P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku złożonego przez Strony z dnia 27.03.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu 29.03.2006r.), uzupełnionego pismem z dnia 10.04.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj.:1.Czy w związku z ustanowieniem użytkowania wieczystego na podstawie art. 204 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, po stronie Spółki powstanie przychód w znaczeniu podatkowym,2.Czy w związku z przeniesieniem własności naniesień na gruncie na podstawie art. 204 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, po stronie Spółki powstanie przychód w znaczeniu podatkowym Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że mocą wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 19.10.2005r. została otwarta dla Spółki droga do zaspokojenia roszczenia o ustanowienie użytkowania wieczystego gruntu oraz o przeniesienie własności znajdujących się na tym gruncie naniesień (budynków gospodarczych i budowli). Wydany wobec Spółki wyrok Sądu Apelacyjnego jest prawomocny i stanowi podstawę do wykonania zawartych w nim postanowień. Roszczenie Spółki oparte było na przepisach art. 204 ust. 1 i 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zgodnie z którymi osoby, które w dniu 5 grudnia 1990r. władały jako użytkownicy gruntami Skarbu Państwa lub gminy, mają roszczenie o ustanowienie na ich rzecz użytkowania wieczystego na tych gruntach. Ponadto osoby te, w razie uwzględnienia takiego roszczenia, miały również prawo żądać przekazania im bez dalszych odpłatności własność istniejących naniesień na tych gruntach - o ile budowa takich obiektów została sfinansowana przez zainteresowanych użytkowników ze środków własnych.

W ocenie Spółki ustanowienie użytkowania wieczystego, jako realizacja roszczenia na podstawie art. 204 ust. 1 ww. ustawy ugn, nie będzie oznaczać powstania po stronie Spółki przychodu podatkowego. W takim przypadku, zgodnie z przepisami ugn, ustanowienie użytkowania wieczystego następuje co prawda bez przetargu, ale nie bez odpłatności (nieodpłatnie). Spółka będzie miała bowiem, tak jak inni użytkownicy wieczyści, obowiązek ponoszenia okresowo opłat za przyznane użytkowanie wieczyste. Będzie natomiast zwolniona (warunkowo, tzn. do czasu, gdy nie zbędzie użytkowania wieczystego) jedynie od wstępnej opłaty za użytkowanie wieczyste. Wynika to z faktu, iż Spółka spełnia ustawowe przesłanki do uwłaszczenia, w ramach realizacji polityki porządkowania stosunków własnościowych w RP. Zdaniem Spółki nawet takie warunkowe zwolnienie z opłaty wstępnej nie zmienia jednak faktu, że prawo użytkowania wieczystego będzie przysługiwać w zamian za opłaty (roczne) na rzecz Miasta, zatem należy je traktować jako co do zasady odpłatne. Spółka uważa, że ustawowe wyłączenie ponoszenia opłaty wstępnej, jako rodzaj preferencji, nie stanowi dla Spółki przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnego świadczenia - właśnie dlatego, że wyłączenie takie wynika wprost z ustawy, tzn. nie jest przyznana w drodze jednostronnej indywidualnej decyzji czy czynności prawnej Miasta. Spółka należy po prostu do ustawowej kategorii podmiotów, wobec których opłat takich zastosować nie można. Warunki odpłatności za ustanowienie i korzystanie z użytkowania wieczystego określone są w sposób ścisły przepisami prawa. Nie można zatem ustalać przychodu podatkowego tylko z tego powodu, że w jednym wypadku ustawa przewiduje opłatę wstępną, zaś w innym takiej opłaty nie przewiduje. W konsekwencji Spółka uważa, iż należy przyjąć, że preferencyjne traktowanie przez ustawę Spółki i innych podmiotów realizujących roszczenie z art. 204 ugn nie może być podstawą do określenia Spółce przychodu z tego tytułu. Nie ma tu bowiem do czynienia ze świadczeniem, lecz z ustawową ulgą. Ustanowienie użytkowania wieczystego na podstawie art. 204 ugn nie jest zdaniem Spółki nieodpłatne, bowiem związany jest z nim obowiązek ponoszenia opłat rocznych. Jednocześnie ulgi w opłatach, jako wynikające z ustawy, nie mogą