D E C Y Z J A

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, działając na podstawie:

• art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60);

po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego pismem z dnia 21 listopada 2005 r. przez Sp. z o. o. z siedzibą w ......... na postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku znak PV/443-365/IV/2005/JW. z dnia 09 listopada 2005 r. zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - w sprawie określenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności polegającej na wskazaniu osoby trzeciej jako nabywcy przedmiotu leasingu

odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 09 sierpnia 2005 r. Sp. z o. o. z siedzibą w ............. zwróciła się do Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego – przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w poniżej przedstawionym stanie faktycznym :

Spółka - jako leasingobiorca zawarła z kontrahentem (leasingodawcą) umowę leasingu operacyjnego, której przedmiot stanowił samochód osobowy marki Ford Mondeo. Zgodnie z postanowieniami „Ogólnych warunków umowy leasingu”, stanowiących integralną część umowy leasingu, po wygaśnięciu umowy leasingu leasingobiorcy przysługiwało prawo nabycia przedmiotu leasingu. W dodatkowym porozumieniu strony uzgodniły, iż w przypadku nieskorzystania przez leasingobiorcę z prawa nabycia przedmiotu leasingu, jest on uprawniony do wskazania osoby trzeciej jako nabywcy przedmiotu leasingu. W takim przypadku leasingodawca sprzeda przedmiot leasingu osobie trzeciej, wskazanej przez leasingobiorcę za cenę stanowiącą aktualną wartość rynkową przedmiotu leasingu. W przypadku, gdy cena netto sprzedaży przedmiotu leasingu, będzie wyższa od wartości rezydualnej netto przedmiotu leasingu, określonej w umowie - leasingodawca był zobowiązany zapłacić leasingobiorcy kwotę, stanowiącą różnicę pomiędzy ceną netto sprzedaży przedmiotu leasingu osobie trzeciej a jego wartością rezydualną netto, określoną w w/w umowie leasingu.

Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy kwota stanowiąca różnicę pomiędzy ceną netto sprzedaży przedmiotu leasingu osobie trzeciej a wartością rezydualną przedmiotu leasingu określoną w umowie leasingu, wypłacona leasingobiorcy przez leasingodawcę jest kwotą netto, która w całości stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czy też jest to kwota brutto, w której zawarta jest kwota podatku od towarów i usług według stawki określonej obowiązującymi przepisami prawa ?

Przedstawiając własne stanowisko w przedmiotowej sprawie Spółka wyraziła pogląd, iż w przypadku uznania przez organ podatkowy, że w/w kwota podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to w jej ocenie jest to kwota netto, która stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług według stawki określonej obowiązującymi przepisami prawa.

W odpowiedzi na powyższy wniosek Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku w wydanym postanowieniu znak PV/443-366/IV/2005/JW. z dnia 09 listopada 2005 r. stwierdził, iż stanowisko zaprezentowane przez Podatnika jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu w/w postanowienia Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku podniósł, iż wypłata różnicy w cenie sprzedaży przedmiotu leasingu wskazanej przez Spółkę osobie trzeciej a jego wartością rezydualną netto - jako zapłata za wypełnienie zobowiązania określonego w przedmiotowej umowie leasingu, stanowi w rzeczywistości zapłatę za wykonaną usługę i w związku z powyższym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże jest to kwota brutto, w której zawarta jest już kwota podatku VAT, który należy naliczyć tzw. rachunkiem „w stu”.

Pismem z dnia 21 listopada 2005 r. Podatnik złożył zażalenie na w/w postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, w którym zarzucił, iż powyższe postanowienie zostało wydane w oparciu o nieprawidłową ocenę przedstawionego stanu faktycznego i nie zawiera interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego na gruncie stanu faktycznego, który przedstawiła Spółka w jej wniosku z dnia 9 sierpnia 2005 r.

Przedstawiając powyższe Podatnik wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez stwierdzenie, iż na gruncie stanu faktycznego podanego przez podatnika we wniosku z dnia 9 sierpnia 2005 r. prawidłowe jest jego stanowisko, zgodnie z którym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zapłata przez leasingodawcę na rzecz leasingobiorcy kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy ceną netto sprzedaży przedmiotu leasingu osobie trzeciej a jego rezydualną wartością netto określoną w umowie leasingu, bądź stwierdzenie, iż prawidłowe jest stanowisko Podatnika, zgodnie z którym w/w kwota jest kwotą netto, tzn. stanowi ona podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług wg. właściwej stawki określonej obowiązującymi przepisami prawa.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, po dokonaniu weryfikacji przedmiotowego postanowienia i po rozpatrzeniu zarzutów podniesionych w zażaleniu stwierdza co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 29 ust. 1 z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT - podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5.

Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jeżeli zatem, otrzymana przez Spółkę kwota wynagrodzenia za wykonanie na rzecz leasingodawcy określonego świadczenia (wyszukanie nabywcy towaru i rezygnacja z prawa pierwokupu przedmiotu leasingu po cenie rezydualnej określonej w umowie) stanowi całość przysługującego jej świadczenia – to należy przyjąć, iż w myśl cyt. przepisu art. 29 ust. 1 w/w ustawy jest to kwota brutto, zawierająca w sobie kwotę podatku od towarów i usług.

Tym samym Dyrektor tut. Izby Skarbowej podziela pogląd Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku wyrażony w zaskarżonym postanowieniu, iż w takim przypadku należny podatek od towarów i usług należy naliczyć tzw. rachunkiem „w stu”.

Przedstawiając powyższe Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku postanawia jak w sentencji decyzji.