Jak stanowi art. 14a §1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a §4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w §1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług lombardowych, komisu, skupu i sprzedaży.
Wątpliwości dotyczą:
1. obowiązku księgowania po stronie zakupów (tj. w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów) przyjęcia towarów do lombardu pod zastaw pożyczki lub w chwili nie zwrócenia pożyczki przez klienta.
2. wysokości kwoty przychodu, którą należy zaksięgować do podatkowej księgi przychodów i rozchodów
a) w przypadku zwrotu pożyczki,
b) w sytuacji nie zwrócenia pożyczki i sprzedaży rzeczy zastawionej
Prezentując własne stanowisko wnioskodawca uważa, że:
1. ?z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15.12.2000 r. w sprawie prowadzenia Podatkowej Księgi Przychodów i rozchodów nie wynika taki obowiązek aby towary z lombardu w chwili udzielania pożyczki lub w chwili upływania terminu jej zwrotu były księgowane do rubryki 10 księgi przychodów i rozchodów, uważam więc że nie powinny być księgowane.?
2a. w sytuacji zwrotu pożyczki podatek dochodowy winien być zapłacony od kwoty netto prowizji (tj. pomniejszonej o podatek VAT)
2b. W sytuacji nie zwrócenia pożyczki, podatek dochodowy z umówionej a niezapłaconej prowizji nie jest należny w dniu upływu zwrotu pożyczki. Przy sprzedaży rzeczy w sytuacji nie zwrócenia pożyczki podatek dochodowy powinien być płacony od kwoty netto prowizji (marży).

Dokonując oceny stanowiska podatnika, tutejszy organ wyjaśnia co następuje:
Działalność lombardowa polega na udzielaniu pożyczek osobom fizycznym pod zastaw różnorodnych przedmiotów oraz sprzedaży towarów, które przeszły na własność prowadzącego lombard w wyniku nie spłacenia pożyczki w określonym terminie.
Jak wynika z zapisu § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), podatnicy którzy prowadzą działalność w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw - lombard, oprócz księgi przychodów i rozchodów mają obowiązek prowadzić ewidencję zastawionych rzeczy. Ewidencja ta powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, imię i nazwisko pożyczkobiorcy, adres, datę udzielenia pożyczki, kwotę udzielonej pożyczki, wysokość umówionych odsetek w złotych, opis zastawionej rzeczy i jej wartość rynkową, termin zwrotu pożyczki wraz z odsetkami, datę i kwotę zwróconej pożyczki wraz z odsetkami, datę zwrotu zastawionej rzeczy, datę sprzedaży rzeczy i kwotę należną z tytułu tej sprzedaży, kwotę prowizji stanowiącej wartość spłaconych odsetek lub różnicę między kwotą uzyskaną ze sprzedaży zastawionej rzeczy a kwotą udzielonej pożyczki. Podatnik jest obowiązany wpisać do ewidencji niezwłocznie kwotę udzielonej pożyczki i odsetki umowne oraz przyjęcie zastawionej rzeczy.
W podatkowej księdze przychodów i rozchodów nie ewidencjonuje się przyjęcia danej rzeczy jako zabezpieczenia, gdyż ma to odzwierciedlenie w ww. ewidencji zastawionych rzeczy. Nie ewidencjonuje się w tej księdze również kwoty udzielonej pożyczki, bowiem zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów udzielonych pożyczek, w tym straconych pożyczek
Zasady ewidencjonowania przychodów z działalności w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenia lombardów) precyzują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) Zgodnie z punktem 7 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, miesięczną kwotę prowizji stanowiącej wartość spłaconych odsetek lub różnicę między kwotą uzyskaną ze sprzedaży zastawionych rzeczy a kwotą udzielonej pożyczki ? przenosi się na koniec każdego miesiąca jako przychód do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W ww. przepisie wyraźnie określony został sposób ustalenia i moment powstania przychodu w sytuacji sprzedaży towarów , które przeszły na własność prowadzącego lombard w wyniku nie spłacenia pożyczki w określonym terminie. Przychodem w tym przypadku jest różnica między kwotą uzyskaną ze sprzedaży zastawionych rzeczy a kwotą udzielonej pożyczki , którą wpisuje się do podatkowej księgi przychodów i rozchodów na koniec miesiąca.
Z kolei z zapisu art. 14 ust. 1 (zdanie drugie) ustawy z dnia 26.07.1991r. (tj. z 2000r. Dz. U. nr 14 poz. 176 ze zm.) wynika, iż u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Reasumując, stanowisko wnioskodawcy w obydwu zakresach jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.