POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 roku, nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu pisemnego wniosku Podatnika z dnia 10-11-2005r., w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń od podatku w związku z wydatkami poniesionymi na budowę budynku mieszkalnego, Naczelnik Urzędu Skarbowego udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie pytającego Podatnika stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14-11-2005r. wpłynęło do tut. organu podatkowego zapytanie Podatnika dotyczące prawa do odliczeń wydatków poniesionych na budowę budynku mieszkalnego. Według przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego Podatnik nabył w dniu 22 listopada 2001r. na własność działkę budowlaną o powierzchni 800 m2. Następnie w dniu 6 grudnia 2001r. nabył projekt budynku mieszkalnego (i jest w posiadaniu faktury na w/w zakup), wg którego realizował budowę budynku mieszkalnego. W dniu 13 czerwca 2003r. otrzymał prawomocne pozwolenie na budowę i rozpoczął prace budowlane. Część prac wykonał we własnym zakresie, natomiast na pozostałe posiada faktury. W związku z tym Podatnik pyta, czy wydatki poniesione na budowę domu w latach 2001-2004, udokumentowane fakturami, może odliczyć w ramach tzw. dużej ulgi budowlanej. Formułując swoje stanowisko w tej sprawie Podatnik stwierdził, iż przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzują rodzajów wydatków podlegających odliczeniu, nie stanowią również, aby w dniach wydatkowania określonych środków inwestor dysponował ważnym pozwoleniem na budowę.

Powyższe zagadnienie należy rozstrzygać na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. z 2000 roku, nr nr 14, poz. 176 z późn. zm) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01-01-2002r. oraz ustawy z dnia 21 listopada 2001r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 134, poz. 1509 z późn. zm.). Zgodnie z treścią art. 4 ust. 2 w/w ustawy z 2001 roku podatnikom, którzy w latach 1997-2001 nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cele określone w art. 27a ust. 1 pkt. 1 lit. a)-f) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002r. (pkt. b) dotyczył wydatków poniesionych przez podatnika na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczonych na budowę budynku mieszkalnego), przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych wydatków na kontynuację danej inwestycji - poniesionych od dnia 1 stycznia 2002r. do dnia 31 grudnia 2004r.

Problem sprowadza się zatem do ustalenia znaczenia pojęcia "budowa budynku mieszkalnego" oraz momentu, w którym następuje rozpoczęcie budowy, co ma zasadnicze znaczenie dla określenia, czy w ogóle powstało prawo do dokonania odliczeń wydatków poniesionych na w/w cel. Stanowiąc o wydatkach przeznaczonych na budowę budynku mieszkalnego, ustawodawca nie wyjaśnił ani w ustawie o podatku dochodowym, ani w innych przepisach prawa podatkowego, co należy rozumieć przez budowę, a więc odpowiedzi na to pytanie należy szukać w tych aktach prawnych, w których pojęcie to jest podstawowym elementem terminoligii. W orzecznictwie ukształtował się pogląd, iż taką dziedziną jest prawo budowlane. Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. nr 89, poz. 414 z późn. zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a w myśl art. 28 ust. 1 tejże ustawy, roboty budowlane można rozpocząć wyłącznie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. Jak podatnik sam zauważył (we wniosku), z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika wymóg posiadania pozwolenia na budowę - jako warunku skorzystania z ulgi podatkowej - to jednak należy pamiętać, iż prowadzenie robót budowlanych bez wymaganego pozwolenia nie może zostać objęte przywilejem podatkowym. Z pewnością inicjatywą ustawodawcy nie było nagradzanie (w postaci ulg i zwolnień podatkowych) samowoli budowlanych. Przewidziane w art. 27a ust. 1 pkt. 1 lit. b) ustawy prawo odliczenia wydatków ściśle związane jest z rozpoczętym procesem budowy (którym nie jest zakup działki budowlanej, projektu budynku mieszkalnego, materiałów budowlanych przeznaczonych na jego wybudowanie, czy też rozpoczęcie oszczędzania w kasie mieszkaniowej), którego początek wyznacza wyżej wspomniane prawomocne pozwolenie na budowę. Brak takiego pozwolenia lub zgłoszenia podjęcia robót budowlanych stanowiący przeszkodę w osiągnięciu celu, jakiemu ma służyć ulga budowlana powoduje, iż wydatki poczynione przez Podatnika, a przeznaczone na wykonanie robót budowlanych lub na zakup materiałów służących do ich wykonania, nie mogą być uznane za wydatki na cele mieszkaniowe i nie podlegają odliczeniu od podatku.

Z dokumentacji nadesłanej przez Podatnika wynika, iż w dniu 23 maja 2002 roku wydana została przez właściwy organ - na podstawie wniosku z dnia 10 kwietnia 2002 roku - decyzja, udzielająca pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego na działce stanowiącej własność Podatnika, która jako prawomocna podlegała wykonaniu od dnia 13-06-2002r. Dodatkowo dołączono decyzję Urzędu Gminy z dnia 18-01-2002r. ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego na nieruchomości, do której Podatnik posiadał tytuł prawny. Zatem z powyższej dokumentacji wynika, iż wszelkie przedsięwzięcia zmierzające do zaaprobowania przez właściwe organy budowy budynku mieszkalnego, zostały przez Podatnika podjęte dopiero w 2002 roku. Tym samym nie został spełniony - bezwzględnie wymagany przez ustawę - warunek dla skorzystania z ulgi podatkowej, tj. nie rozpoczął inwestycji zmierzającej do zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przed dniem1 stycznia 2002 roku. Biorąc powyższe pod uwagę postanowiono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.