Podatniczka w roku 2000 udzieliła pożyczki osobom trzecim. W związku z niedotrzymaniem terminu zwrotu pożyczki, w celu odzyskania wierzytelności, podatniczka zawarła umowę odnowienia zobowiązania i umowę przeniesienia własności lokalu mieszkalnego, który należał do pożyczkobiorców. Z dniem podpisania aktu notarialnego, tj. 24.07.2000 r. pożyczkobiorcy przenieśli na podatniczkę własność tego lokalu. W dniu 15.11.2005 r. podatniczka zbyła powyższy lokal, składając w tutejszym organie podatkowym oświadczenie o przeznaczeniu uzyskanego ze sprzedaży przychodu na własne cele mieszkaniowe. Zdaniem podatniczki, niewywiązanie się pożyczkobiorców z zawartej umowy pożyczki skutkowało nieodpłatnym przejęciem lokalu. Brak odpłatnej formy przeniesienia własności nieruchomości wyklucza obowiązek zapłaty 10 % zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu jego zbycia. Podatniczka uważa, że przejęcie lokalu nie jest źródłem uzyskania przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, co nie daje podstaw do stosowania treści art. 21 ust. 1 pkt 32 tej ustawy. Podatniczka wskazuje na analogię do przepisu zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d.

Stanowisko podatniczki należy uznać za nieprawidłowe. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że celem zawarcia umowy z dnia 24.07.2000 r. było skompensowanie wcześniej udzielonej pożyczki, która nie została zwrócona w terminie. Taki sposób rozliczenia się między stronami umowy nie oznacza, że umowa pozbawiona została elementu ceny, skoro wartość nieruchomości odpowiadała wysokości długu, czyli stanowiła cenę tej nieruchomości. Zapłatę ceny sprzedaży można określić nie tylko w pieniądzu lecz również przez inne określenie wartości, w tym między innymi przez zwolnienie z długu, czy też przez potrącenie wymagalnych wierzytelności.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Tak więc, w ocenie tutejszego organu podatkowego, przychód ze sprzedaży w dniu 15.11.2005 r. nieruchomości nabytej przez podatniczkę w dniu 24.07.2000 r., stanowi źródło przychodu w świetle wyżej wskazanego przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, zgodnie z art. 28 ust. 2a ustawy podatniczka miała prawo, z którego skorzystała, do złożenie oświadczenia, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczy na cele mieszkaniowe.

Odnośnie wskazanej przez podatniczkę analogii do art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), należy stwierdzić, że interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można dokonywać w sposób rozszerzający. Zawarte w tym przepisie zwolnienie dotyczy ściśle określonych przypadków, tj. nabycia nieruchomości w drodze spadku lub darowizny, a więc w przedmiotowej sprawie nie może mieć zastosowania.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia będącego przedmiotem wniosku podatnika.