separacji faktycznej(oboje mieszkają w różnych miejscowościach).

W lutym 2004r. podatniczka złożyła w Sądzie Okręgowym pozew o rozwód, postępowanie sądowe trwa do dnia dzisiejszego. Wyrokiem z dnia 02.07.2004r. Sąd Rejonowy zniósł wspólność majątkową małżeńską z dniem 22.11.2003r.

Od listopada podatniczka wychowuje sama małoletnie dziecko, ojciec dziecka kontaktuje się nieregularnie, alimenty płaci dopiero od października 2004r.

Aktualnie podatniczka nie pozostaje w związku konkubenckim, prowadzi gospodarstwo domowe tylko z małoletnim dzieckiem. Osiągane przez w/w dochody powodują, iż w połowie roku podatkowego wchodzi w wyższą skalę podatkową.

W związku z przeciągającym się postępowaniem sądowym w sprawie o rozwód oraz dotychczasową interpretacją art.6 ust.5 ustawy, podatniczka nie może rozliczyć się z małoletnim dzieckiem, w związku z czym ponosi stratę.

Zdaniem podatniczki, rodzic faktycznie samotnie wychowujący dziecko, który pozostaje w separacji faktycznej z uwagi na przeciągające się procedury sądowe (niezależnie od swojej woli) nie może do końca planować swoich finansów i inwestycji, gdyż przede wszystkim musi zapewnić podstawowy byt dziecka.

W sytuacji, gdy dziecko nie uzyskuje dochodu, a rodzic płaci podatek w wyższej skali podatkowej, łączne rozliczanie się jest niewątpliwie korzystne ekonomicznie dla rodziny.

Zdaniem podatniczki, mimo wyraźnego zapisu w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, mając na uwadze treść art. 2,32,18 i 71 Konstytucji RP, powinna mieć możliwość wspólnego rozliczenia się z małoletnim dzieckiem.

Tutejszy organ podatkowy stwierdza, że do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące przepisy prawa podatkowego:

W świetle przepisu art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U Nr 14 z 2000r., poz. 176 z późn. zm.) od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci małoletnie, podatek może być określony na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci.

W myśl art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 14 z 2000r., poz.176 z późn. zm.)- za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Podatniczka nie spełnia żadnego z w/w warunków, albowiem nie orzeczono w stosunku do niej separacji i nie zapadł jeszcze wyrok orzekający rozwód.

Reasumując, w świetle powołanych przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego podatniczka nie może skorzystać z opodatkowania osiągniętych w 2005r. dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko.