POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu Państwa wniosku bez znaku z dnia 13.01.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 24.01.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W złożonym wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego wnioskodawca (Spółka) przedstawiła następujący stan faktyczny. Spółka zamierza zawrzeć umowę o świadczenie usług medycznych dla swoich pracowników z podmiotem oferującym usługi zintegrowanej opieki zdrowotnej (np. ..., ...). Na podstawie umowy zawartej pomiędzy Spółką, a wybranym podmiotem, każdy z pracowników otrzyma imienną kartę, która będzie uprawniać pracownika do skorzystania z usług medycznych, wybranych przez Spółkę i szczegółowo określonych w umowie. Podatnik wyspecyfikował zakres świadczeń, które mają być objęte przedmiotową umową. Spółka zamierza wybrać następujące usługi: 24-godzinny HotLine, 24-godzinna doraźna pomoc karetki pogotowia, medycyna pracy, dostęp do lekarza podstawowej opieki medycznej, konsultacje u lekarzy specjalistów (wszystkie specjalności po skierowaniu od lekarza podstawowej opieki medycznej), prowadzenie ciąży- opieka w okresie ciąży, konsultacje psychiatryczne/psychologiczne, diagnostyka ambulatoryjna (badania, analizy, testy), badania profilaktyczne, fizjoterapia - rehabilitacja i fizykoterapia, szczepienia przeciwko grypie. Stosownie do zawartej umowy Spółka za ww. świadczenia płaci zryczałtowane wynagrodzenie za wszystkich pracowników łącznie, niezależnie od faktu, czy którykolwiek pracownik skorzysta z usług medycznych, a jeżeli skorzysta to bez znaczenia, czy w pełnym czy częściowym zakresie.

Zapytanie Podatnika dotyczy kwestii, czy w świetle art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki na świadczenia zdrowotne poniesione przez podatnika stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów. Zdaniem Spółki wartość wszystkich świadczeń medycznych nabywanych od centrum medycznego stanowi dla Spółki koszty uzyskania przychodów, gdyż obowiązek poniesienia tych wydatków wynika z przepisów prawa. W uzasadnieniu stanowiska Spółka przytacza przepisy art. 6 ust. 1 i art. 22 ustawy z dnia 27.06.1997 r. o służbie medycyny pracy.

W odpowiedzi na zapytanie Spółki stwierdza się, co następuje.
Przepis art. 16 ust. 1 pkt. 65 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wprowadzony do ustawy od 1 stycznia 2004 r., stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z finansowaniem świadczeń zdrowotnych przez pracodawcę na rzecz pracowników, z wyjątkiem poniesionych kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązują pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw. Z ww. przepisu wynika zatem, że wszystkie inne świadczenia niż te, do których ponoszenia zobowiązują pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw nie stanowią dla pracodawcy kosztu uzyskania przychodu.
Przepis art. 229 § 6 ustawy Kodeks pracy z dnia 26 czerwca 1974 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) obliguje pracodawcę do finansowania badań lekarskich: wstępnych, okresowych, kontrolnych oraz kosztów profilaktycznej opieki zdrowotnej określonej szczegółowo w § 6 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30.05.1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 ze zm). W myśl ww. przepisu zakres profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, obejmuje:
1) w przypadkach, o których mowa w § 1 pkt 4 lit. b), c), f) i g) - przeprowadzenie badań lekarskich poza terminami wynikającymi z częstotliwości wykonywania badań okresowych i orzekanie o możliwości wykonywania dotychczasowej pracy; skierowanie na przeprowadzenie badania wydaje pracodawca po zgłoszeniu przez pracownika niemożności wykonywania dotychczasowej pracy; przytoczone wyżej przepisy dotyczą następujących sytuacji:
- konieczności przeniesienia pracownika do innej pracy ze względu na stwierdzenie szkodliwego wpływu wykonywanej pracy na zdrowie pracownika,
- stwierdzenia, że ze względu na stan ciąży kobieta nie powinna wykonywać pracy dotychczasowej,
- stwierdzenia u pracownika objawów wskazujących na powstawanie choroby zawodowej,
- stwierdzenia niezdolności wykonywania dotychczasowej pracy u pracownika, który uległ wypadkowi przy pracy lub u którego stwierdzono chorobę zawodową, lecz nie zaliczono go do żadnej z grup inwalidów,
2) w razie wystąpienia przypadku choroby zawodowej - wykonanie u pracowników, zatrudnionych na stanowiskach pracy stwarzających podobne zagrożenie, badań celowanych lub testów ekspozycyjnych, ukierunkowanych na wczesną diagnostykę ewentualnych zmian chorobowych u tych pracowników,
3) w razie gdy pracownicy wykonują pracę w warunkach występowania przekroczeń najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia:
a) wprowadzenie monitorowania stanu zdrowia tych pracowników,
b) szkolenie pracowników w zakresie ochrony przed zagrożeniami i możliwościami ograniczenia ryzyka zawodowego, jakie wiążą się z pracą wykonywaną w tych warunkach,
4) uczestniczenie lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad pracownikami w komisji bezpieczeństwa i higieny pracy, powołanej w trybie określonym w art. 23712 Kodeksu pracy.