być uznawane za przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia na rzecz Spółki.Odnośnie uzyskania własności budynków na podstawie art. 204 ust. 3 ww. ugn, zdaniem Spółki ustawodawca łączy brak odpłatności za czynność przeniesienia budynków z faktem ich budowy na własny koszt posiadacza (z jego własnych środków). Jest to wyraz słusznego i w pełni logicznego założenia, że skoro posiadacz poniósł pełny koszt budowy i doprowadził do wytworzenia składnika majątkowego, który wszedł do majątku miasta, to nie ma żadnego uzasadnienia, by przy przenoszeniu własności tego składnika z miasta na posiadacza, obciążyć tego ostatniego kosztem równym wartości wzniesionych przez niego budynków. Ustawa o gospodarce nieruchomościami prowadzi do uregulowania sytuacji, w których faktyczni właściciele budynków nie mogli uzyskać pełnego tytułu prawnego do wznoszonych przez siebie zgodnie z ówczesnym prawem budynków na terenie stanowiącym własność Skarbu Państwa, gdyż nie przewidywały tego przepisy prawa w poprzedniej formacji ekonomiczno-politycznej. Strona stoi zatem na stanowisku, iż nieodpłatność, o której mowa w powołanym przepisie, oznacza jedynie brak dalszych (dodatkowych) kosztów posiadacza przy uzyskiwaniu przezeń własności budynków. Ustawa wskazuje bowiem, że warunkiem takiego braku kosztów jest poniesienie wydatków w innym momencie - na etapie budowy. Skoro warunkiem braku kosztów nabycia własności jest wcześniejsze poniesienie nakładów na budowę, to nabycie takie łączy się z punktu widzenia posiadacza z konkretnymi wydatkami. W takiej sytuacji nie można mówić, że nabycie było nieodpłatne. Biorąc powyższe pod uwagę w opinii Spółki przekazanie budynków na podstawie art. 204 ust. 3 ugn nie należy traktować jako przysporzenia majątkowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego przedstawiona przez Stronę argumentacja jest prawidłowa. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz 13 i 14, jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (...). Przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Kluczową cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie, nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać od podatnika w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że ustanowienie na rzecz Spółki użytkowania wieczystego, jako realizacja roszczenia na podstawie art. 204 ust. 1 ustawy z dn. 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004r. nr 261, poz. 2603 ze zm.), nie będzie miało charakteru nieodpłatnego. Spółka będzie miała obowiązek ponoszenia opłat za użytkowanie wieczyste, a jedynie będzie zwolniona (warunkowo do czasu, gdy nie zbędzie użytkowania wieczystego) od wstępnej opłaty za użytkowanie wieczyste, co wynika z art. 204 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami. W związku z powyższym w omawianej sytuacji nie można mówić o nieodpłatnym świadczeniu, gdyż Spółka została zobowiązana do ponoszenia odpłatności na rzecz Miasta w postaci rocznych opłat za użytkowanie wieczyste. Zatem po stronie Spółki nie powstanie z ww. tytułu przychód w znaczeniu podatkowym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Również w przypadku uzyskania przez Spółkę własności budynków na podstawie ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami nie wystąpi przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o pdop. Spółka uzyskała tytuł prawny do władania nieruchomościami, które wcześniej sama wybudowała i użytkowała. Nie mogła jednak uzyskać pełnego tytułu prawnego do wzniesionych przez siebie budynków na gruncie stanowiącym własność Skarbu Państwa, gdyż nie przewidywały tego przepisy w poprzednim systemie ekonomiczno-politycznym. Należy zatem przyjąć, iż Spółka nie otrzymała nieodpłatnie przedmiotowych nieruchomości, gdyż poniosła koszty na ich wcześniejsze wytworzenie, w związku z czym nie nastąpiło przysporzenie majątkowe, o którym mowa w ww. art. 12 ust. 1 pkt ustawy o pdop, tj. nie wystąpił przychód podatkowy.Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.