W dniu 25.11.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chorzowie wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a §1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz, starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny przedstawiony przez podatniczkę jest następujący:

Małżonek podatniczki jest obcokrajowcem przebywającym na terenie Polski od 4 listopada 2004 r., posiada kartę czasowego pobytu zezwalającą na pobyt w Polsce ze względu na zawarty związek małżeński z obywatelką Polski.

Przez cały 2005 r. małżonek nie opuszczał Polski i nie był zatrudniony na terenie Tunezji.

Przybył do Polski z zamiarem stałego pobytu

Pytanie podatniczki dotyczy :

Wyjaśnienia, czy w świetle znowelizowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istnieje możliwość łącznego opodatkowania z dochodów podatniczki i jej męża za 2005 rok.

Stanowisko przedstawione przez podatniczkę jest następujące :

Podatniczka uważa, że w związku z tym, iż małżeństwo trwało pełny rok kalendarzowy i małżonkowie prowadzą wspólne gospodarstwo domowe i wspólnie zamieszkują, a małżonek będący obcokrajowcem nie pracuje i nie pracował na terenie Tunezji przez cały rok 2005 i od momentu przyjazdu do Polski tj. 04.11.2004 r. przebywa nieprzerwanie na terenie Polski i ma zamiar pozostać tutaj na stałe nie ma przeszkód żeby mogli skorzystać ze wspólnego opodatkowania swoich dochodów za 2005 rok.

Ocena prawna stanowiska podatnika :

Warunki skorzystania z preferencyjnych zasad opodatkowania małżonków określa art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r. Nr. 14 poz.176 ze. zm. ) Zgodnie z tym przepisem, łączne opodatkowanie małżonków jest możliwe, jeżeli zostaną spełnione jednocześnie następujące warunki:

• małżonkowie podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu,
• przez cały rok podatkowy pozostawali w związku małżeńskim,
• pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa,
• złożą oświadczenie woli w formie wniosku wyrażonego we wspólnym zeznaniu rocznym

do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym o zamiarze wspólnego

opodatkowania

• do żadnego z małżonków nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ( Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), z wyjątkiem sytuacji, gdy uzyskują przychody z najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze nie zawieranych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanych na podstawie tej ustawy,
• żaden z małżonków nie osiąga dochodów z działalności gospodarczej opodatkowanych 19% liniową stawkę podatkową.

Zasada ta ma zastosowanie również jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał w przychodów ze źródeł z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27 lub osiągnął dochody w wysokości nie przekraczającej obowiązku uiszczenia podatku ( art. 6 ust. 3 ustawy ).

Zasadnicze znaczenie dla sprawy ma rozstrzygnięcie czy małżonek podatniczki podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z ww. przepisem osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium RP, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Konsekwencją wprowadzenia w art. 3 ustawy jako jedynego kryterium dla przyporządkowania podatnikowi nieograniczonego bądź ograniczonego obowiązku podatkowego , tj. kryterium miejsca zamieszkania podatnika, jest wyraźne wskazanie w przepisie 4a ustawy pierwszeństwa postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Tunezyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów z dnia 29 czerwca 1993 r. ( Dz. U. z 1994 r. Nr 78 poz. 357 ) pod określeniem, „osoba mająca miejsce zamieszkania ( ... ) w umawiającym się Państwie, „ oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu ( ... ) albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Oznacza to, że decydującym kryterium dla oceny miejsca rezydencji osoby fizycznej jest nie obywatelstwo danej osoby, lecz faktyczne przebywanie w danym kraju z zamiarem stałego w nim przebywania.

Wobec braku w polskim prawie podatkowym definicji miejsca zamieszkania osoby fizycznej „ celowe jest posiłkowanie przepisami art. 25 – 28 kodeksu cywilnego. W świetle art. 25 kc, o miejscu zamieszkania decydują z podstawowe czynniki :faktyczne przebywanie w danym miejscu oraz zamiar stałego pobytu ( spełnione łącznie ).

Zgodnie z regułą zawartą w art. 28 kc osoba fizyczna może mieć tylko jedno miejsce zamieszkania. Zatem przy określeniu miejsca zamieszkania danej osoby należy kierować się koncentracją aktywności życiowej danej osoby, miejscem faktycznego przebywania, centrum życiowych interesów oraz zamiarem stałego pobytu.

Należy zatem stwierdzić, iż w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku podatnicy spełniają przesłanki art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem mają prawo do skorzystania ze wspólnego opodatkowania dochodów za 2005 rok.

Zatem stanowisko podatniczki jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.