Powołana we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego ustawa z dnia 27.06.1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 125, poz. 1317 ze zm.) określa cele i obowiązki służby medycyny pracy. Ustawa ta w art. 4 pkt 1 zawiera definicję profilaktycznej opieki zdrowotnej. Zgodnie z tą definicją przez profilaktyczną opiekę zdrowotną należy rozumieć ogół działań zapobiegających powstawaniu i szerzeniu się niekorzystnych skutków zdrowotnych, które w sposób bezpośredni lub pośredni mają związek z uwarunkowaniami albo charakterem pracy.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 2 ustawy o służbie medycyny pracy pracodawcy zobowiązani są do objęcia profilaktyczną opieką zdrowotną pracowników, osób pozostających w stosunku służbowym oraz osób wykonujących pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą. Przepis art. 6 ust. 1 ustawy na który powołuje się Wnioskodawca dotyczy jedynie zakresu właściwości służby medycyny pracy (określa zakres zadań tej służby).
W myśl art. 22 pkt 1 ww. ustawy pracodawcy ponoszą koszty przeprowadzanych badań wstępnych, okresowych i kontrolnych oraz profilaktycznej opieki zdrowotnej niezbędnej ze względu na warunki pracy, na zasadach określonych w Kodeksie pracy oraz przepisach wydanych na jego podstawie. Zgodnie natomiast z art. 22 pkt 2 ww. ustawy o służbie medycyny pracy pracodawcy finansują wybrane przez siebie świadczenia zdrowotne z zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej, należące do zadań służby medycyny pracy określonych w art. 6 ust. 1.
Z powyższego wynika, że ustawa o służbie medycyny pracy nie nakłada na pracodawcę obowiązku ponoszenia kosztów świadczeń medycznych innych niż określone w art. 22 pkt 1 tej ustawy. Wydatki te nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów pracodawcy na podstawie ww. art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przez inne ustawy, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 65 ww. ustawy, należy rozumieć ustawę z dnia 6.09.2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 ze zm.) oraz ustawę z dnia 6.09.2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach (Dz. U. Nr 126, poz. 1384 ze zm.) w zakresie wymienionych w tych ustawach świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników, których koszty ponoszenia obciążają pracodawcę (badania lekarskie i psychologiczne kierowców, szczepienia ochronne u osób pracujących narażonych na działanie czynników biologicznych). Zobowiązanie się przez pracodawcę do ponoszenia kosztów świadczeń zdrowotnych pracowników (innych niż obowiązkowe) w żaden sposób nie wpływa na możliwość ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki. A zatem w przedstawionym stanie faktycznym kosztem uzyskania przychodów jest jedynie część świadczeń medycznych nabywanych od usługodawcy, których obowiązek finansowania przez pracodawcę wynika z powołanych wyżej przepisów ustawy Kodeks pracy i przepisów wykonawczych, a nie należą do nich wszystkie pozostałe wyspecyfikowane we wniosku świadczenia, wykraczające poza określony wyżej zakres świadczeń.
Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swą moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
W dacie wydania postanowienia w sprawie objętej wnioskiem nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Na niniejsze postanowienie przysługuje prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie ul. Wadowicka 10 za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia. Zażalenie podlega opłacie skarbowej uiszczanej w postaci znaków opłaty skarbowej, która wynosi 5 zł od podania (50 gr za każdy załącznik).