POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r. z późn. zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie uznaje stanowisko przedstawione we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego za prawidłowe.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 13.12.2005 r. (uzupełnionym dnia 12.01.2006 r. - data stempla pocztowego) zwrócił się Pan do tut. organu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawił Pan następujący stan faktyczny :

Prowadzi Pan działalność gospodarczą, która została rozszerzona o handel z zagranicą. Z powyższym wiąże się konieczność odbywania dość często wyjazdów za granicę między innymi na Teneryfę w celu pozyskiwania klientów i ponoszenia wydatków dotyczących zakwaterowania.

Wobec powyższego zwrócił się Pan do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego z pytaniem czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć koszt wynajęcia mieszkania na Teneryfie w celu zakwaterowania właściciela firmy podczas podróży służbowej, który jest niższy niż koszt wynajęcia hotelu, formułując własne stanowisko w sprawie, iż można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu koszt wynajęcia mieszkania w celu zakwaterowania podczas podróży służbowej właściciela firmy, gdyż skoro można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu noclegi w hotelu, to można wybrać mniejszy koszt, którym jest wynajęcie mieszkania.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r. z późn. zm.), stosownie do swojej właściwości miejscowej naczelnik urzędu skarbowego, na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz.176 z 2000 r. z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Treść powyższego przepisu w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:
- pozostają w związku przyczynowo - skutkowym ze źródłem przychodów tzn. zostały poniesione w celu jego osiągnięcia,
- nie zostały enumeratywnie wymienione w art. 23 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wydatki nie uznawane za koszty uzyskania przychodu,
- ich poniesienie udokumentowane jest w sposób nie budzący wątpliwości.

Wyszczególnienie w przepisie art. 23 ustawy wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodu, nie stwarza prawnego domniemania, iż wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w art. 23, zostają z mocy samego prawa uznane za koszty podlegające odliczeniu. Muszą być zachowane dalsze cechy charakteryzujące źródło przychodów oraz istnienie związków przyczynowych pomiędzy ich poniesieniem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu.

Prawidłowe ustalenie kosztów uzyskania przychodów ma bezpośrednie znaczenie dla sprecyzowania wysokości osiągniętego dochodu, którym zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania. Wysokość dochodu ma z kolei bezpośredni wpływ na wysokość podatku dochodowego.

Generalnie zatem należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W takim ujęciu kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim. Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności każdorazowo spoczywa na podatniku.

Reasumując z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w związku z prowadzeniem działalności w zakresie handlu z zagranicą konieczne są zagraniczne wyjazdy służbowe między innymi na Teneryfę w celu pozyskania klientów, z którymi wiąże się konieczność ponoszenia wydatków na zakwaterowanie. Względami ekonomicznymi podyktowane jest wynajęcie mieszkania w celu zakwaterowania w czasie pobytu służbowego, gdyż wydatki poniesione na ten cel są niższe niż wydatki poniesione na wynajęcie hotelu.

Zatem wydatki poniesione na wynajęcie mieszkania zdaniem tut. organu będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w wysokości faktycznie poniesionej, jeżeli ich poniesienie ma lub będzie miało wpływ na osiągnięcie przychodu a Pan jest w stanie ten związek jednoznacznie wykazać.

Należy tu pamiętać, iż poniesione wydatki powinny być odpowiednio udokumentowane zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z 2003 r. z późn. zm.).

W/w interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4, w związku z art. 236 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowejw Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.